Αγωνιζόμαστε να αποκαταστήσουμε το όνομα τού σοσιαλισμού και να τον
αναβιώσουμε χωρίς τα σοσιαλδημοκρατικά και τα σοβιετικά ψέματα.
We are struggling to restore the name of socialism and revive it without the socialdemocratic and Soviet lies.
Η αλήθεια τού σοσιαλισμού δεν σηκώνει ψέματα.
Να σηκώσουμε ξανά ψηλά την κόκκινη σημαία, εκεί που τής αξίζει.
The truth of socialism does not lie.
To raise the red flag again where it deserves.
The workers have lost their faith in socialism and we are responsible for that.
When
we admit all the mistakes and crimes committed in the name of socialism
as if we had committed them ourselves and our factions, then this will
mean that we have embarked on the great journey of fulfilling the
ultimate goal of liberating labor from capitalism and states chains.
Οι αστοί δεν θα αναλάβουν ποτέ την ολότητα των ευθυνών τους, εμείς πρέπει να κάνουμε το αντίθετο για όσες ευθύνες έχουμε.
The bourgeoisie will never take on all their responsibilities, we must do the opposite for whatever responsibilities we have.
Δικαστήριο τής Ιστορίας σημαίνει:
Αναλαμβάνω την ολότητα των ευθυνών μου για το ό,τι έχει πράξει η παράταξη μου και ζητώ το ίδιο για τους αντίπαλους.
Η ζυγαριά είναι κυνική ίσως, αλλά αυτή υπάρχει και αυτήν πρέπει να τοποθετήσουμε στο κέντρο τής Δίκης.
Η αριστερά θα νικήσει αν φερθεί έτσι.
Historical Court means:
I take full responsibility for what my ideological historical faction has done and I demand the same for my opponents.
The scales may be cynical, but it exist and we must place it at the center of the Trial.
The left will win if it behaves like that.
Για να αποδώσεις δικαιοσύνη, γνωρίζοντας ότι κάποιοι ένοχοι αξίζουν την καταδικαστική απόφαση ως περισσότερο ένοχοι, πρέπει να αποξενωθείς από αυτούς που βαρύνονται από ελαφρότερα αδικήματα, να φτάσεις να τους απαρνηθείς.
Είναι μια ιστορία αυτή, προσωπική και εγελιανή συνάμα.
In order to do justice, knowing that some culprits deserve the sentence as more guilty, you must alienate yourself from those who are charged with lesser offenses, to the point of denying them.
This is a story, personal and Hegelian at the same time.
Αφήστε το λιοντάρι τής αλήθειας ελεύθερο.
Let the lion of truth go free.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάποια δίκη τής ιστορίας, αλλά από την
άλλη οι λαοί, το πλήθος, οι καθημερινοί άνθρωποι, μας αντιμετωπίζουν σαν
να είναι ένορκοι, μας κρίνουν με διάφορα διαφορετικά μέτρα και σταθμά
σαν να μας δικάζουν.
Το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα και σταθμά είναι πολλά
και σχεδόν αδύνατον να τα βρεις και να τα συμπεριλάβεις στην σκέψη σου,
σαν να ήταν κάθε άτομο ένας διαφορετικός λαός, σαν να ήταν κάθε άτομο
ένα πλήθος που σε κρίνει, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κρίση, έλεγχος,
και εντέλει καταδίκη αν τα έχεις κάνει σκατά σαν ιδεολογικός και
πολιτικός χώρος.
In
fact, there is no trial in history, but on the other hand, the world,
the crowd, the everyday people, treat us as jurors, judge us with
different measures and weights as if they were judging us.
The fact that
these measures and weights are many and almost impossible to find and
incorporate in your thinking, as if each person is a different people,
as if everyone is a crowd that judges you, does not mean that there is
no crisis. , control, and finally condemnation if you have done shit in
the ideological and political space.
I say it and I repeat it, and I will keep repeating it:
The scrutiny and critique of a demanding supreme purpose cannot be done through the same criteria used for less ambitious and less lofty purposes.
When everyday ordinary people judge the socialist-communists more harshly than the bourgeoisie, they are doing the right thing, and they are not (only) victims of capitalist propaganda.
Ιωάννης Τζανάκος
