A marginal Hegelian

No (ideologically-politically) familiar person accepts any other "role" than the "role" of the innocent. Sorry from the ''relatives'' but above all I am a Hegelian judge ...
In order to objectively condemn even if you have already condemned the ''strangers'', you must also cut yourself off from the ''relatives''.
Measuring the sentence in the moral and ideological court of history means the actual attribution of guilt to one of the two historical culprits.
The most guilty will be the real culprit.
I'm sure that this court set up by a marginal Hegelian bothers everyone, so is on the right track. 

 

Ιωάννης Τζανάκος

Let the lion of truth go free.

Αγωνιζόμαστε να αποκαταστήσουμε το όνομα τού σοσιαλισμού και να τον αναβιώσουμε χωρίς τα σοσιαλδημοκρατικά και τα σοβιετικά ψέματα.

We are struggling to restore the name of socialism and revive it without the socialdemocratic and Soviet lies.

Η αλήθεια τού σοσιαλισμού δεν σηκώνει ψέματα.
Να σηκώσουμε ξανά ψηλά την κόκκινη σημαία, εκεί που τής αξίζει.

The truth of socialism does not lie.
To raise the red flag again where it deserves.

The workers have lost their faith in socialism and we are responsible for that.

When we admit all the mistakes and crimes committed in the name of socialism as if we had committed them ourselves and our factions, then this will mean that we have embarked on the great journey of fulfilling the ultimate goal of liberating labor from capitalism and states chains.

Οι αστοί δεν θα αναλάβουν ποτέ την ολότητα των ευθυνών τους, εμείς πρέπει να κάνουμε το αντίθετο για όσες ευθύνες έχουμε.

The bourgeoisie will never take on all their responsibilities, we must do the opposite for whatever responsibilities we have.

Δικαστήριο τής Ιστορίας σημαίνει:

Αναλαμβάνω την ολότητα των ευθυνών μου για το ό,τι έχει πράξει η παράταξη μου και ζητώ το ίδιο για τους αντίπαλους.

Η ζυγαριά είναι κυνική ίσως, αλλά αυτή υπάρχει και αυτήν πρέπει να τοποθετήσουμε στο κέντρο τής Δίκης.

Η αριστερά θα νικήσει αν φερθεί έτσι.

 

Historical Court means:

I take full responsibility for what my ideological historical faction has done and I demand the same for my opponents.

The scales may be cynical, but it exist and we must place it at the center of the Trial.

The left will win if it behaves like that.

 

Για να αποδώσεις δικαιοσύνη, γνωρίζοντας ότι κάποιοι ένοχοι αξίζουν την καταδικαστική απόφαση ως περισσότερο ένοχοι, πρέπει να αποξενωθείς από αυτούς που βαρύνονται από ελαφρότερα αδικήματα, να φτάσεις να τους απαρνηθείς.

Είναι μια ιστορία αυτή, προσωπική και εγελιανή συνάμα.

 

In order to do justice, knowing that some culprits deserve the sentence as more guilty, you must alienate yourself from those who are charged with lesser offenses, to the point of denying them.

This is a story, personal and Hegelian at the same time.

 

Αφήστε το λιοντάρι τής αλήθειας ελεύθερο.

 

Let the lion of truth go free.

 

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάποια δίκη τής ιστορίας, αλλά από την άλλη οι λαοί, το πλήθος, οι καθημερινοί άνθρωποι, μας αντιμετωπίζουν σαν να είναι ένορκοι, μας κρίνουν με διάφορα διαφορετικά μέτρα και σταθμά σαν να μας δικάζουν. 

Το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα και σταθμά είναι πολλά και σχεδόν αδύνατον να τα βρεις και να τα συμπεριλάβεις στην σκέψη σου, σαν να ήταν κάθε άτομο ένας διαφορετικός λαός, σαν να ήταν κάθε άτομο ένα πλήθος που σε κρίνει, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κρίση, έλεγχος, και εντέλει καταδίκη αν τα έχεις κάνει σκατά σαν ιδεολογικός και πολιτικός χώρος.

 

In fact, there is no trial in history, but on the other hand, the world, the crowd, the everyday people, treat us as jurors, judge us with different measures and weights as if they were judging us. 

The fact that these measures and weights are many and almost impossible to find and incorporate in your thinking, as if each person is a different people, as if everyone is a crowd that judges you, does not mean that there is no crisis. , control, and finally condemnation if you have done shit in the ideological and political space.

 

I say it and I repeat it, and I will keep repeating it:

The scrutiny and critique of a demanding supreme purpose cannot be done through the same criteria used for less ambitious and less lofty purposes.

When everyday ordinary people judge the socialist-communists more harshly than the bourgeoisie, they are doing the right thing, and they are not (only) victims of capitalist propaganda.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Delil Dilanar - Qerîn

I "bet" all my predictions...

I "bet" all my predictions in favor of Kurdistan and the Iranian left. 

The world revolution will begin there. 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Çu çem -Ciwan Adar

The strategic goals and the absolute moral and social ideas they contain

 

------------------------

The strategic goals and the absolute moral and social ideas they contain are saved only through their representatives those who did not injure them with savagery, immorality and cynicism under the pretext of a tactical necessity. Only through these representatives of these aims and through the theoretical and practical way in which they have served them can we warm our hearts again and sharpen our political and institutional thinking.

 

Defending political morality and democratic legitimacy has been accused of being naive, especially when we want to achieve strategic socialist goals. 

But the sacrifice of the people who kept their political practice within these limits, is the only sacrifice that makes sense, it is their "innocence" that gives time and historical endurance to the strategic socialist goal, it is precisely this moral and political a restriction that ultimately rightly prevails in the heart of a people. 

Military defeat at the tactical level then means strategic moral and political victory, and tactical military "innocence" then means strategic intelligence.  

