Εσύ θάλασσα δεν διαιρείσαι. Vorlesung über die Philosophie der Weltmeere..

There is a chaos of genealogical chains containing dark missing links taking the place of the obvious links, and it goes also vice versa, in a game played under the musical of the supposed interest of the "subject" under the direction of a mad pseudo-god who pretends to be ignorant but knows what he is doing, without what makes, to it have any real logic in it, he actually thinks he knows what he's doing, he just reacts according to the behavior of the subject's opponent, which opponent has the same problems of understanding like the other "subject".

All these fools are observed by a Fish who has caught them on the hook of the wise sea.

 

Vorlesung über die Philosophie der Weltmeere..

...then there is one way, castration of the rapists and armed struggle to the end.

''Well-known civil rights activist Sepideh Qoliyan, who is awaiting trial for “insulting” the Islamic Republic’s leader, has been subjected to physical abuse and threatened with rape while in custody.

Her relative told IranWire that upon entering the ward, a muscular man rushed toward Qoliyan and asked, "Are you a little elf who insulted Agha?”

“I should cut your tongue off," the man added..''

https://iranwire.com/.../115495-prominent-iranian.../ #truth #IranianWomen #Mahsa_Amini

 

If will they sexually molest the symbol of the Iranian working class Sepideh Qoliyan then there is one way, castration of the rapists and armed struggle to the end.

 

The Persian youth in danger, the monarchists have deeply penetrated and are propagating ultra-nationalist ideas within this youth, using and instrumentalizing the slogans of this youth which are true and alive but contain many possibilities of reactionary diversion.

My Iranian Marxist friends may be suspicious of me, after all these people are suspicious of everyone, but let listen to me.

The Iranian youth, especially the ideologically endangered Persian youth, are thirsty for fresh progressive thought and feeling, and if Marxism smells of mold and closure this youth will go in other directions.

I am not asking you to change your ideology and ideas, I am asking you to take them out of their senile closet.

I'm old too, but I see.

--

The Iranian left is surrounded between two fascisms, which fascisms are on the one hand the well-known theocratic fascism which is supported by China, Russia and on the other hand the monarchist fascism which wears some rags for supposedly liberal clothes and which is supported by the West .

The Iranian left, and in general the progressive social strata, the industrial working class of Iran, the progressive petty-bourgeois intellectuals and a small part of the Iranian national bourgeoisie that is truly liberal democratic, are in the middle, being in a truly hopeless political and ideological position , without any substantial and practical help from progressive, radical and leftist forces in the West.

The Iranian youth, like all the youth of class societies, is a special transitional social situation which, however, has an autonomy and independence as a transitional social situation.

Especially the Persian part of this youth is demanding Iran's return to secularist values, and entry into the progressive cycle of the more westernized adoption of these secularist and libertarian values.

The Iranian left has not understood at all, or has understood little, that this youth in order to achieve its goal will support even right-wing versions of the secularist aspect of the coming revolution if in this way it is freed from theocratic vampirism.

So, Iranian-Persian youth is easy victim of monarchist nationalist propaganda and the fascist aspects of that propaganda, as long as the Iranian left does not take SPECIFIC action to win over this youth by adopting its radical demands for a meaningful cultural war against theocrat vampirism. .

The Iranian left, except for a few of the Hekmatists, does not do this but seeks to square the circle and find in which corner of the universe is the "genuine communist class politics", some within this left even curse this youth through the point of view of an aging Marxism that reject youth and leads it into the arms of the monarchists.

Wake up.

--

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

Suite for Deyzi

Ideological genealogies / Ιδεολογικές γενεαλογίες

 

All ideological genealogies contain at least one lost, or repelled in the darkness, genealogical link.

This is usually what is considered the "enemy within".

 

Όλες οι ιδεολογικές γενεαλογίες περιέχουν έναν τουλάχιστον χαμένο ή απωθημένο στο σκοτάδι γενεαλογικό κρίκο.

Αυτός είναι συνήθως ο θεωρούμενος ως «εσωτερικός εχθρός».

--

 

Ιωάννης Τζανάκος

Defensive nationalism..

There is an issue with the defensive nationalism of the Ukrainian people to the extent that it is influenced by far-right-nationalist as well as fascist tendencies.

Precisely because these tendencies do not dominate, even yet, that is why the struggle of this people, also through its ideological political tendencies which are mainly centrist-liberal or right-liberal defensive nationalist tendencies, is a Just defensive war on its part.

Διακρίνω κάπως σχηματικά ανάμεσα σε φιλελεύθερη δεξιά που μπορεί να είναι είτε ακροδεξιά είτε κεντρώα, και σε εξτρεμιστική άκρα δεξιά που μπορεί να είναι τείνουσα απλώς σε φασιστική ακροδεξιά ή καθαρά και ξάστερα φασιστική ακροδεξιά.

 

I distinguish somewhat sketchily between a liberal right which can be either far right or centrist, and an extremist far right which can be merely to tending to fascist far right or is outright fascist far right.

