Σάββατο 23 Ιουλίου 2022
Οι κλίμακες τής ενοχής.
Οι κλίμακες τής ενοχής.
Όλοι οι συντελεστές ενός μαζικού εγκλήματος νιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν στους άλλους και τον εαυτό τους, με βασικό σκοπό τους όμως, όχι τον μοναδικό, να μεταβιβάσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος τής ενοχής κάπου αλλού, ίσως και στους κριτές τους που μπορεί να είναι ταυτόχρονα οι αντίπαλοι τους.
Όλοι οι συντελεστές ενός μαζικού εγκλήματος νιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν στους άλλους και τον εαυτό τους, με βασικό σκοπό τους όμως, όχι τον μοναδικό, να μεταβιβάσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος τής ενοχής κάπου αλλού, ίσως και στους κριτές τους που μπορεί να είναι ταυτόχρονα οι αντίπαλοι τους.
The scales of guilt.
All the perpetrators of a mass crime feel the need to apologize to others and to themselves, with their main purpose, however, not the only one, to transfer as much of the guilt as possible somewhere else, perhaps even to their judges who may be at the same time their opponents.
All the perpetrators of a mass crime feel the need to apologize to others and to themselves, with their main purpose, however, not the only one, to transfer as much of the guilt as possible somewhere else, perhaps even to their judges who may be at the same time their opponents.
---
Οι
σύγχρονες ιδεολογίες είναι συν τοις άλλοις συστήματα αλληλο-μεταβίβασης*
σταθερών ηθικών ενοχών, τα οποία λειτουργούν σαν υποσυστήματα ενός
ενιαίου συστήματος ενοχής που παράγει μια σταθερή ποσότητα ενοχής που
κατανέμεται μέσω αυτής τής διαρκούς αλληλο-μεταβίβασης.
---
Με επιφύλαξη (διότι γράφω από μνήμης), μια (μετα-)καντιανή εποπτεία και ερώτηση.
Ο Λόγος είναι κατά τον Καντ «η ικανότητα τής ενότητας των κανόνων κατανόησης σύμφωνα με τις Αρχές», όπου οι Αρχές και η γνώση που απορρέει εξ΄αυτών ορίζονται ως μια νοητική ικανότητα (άρα ικανότητα επίσης) που δια των συλλογισμών καθιστά το υποκείμενο δεκτικό στην αναγνώριση τού συγκεκριμένου μέσω (των) εννοιών.
Κάθε συλλογισμός είναι «μορφή απόκτησης γνώσης από μιαν Αρχή», αλλά όλη τούτη η διεργασία δεν σημαίνει κατανοητική εμπειρία, προχώρημα τής συγκεκριμένης γνώσης ως κάτι που δεν αρκείται στην γενική «αναγνώριση» και οντολογική μορφοποίηση τού συγκεκριμένου, αν δεν ενωθεί με το εμπειρικό αντίστοιχό της, δια μιας συνθετικής (και όχι αναλυτικής) γνώσης**, η οποία -ως συνθετική- θα απαρτίζεται βέβαια και από έννοιες (συλλογισμούς κ.λπ) αλλά αναγκαία και από πιθανότητες εμπειρικών δεδομένων που θα την επιβεβαιώνουν.
Συγνώμη για το στρίμωγμα των εννοιολογήσεων, γράφω πρόχειρα, ελπίζω να μην κακοποιώ τον Καντ.
Τι με ενδιαφέρει, σε σχέση με τις σύγχρονες «ενοχικές» ιδεολογίες, όπως τις σκιαγράφησα αλλού;
Με ενδιαφέρει ότι δεν βλέπω πουθενά, εντός τους, κάποιαν άμεση αναφορικότητα προς αυτά τα «δεδομένα» που προαναφέραμε.
Είναι κλειστά συστήματα αυτοεπιβεβαίωσης και αλληλο-ενοχοποίησης, τα οποία έχουν «ανοίγματα» μόνον σε σχέση με τον μεταξύ τους «διάλογο» που τις αναπαράγει (ως ιδεολογίες) ως υποσυστήματα μιας γενικής ιδεολογίας (τής) ενοχοποίησης.
