Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020

σημείωση για την γλώσσα τής ενοχής

Δεν αρκεί να ανακαλύψουμε την ενοχοποιητική αθλιότητα και τής καπιταλιστικής και τού ψευτοκομμουνιστικής γλώσσας τού νόμου, μόνον εκεί όπου αυτή κραυγάζει, στα κακουργιοδικεία και εν γένει στα ποινικά δικαστήρια,  αλλά ειδικά εκεί όπου είναι άδηλη, ψιθυριστή, ήπια, κάπως γελοία.
Από την ψυχική θέση στην οποία βρίσκομαι από τότε που γνώρισα γελοίους δικαστές δικηγόρους και άλλα, θα ήθελα να ανακαλύψω αυτή την άθλια γλώσσα ακόμα και στα ειρηνοδικεία, ή στα [πάλαι ποτέ] πταισματοδικεία.
Η κόλαση φωλιάζει κι εκεί, εκεί είναι που δείχνει την πραγματική έκτασή της. 
Η κόλαση όμως, αυτή η κόλαση τής "δικαιοσύνης" που κυκλοφορεί στον κόσμο με ένα σπαθί έτοιμο να κόψει κεφάλια δικαίων και αδίκων, βρίσκεται και στα καφενεία, στους χώρους εργασίας, στις "επαναστατικές" ομαδούλες, στα εθνικιστικά ή τα αριστερά κόμματα τής "σωτηρίας". 
Στις κρίσεις και τις επικρίσεις τού γείτονα, του συμπολίτη, του παπά και του ιδεολογικού ινστρούχτορα, στις αερολογίες τού ψυχαναλυτή όταν εξέρχεται των σχετικά ανύπαρκτων αρμοδιοτήτων του και ανακαλύπτει παντού αυτοκαταστροφικούς Ναρκίσσους και υστερικούς λαϊκιστές, στις διενέξεις των ιδεολόγων που ανακαλύπτουν την ένοχη κοινωνική υπο-τάξη εντός τής λαϊκής τάξης, στα κηρύγματα των ασυμβίβαστων και αλύγιστων τής "ταξικής πάλης", στις καταστροφολογικές προφητείες των εθνικιστών ή αντιεθνικιστών τιμωρών και προφητών, και γενικά σε όλους όσους θέλουν να σώσουν τον κόσμο από την αμαρτία.
-Θα τιμωρηθείτε, 
λένε.

Ιωάννης Τζανάκος