Stalinism as a simulacrum for the defensive national popular defense of peoples of imperialistically dependent or conquered national societies has existed, while really defensive extremist right-wing nationalism or fascism has not existed and will never exist.

 

Σταλινισμός ως ομοίωμα για την αμυντική εθνική λαϊκή άμυνα λαών ιμπεριαλιστικά εξαρτημένων ή κατακτημένων εθνικών κοινωνιών υπήρξε, ενόσω πραγματικά αμυντικός εξτρεμιστικός δεξιός εθνικισμός ή δεξιοφασισμός δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ. 

Ιωάννης Τζανάκος

 

Match.

Match.

Kaypakkaya, Turkish Stalino-Maoist against non-Stalinist Mansur Hekmat and other "more communist"   non-Stalinist Iranians.

The ball is the Kurdish question.

Referee Lenin.

Result

Kaypakkaya-Iranians = 20-0

 

Για να ανέβει το δέντρο λίγο ψηλά δεν ξεχνά καμιά ρίζα του.

Κάποια βοήθεια πήρε από αυτήν, κι ας ήταν ένα ψέμα, κι ας τον πότιζε από δηλητηριασμένα ύδατα.

Δεν μετανιώνω για τίποτα αν μου έδωσε νερό όταν δίψαγα μέχρι θανάτου.

Όταν όλοι κατέβαζαν ένα από τα λάβαρα που πιστεύω ακόμα, αυτή η ρίζα μού έδινε το δηλητηριασμένο νερό που μόνον αυτό κράταγε το κλαδί τής θυσίας για το λαϊκό έθνος θαλερό.

Μπορεί να μην χρειαστεί ποτέ αυτή η θυσία, μακάρι, αλλά όσο υπάρχει η Τουρκία με τον τρόπο που υπάρχει μέσα στην ψυχή των ακόμα περισσότερων Τούρκων, ακροδεξιών θεοκρατών και κεμαλιστών, εγώ αυτό το λάβαρο θα το κρατάω όρθιο, κι ας κοστίζει αυτό την αγάπη τής οικογένειας μου.

Το χρωστάω στον Τούρκο σταλινικό πατέρα μου.

 

Ενδιάμεση σημείωση θεολογικού ενδιαφέροντος, η οποία αφορά τον αυτοκέφαλο ελληνικό κλάδο τής πανανθρώπινης μαρξιστικής εκκλησίας.

Θυμάμαι κάποτε ότι είχε πέσει το βλέμμα μου σε μια ιστοριοδιφικού τύπου περισπούδαστη πραγματεία του γνωστού μητροπολίτη τού ημι-ανανεωτικού ημι-σεκταριστικού μαρξισμού, Δημήτρη Μπελαντή, για τι άλλο βέβαια;

Μα για την ιστορία τού κομμουνιστικού κινήματος.

Τότε, όντας ακόμα σταθερός πιστός τής εκκλησίας ταύτης διάβασα τούτη την πραγματεία ελπίζοντας ότι θα αποκομίσω άλλη μια ωφέλιμη πηγή κομμουνιστικής γνώσης και αυτογνωσίας, ίσως όμως και περισσότερα υλικά για ανάλωση τους σε μια πιθανή ιδεολογική φατριαστική σύγκρουση στο μέλλον, ακόμα και με τον ίδιο τον συγγραφέα αυτού τού πονήματος.

Ως μη γνωστόν, αν και σταλινογενής, είχα σχέσεις και με τους ευρωκομμουνιστές, ειδικά την αριστερή πτέρυγα τους που όχι μόνον διακρίνονταν για τα θεωρητικά επιτεύγματα της, αλλά ήταν επίσης και αυτή σαρξ εκ τής σαρκός μας, εφόσον για όσους δεν ξέρουν ο ευρωκομμουνισμός ήταν κι αυτός σταλινογενής.

Ο ίδιος ο θεωρητικός προπάτορας του ευρωκομμουνισμού, εν αγνοία του βέβαια, θεωρείτο ο Γκράμσι, έπειτα και ο Τολλιάτι, και παρά την αναχρονιστική χρήση τού ονόματος των οι ευρωκομμουνιστές είχαν ένα δίκιο σε αυτήν τους την καταγωγικη αναφορά, ξεχνώντας ωστόσο να την προσδιορίσουν πλήρως, όπως ακριβώς γίνεται βέβαια σε κάθε καταγωγικη αναφορά τελούμενη εκ θρησκειών ιδεολογιών και άλλων μεταφυσικοποιημενων κοινωνικών σωμάτων.

Οι Γκράμσι και Τολλιάτι, ειδικά όμως ο Γκράμσι, ήταν ευγενικώς μεν αλλά σαφώς τοποθετημένοι υπέρ τού Στάλιν στην εσωτερική πάλη που τελούνταν στο εσωτερικό του κόμματος των Μπολσεβίκων.

Τέλος πάντων, κουραστικά όλα αυτά αλλά σημαντικά νομίζω για να αποδομήσει κανείς όλους τους μύθους όλων των κοινωνικών υποκειμένων.

Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι ότι αυτός ο μακρινός συγγενής μας λοιπόν, ημών των ακατανομαστων, στη πραγματεία του έδειχνε έναν ανίερο αναλυτικό προσανατολισμό, όχι απλά εναντίον του Στάλιν, λογικό ήταν αυτό, αλλά υπέρ τής γνωστής κολυμβήθρας του Σιλωάμ όλων των μαρξιστικών αμαρτιών, τον Τρότσκι.

Κάποια στιγμή, ενόσω μελετούσα με ψυχραιμία το πόνημα, διάβασα κάτι που μου προκάλεσε οργή.

Ο κύριος αυτός, ο Μπελαντής για να εξηγήσει τον αιρετικό ως προς τη σοβιετική πολιτική ριζοσπαστισμό των περιφερειακών μαρξιστικών λενινιστικών κινημάτων απέδιδε αυτόν τον μη προβλεπόμενο ριζοσπαστισμό τους στην επιρροή του τροτσκισμού με την έννοια ότι αυτά τα κινήματα είχαν προβεί σε άρση τής σταλινικής αξιωματικής αρχής ότι ο σοσιαλισμός μπορεί-δύναται να οικοδομηθεί σε μια χώρα.

Μιλάμε για κινήματα με σαφή αριστερό εθνικιστικό προσανατολισμό, στα όρια τού αμιγούς εθνικισμού, τα οποία όχι μόνο πίστευαν στο σοσιαλισμό ως εφικτό ως ολοκληρωμένο σε μια χώρα, αλλά ίσως επιπλέον ότι θα μπορούσε να υπάρξει σε μια χώρα ο ίδιος ο παράδεισος.

Θα μου πείτε, και τι νόημα έχουν όλα αυτά;

Θα το εξηγήσω, κρατήστε την ιστορία που σας διηγήθηκα, σαν στοιχείο ενός άλλου πράγματος που θα σας αναλύσω.

 

«Let us state this point as well: communists always and absolutely distinguish between the nationalism of an oppressed nation and that of an oppressor nation and between the nationalism of a small nation and that of a big nation...»

İbrahim Kaypakkaya

 

Δεν πρόκειται να σας κουράσω με την ερμηνεία τού μαρξιστικο-λενινιστικού και σταλινικού λαβυρίνθου διαύγειας τού μεγάλου Τούρκου Κομμουνιστή.

Αυτή θα έρθει κάποια άλλη στιγμή.

Αυτό που έχω να πω, προσώρας, είναι ότι είναι προτιμότερο να γαλουχηθεί κάποιος μέσα σε αυτό τον λαβύρινθο, παρά μέσα στις νεοαριστερές αερολογίες κάποιου κύριου Μπελαντή λ.χ, ο οποίος μάλιστα μέσα στον θολό εγκέφαλο του νομίζει ότι λ.χ ένας τέτοιος άνθρωπος όπως ο Καϋπάκαγια, δεν μπορεί ρε παιδί μου, τροτσκιστής ήταν.

Χωρίς καμία ιδιαίτερη αντιπάθεια προς τον Τροτσκισμό πλέον, μιας και τον θεωρώ μια φαντασιακή και παραληρηματική εκδοχή στα εξωτερικά όρια τού έμπρακτου ταξικού Γιακωβινισμού που εμείς ασκήσαμε πραγματικά έστω σαν ασήμαντα μυρμήγκια (με όλα τα ηθικά και ψυχικά βάρη και τις ενοχές που έχει ένας δρών εντός του πραγματικού κόσμου), χωρίς λοιπόν να έχω κανένα ιδιαίτερο πάθος εναντίον των πραγματικών τροτσκιστών, έχω να πω ότι η απέχθεια μου προς επαγγελματίες ψεύτες και παραμορφωτές των πιο στοιχειωδών ιστορικών δεδομένων, όπως ο Μπελαντής λ.χ παραμένει ακέραια.

Ο Καϋπάκαγια σαν πιθανά στο βάθος «Τροτσκιστής» διότι έτσι θα βόλευε τον λόγιο μητροπολίτη τής κάποτε ενορίας τού Μηλιού και τού Ιωακείμογλου!

Με ρωτάει μια φίλη, μα γιατί τέτοιο μένος;

Μα γιατί; μα γιατί;

Όχι γιατί κάποιοι πειράζουν τα ιερά και όσια τα «δικά μας», μα τον Αλλάχ, δεν είμαι σταλινικός, έστω πια, πως να σας το πω, αλλά τέτοια ξεφτίλα δεν μπορώ να την αντέξω, έτσι απλά.

Να βλέπω τέτοια ψέματα και να μην νευριάζω;

Με τι να νευριάσω τότε;

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

 

My Father was a Stalinist Turk

 

My Father was a Stalinist Turk and he taught me to hate the Turkish State first.

 

Yilmaz

 

Εμένα ο Πατήρ μου είναι Τούρκος σταλινικός και με έμαθε να μισώ πρώτα το Τουρκικό Κράτος.

 

Yilmaz

 

Ιωάννης Τζανάκος