Σίγουρα ο Καντ θα εξέταζε αλλιώς την «κλειστότητα» αυτών των ιδεολογικών υπο-συστημάτων, αφού το δικό του κριτήριο για την αξιολόγηση τού (νομιζόμενου ως) «ηθικού πράττειν» δεν χωρεί εμπειρικές θεμελιώσεις ως θεμελιώσεις στην βάση των οποίων μπορούμε να κρίνουμε την αξία ενός (πραγματικού-υλικού ή νοητικού) «συστήματος ηθικής». Το λέω αυτό, για να μην παρεξηγούμαστε (με ενδιαφέρει η Κ.Κ.Λ και όχι η Κ.Π.Λ).
* Μιλώντας για (αλληλο-)μεταβίβαση, δεν σχετίζω αυτή την λέξη-έννοια με κάποια «φροϋδική» εκδοχή της.
Η ψυχανάλυση και η σέκτα των φροϋδιστών δεν με ενδιαφέρουν καθόλου.
Δεν ασχολούμαι με σοφιστές αυτού τού τύπου, εξάλλου είναι πλέον επικίνδυνοι μαλάκες.
**Η
αναλυτική κρίση δεν προσθέτει τίποτα στον προσδιορισμό μιας θεμελιώδους
κατηγοριακής δομής τής σκέψης, αποτελεί ένα είδος εν εαυτώ ταυτότητας,
ενώ η συνθετική κρίση σημαίνει την ένωση μη ενδογενώς σχετιζόμενων
εμπειρικών ή υπερεμπειρικών νοητικών δομών τής σκέψης.
Στην συνθετική κρίση πιθανολογούμε πως οι εμπειρικές ή οι αφηρημένες
σκέψεις μας θα επιβεβαιωθούν από τα δεδομένα τής εμπειρίας, άρα εντός
τής συνθετικής κρίσης ενυπάρχει η πιθανότητα ως αναγκαιότητα.
[ Σημείωσεις για να διευκρινιστούν κάποιες καντιανής προέλευσης έννοιες:
-----
---
Οι εμπειρικές κρίσεις μπορούν να εννοηθούν ίσως ως κράματα αφηρημένων
και βιωματικών σκέψεων, όπου βέβαια οι βιωματικές σκέψεις αποτελούν
επίσης σκέψεις που περιέχουν ένα στοιχείο αφαίρεσης.
Αυτό το στοιχείο
αφαίρεσης δεν θεωρώ ότι είναι απλά μια άλλη μορφή τού πεδίου των
κατηγοριών που υποτίθεται ότι αναδύεται σε ένα πεδίο μιας υποτιθέμενης
προκατηγοριακής σκέψης.
Υπάρχει μια μη κατηγορική σκέψη εδώ, αν και η
σκέψη παραμένει αφηρημένη, αλλά αυτή δεν σημαίνει θαρρώ κάτι το προ- ή
ακόμα χειρότερα ένα στερητικό α- .
Αφηρημένη μη κατηγορική σκέψη ως
στοιχείο διανοητικών-γλωσσικών κραμάτων που δύνανται παράλληλα να
περιέχουν αμιγώς αφηρημένες/ως/κατηγοριακές δομές σκέψης.
---
Οι συνθετικές κρίσεις είναι εμπειρικές ή υπερ-εμπειρικές
(a priori), αλλά και ως αποκλειστικά a priori ενέχουν μιαν ικανότητα που
ίσως είναι ταυτόσημη με την ικανότητα τής εμπειρίας---
Να εξετάσουμε την εμπειρική ικανότητα/δεκτικότητα ως αυτόνομη σε σχέση με την αισθητηριακή ικανότητα/δεκτικότητα.
---
Η συνθετική κρίση ως αποτύπωση μιας αντίστοιχης συνθετικής ικανότητας,
δύναται θαρρώ να είναι μια εμπειρική ικανότητα η οποία ταυτόχρονα
περιέχει (και) το «είδος» «μαθηματική ικανότητα» ]
Ιωάννης Τζανάκος
Σκέψεις και βιώματα..
Υπάρχουν οι επίγειες αυτοκρατορίες τής σωματικής βίας και οι ουράνιες
αυτοκρατορίες τής ιδεολογικής βίας.
Εγώ, έγινα φυγάς στο Κουρδιστάν.
There are earthly empires of the physical violence and the heavenly empires of the ideological violence.
I, became a fugitive in Kurdistan.
I, became a fugitive in Kurdistan.
---
Το ελληνικό δημόσιο με έκανε προϊστάμενο πριν 3 μέρες, άντεξα 2 μέρες και παραιτήθηκα παραμένοντας απλός υπάλληλος.
