Για να αποτρέψεις να εμπλακείς στην ντροπή τής υποστήριξης τού ενός ή τού άλλου [ανταγωνιστικού] ιμπεριαλιστικού-μητροπολιτκού πόλου, το εύκολο είναι να μιλήσεις για κάποια «αντιιμπεριαλιστική ουδετερότητα», επικαλούμενος μάλιστα έναν καθαρτήριο «εργατικό» καθορισμό [της], το δύσκολο αλλά το μόνο πραγματικό είναι να την πραγματοποιήσεις [αυτή την ουδετερότητα] όντας αντικειμενικά αλυσοδεμένος πάνω στα βράχια των ενδοϊμπεριαλιστικών-ενδομητροπολιτικών αναγωνισμών γινόμενος συνέχεια κλωτσοσκούφι και μπαίγνιο στην προσπάθειά σου να γλυτώσεις μιά από τον «ένα» και μιά από τον «άλλο» [ιμπεριαλισμό-μητροπολιτισμό].
Οι λύσεις σε τέτοια προβληματικά πλαίσια αν γίνονται μέσα στο μυαλό και μόνον δεν φτάνουν, είναι «αγνές», είναι κενές.
Οι πράξεις μετράνε και οι πρακτικές λύσεις, όπως σε όλα τα κοινωνικά και ιστορικά προβλήματα..
Ιωάννης Τζανάκος