 

Ιωάννης Τζανάκος

If..

If there is a workers' democratic revolution in Iran, it will dissolve the imperialist-hegemonic distinction: "West-East".  

 

Ιωάννης Τζανάκος

Γιατί δεν θα κάνετε ούτε θα κάνουμε τίποτα, ακόμα.

Όπου ακούμε πολλά κεράσια δεν κρατάμε πλέον μόνον μικρό καλάθι, αλλά έχουμε κι ένα ραβδί στο μυαλό για να διαλύσουμε τις ελπίδες.

 

Αυτό που αποτελεί την ντροπή τής νέας αριστεράς δεν είναι ότι είναι σοσιαλδημοκρατική, αλλά ότι δεν είναι συνεπής ούτε σε αυτό.

 

2 βασικοί στόχοι μιας νέας αριστεράς που θα έκανε κάτι, και θα σήμαιναν πραγματική επαναφορά τού αριστερού αιτήματος στο παγκόσμιο σκηνικό:

1) Εντός τού καπιταλισμού επαναφορά τής μεικτής οικονομίας και εντέλει 2) πρόγραμμα πλήρους κατάργησης τής ιδιωτικής-μετοχικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.

Αλλιώς θα κάνουνε-κάνουμε μια τρύπα στο νερό και θα επιστρέφουν-επιστρέφουμε στα ίδια.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Χιλή (2)

Το παράδειγμα τής Χιλής δείχνει ότι η βία απέναντι στην θέληση τής πλειονότητας τού λαού δεν νικάει εντέλει ΠΟΤΕ.

 

Ο νέος αριστερός σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος τής Χιλής έχει να κάνει 2 βασικά πράγματα: 

Να επαναφέρει το δημόσιο κρατικό ασφαλιστικό σύστημα και να επαναφέρει την δημόσια ιδιοκτησία των υδάτινων πόρων και των υπηρεσιών ύδρευσης. 

Αν είναι σαν τον Τσίπρα δεν θα υλοποιήσει το πρόγραμμα του και θα προχωρήσει σε κάποιον ατιμωτικό συμβιβασμό με τον νεοφιλελευθερισμό, αν είναι κάτι σοβαρότερο από τον διαβόητο πλέον ομοϊδεάτη του (που έσπευσε να του στείλει συγχαρητήριο μήνυμα) τότε θα πραγματοποίησει το πρόγραμμα του, οπότε τούτο θα είναι ουσιαστικά η πρώτη ιστορική ήττα του νεοφιλελευθερισμού.

 

Το παράξενο με τη νέα αριστερά είναι ότι αν και στηριγμένη στα νιάτα και σε καινοτόμες ιδέες πλουραλισμού των αυτοκαθορισμών της διακατέχεται ταυτόχρονα από μια λογική ιστορικής επιστροφής τού απωθημένου, το οποίο όμως δεν είναι η ιδέα τής επιστροφής μιας εφαρμογής ενός σοσιαλιστικού σχεδίου καθολικής κοινωνικής διαχείρισης-ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και των οικονομικών μονάδων.

 

Ο λαός τής Χιλής την άξιζε αυτή την δικαίωση, την άξιζε αυτή την νίκη απέναντι και ενάντια στον φασισμό και την λήθη των εγκλημάτων του. 

Όμως θυμηθείτε με, η απογοήτευση του από την νέα αριστερά θα είναι συγκλονιστική. 

Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στον Τσίπρα τής Χιλής, αν και είναι προφανώς καλύτερος από τον πραγματικό Τσίπρα. 

Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά η νέα αριστερά έχει δείξει την ανικανότητα και την δυσλειτουργική αντιφατικότητα της. Μακάρι να κάνω λάθος.

 

Στην Χιλή κέρδισε θριαμβευτικά τις εκλογές ο αριστερός υποψήφιος. Είχε σαν αντίπαλο έναν ακροδεξιό υποψήφιο και τον συνέτριψε. Θετικό το γεγονός εφόσον σηματοδοτεί μιαν ιστορική αποκατάσταση τής αλήθειας και τής δικαιοσύνης, αλλά η απογοήτευση θα έρθει γρήγορα. 

Η νέα αριστερά φέρνει πάντα μια ματαίωση στο τέλος. 

Εξάλλου δεν γνωρίζουμε αν ο νέος ηγέτης θα επανεθνικοποιησει τις κοινωνικές υποδομές, ή θα υποχωρήσει στις πιέσεις. 

Μακάρι να μην μοιάζει με τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη και να κάνει αυτά που λέει. 

 

Έχω τεράστιες αμφιβολίες ότι ένας νεοαριστερός τηρεί τις υποσχέσεις του. 

Έχουμε καεί από τον χυλό και φυσάμε το γιαούρτι. Μακάρι να είναι αλλιώς τα πράγματα στην Χιλή. Ίσως η λούμπεν μορφή του νεοαριστερού φαινομένου στην Ελλάδα να έχει στρεβλώσει την αντίληψη μας.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

Χιλή (1)

 

Μαλάκες μου, η Χιλή έχει εθνικό νόμισμα, άρα ο νέος αριστερός πρόεδρός της μπορεί να οικοδομήσει κράτος πρόνοιας ως αριστερός σοσιαλδημοκράτης, και επίσης αυτός ο νέος αριστερός πρόεδρος της δεν συμμάχησε με κανέναν δεξιό για να πάρει την εξουσία.

Ρουφήξτε τώρα το αυγό σας και στείλτε τηλεγραφήματα συγχαρητηρίων.

Οι καλές συντροφικές διπλωματικές σχέσεις σας με το νέο κίνημα δεν θα σημαίνουν εν τοις πράγμασι τίποτα.

 

Ιωάννης Τζανάκος