Ακόμη και μια σταγόνα κατοχής (μικρο-)εξουσίας μου προκαλεί εμετό, ζάλη, αϋπνία, ενοχές, σκέψεις αυτοκτονίας, αηδία, άγχος.
Κάτω η εξουσία, σε όλες τις μορφές της!
The Greek public sector made me a supervisor 3 days ago, I lasted 2 days and resigned, remaining an ordinary employee.
Even a drop of possession of power gives me vomiting, dizziness, insomnia, guilt, suicidal thoughts, disgust, anxiety.
Down with power, in all its forms!
Down with power, in all its forms!
---
I accept that a hypocrite can be a nicer person than an honest one, but I continue to reject him more.
So much hypocrisy for to you "possess", by force, an extra drop of kindness.
Hey bro, you've worn us out.
Hey bro, you've worn us out.
Τόση υποκρισία για να σου μείνει, με το ζόρι, μια στάλα καλοσύνης παραπάνω.
Άστο bro, κούρασες.
Άστο bro, κούρασες.
Δέχομαι ότι ένας υποκριτής μπορεί να είναι πιο καλός άνθρωπος από έναν ειλικρινή, αλλά συνεχίζω να τον απορρίπτω περισσότερο.
---
The
Greek left is betraying the nation under the pretext of fighting
nationalism and westernism, not to do internationalism but to serve the
Russians and ideologies wich dominate in Greek left like a disease..
---
Ο αγώνας για την «ηθική» είναι ένας αγώνας για το ποιος θα γίνει
αντικείμενο και (για το) ποιος θα γίνει υποκείμενο, καταδίκης, δίωξης,
ενοχής και πιθανής εξόντωσης.
The struggle for "ethics" is a struggle for who will be the object to receive and for who will be the subjectivity to emit:
condemnation, prosecution, guilt and possible extermination.
condemnation, prosecution, guilt and possible extermination.
---
Ιωάννης Τζανάκος
Ο κρυφός λόγος των κρυφο-πουτινιάρηδων τού ΣΥΡΙΖΑ- παλαιό ΠΑΣΟΚ..
Ο βαθύς παλαιό ΠΑΣΟΚ νυν βαθύς ΣΥΡΙΖΑ σύμβουλος τού ξεφτίλα Τσίπρα, Χωραφάς, σύμβουλος του επί των γεωπολιτικών και διεθνών θεμάτων, τι κάνει για να εκδηλώσει την βαθύτατη φιλορωσική τοποθέτησή του;
Δεν μιλάει ευθέως βέβαια, τι ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αν μίλαγε ευθέως;
Μιλάει μέσω τής ανάλυσης του για την αμφίρροπη φιλορωσική στάση τής Σερβίας, με έναν τρόπο ώστε να δημιουργείται η αίσθηση στον αναγνώστη τού κειμένου του ότι όταν μιλάει η Σερβία είναι σαν να μιλάει ο ίδιος.
Τέτοια ύπουλη στάση, τέτοιον ύπουλο φασισμό σαν τον φασισμό των ΣΥΡΙΖΑ παλαιό ΠΑΣΟΚ, δεν έχουμε ξαναδεί σε αυτό τον τόπο, μα τον Βούδδα και τον Αλλάχ. Και από πίσω του κάτι ψευτο-αναρχικοί ψευτο-αντικαπιταλιστές και άλλα φρούτα, να τού κάνουν όλες τις χαρές.
Ιωάννης Τζανάκος
Ο Λαφαζάνης είναι το ακραίο σύμπτωμα, η ελληνική «αριστερά» η ψυχική πάθηση.
Will I be bad if I say that most leftists in Greece are psychopaths?
Lafazanis and his ilk are for the insane asylum immediately, the others just need a good psychiatric treatment.
Unfortunately, without medication, even this is not enough.
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022
Αναρχικοί συκοφάντες εναντίον σταλινικών συκοφαντών. Slanderers slander other slanderers.
''..Ο Χαράλαμπος Αγγουράκης, του ΚΚΕ, που είναι γνωστό ότι συνεργάζεται με την αστυνομία και το κράτος, έχει επιδοθεί σε αντιπροσφυγικές δράσεις, και κατά καιρούς συνεργάζεται με τη Χρυσή Αυγή...''
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ. Ντροπή σας 'αναρχικοί'..
Το γεγονός ότι ένας φασίστας πήρε τον λόγο σε μια σταλινική κινητοποίηση των εργαζομένων, ενώ ήταν ένα λάθος από την σκοπιά του συνδικάτου, δεν αποτελεί απόδειξη της σταλινικής συνεργασίας με τους Ναζί.
Οι αναρχικοί συκοφαντούν με τον ίδιο τρόπο που συκοφαντούν οι σταλινικοί.
---
Οι συκοφάντες συκοφαντούν άλλους συκοφάντες. Ένα παράδειγμα:
Ο γνωστός παγκόσμιος ελευθεριακός-αναρχικός ιστότοπος libcom, σε ένα αναλυτικό του άρθρο, αποκαλύπτει αναλυτικά τις ρίζες του φαιοκόκκινου «μετώπου» (τους κρυπτοφασίστες εθνικοκομμουνιστές και λοιπούς σοσιαλφασίστες).
Ανάμεσα σε όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα που βρίσκει κανείς σε αυτό το άρθρο, ανακαλύπτει μια αναρχική συκοφαντία εναντίον μιας ιστορικής φυσιογνωμίας του Σταλινικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ελλάδα (ΚΚΕ).
Ο Αγγουράκης (και το ΚΚΕ) δεν συνεργάστηκε ποτέ με την αστυνομία, ούτε συμμετείχε σε αντιμεταναστευτικές ενέργειες με νεοναζί στην Ελλάδα, όπως λέει το δημοσίευμα, συκοφαντώντας χονδροειδώς έναν σταλινικό κομμουνιστή.
Το ότι μάλλον ήταν παρατηρητής στο πλαστό δημοψήφισμα των Ρώσων στην Κριμαία, δεν σημαίνει ότι ισχύουν όλα όσα αναφέρονται στο άρθρο για το πρόσωπό του.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το άρθρο δεν λέει τίποτα για άλλους αριστερούς από την Ελλάδα που ήταν παρατηρητές των αυτονομιστικων πλαστών εκλογών στο Ντονμπάς, αλλά υπάρχει μια εξήγηση: αυτοί οι αριστεροί είναι φίλοι με τους Έλληνες αναρχικούς, οπότε η φιλία προστατεύτηκε.
Προσωπικά έχω πέσει θύμα συκοφαντίας τόσο από τους σταλινικούς όσο και από τους αναρχικούς στην Ελλάδα και δεν έχω σκοπό να υπερασπιστώ κανέναν από αυτούς, το μόνο που με νοιάζει είναι η αλήθεια και η αλήθεια έχει ξεφύγει και από τους φασίστες, τους σταλινικούς και από τους αλαζονικούς νεοαναρχικούς.
Τους μισώ όλους.
''..Charalampos
Angourakis, of the Communist Party of Greece, which is known for
cooperating with the police and the state, has engaged in anti-refugee
actions, and occasionally cooperates with Golden Dawn...'' THIS IS A
LIE. Shame on You ''anarchists''..
The
fact that a fascist took the floor in a Stalinist-led workers
mobilization, while wrong from the union's point of view, is no proof of
Stalinist collaboration with the Nazis. Anarchists are slander in the
same way that Stalinists are slander.
Slanderers slander other slanderers.
An example:
The well-known global libertarian-anarchist website libcom, in an analytical article, reveals in detail the roots of the Red-Brown "front" (the crypto-fascist national-communists and other social-fascists).
Among all the interesting things one finds in this article, one discovers an anarchist slander against a historical figure of the Stalinist Communist Party in Greece (KKE).
Agourakis never cooperated with the police, nor did he participate in anti-immigrant actions with neo-Nazis in Greece, as the article says, grossly slandering a Stalinist communist.
The fact that he was probably an observer in the fake referendum of the Russians in Crimea, does not mean that everything that is said in the article about his person is valid.
Also notable is that the article says nothing about other leftists from Greece who were observers of the separatist fake elections in Donbass, but there is an explanation: these leftists are friends with the Greek anarchists, so that friendship was protected.
I have personally been the victim of slander by both the Stalinists and the anarchists, in Greece, and I have no intention of defending any of them, all I care about is the truth, and the truth has escaped both from the fascists, the Stalinists and from the arrogant neo-anarchists.
I loathe them all.
Ιωάννης Τζανάκος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)