Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

Το νότιο Iraq

Το νότιο Iraq είναι το επαναστατικό ηφαίστειο όλης τής Μέσης Ανατολής, και σάς διαβεβαιώ ότι δεν συμπαθεί καθόλου το θεοκρατικό καθεστώς τού Ιράν, παρά το γεγονός ότι και αυτό [το νότιο Iraq] είναι σιιτικό..

Ιωάννης Τζανάκος


Iraq, ΣΗΜΕΡΑ..


Iraq, ΣΗΜΕΡΑ..
Τα γραφεία του "ASA" στην πόλη της Samawa, ενός από τους μεγαλύτερους μαχητικούς οργανισμούς υπό την υποστήριξη του ιρανικού καθεστώτος -υπό τη διοίκηση του "Qais Al-Ali", κάηκαν από τους Ιρακινούς διαδηλωτές.

Ιωάννης Τζανάκος 

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

Τα φτωχά λόγια και τα συγκεκριμένα στρατηγικά λάθη.

Τα λόγια και τα ηρωϊκά άσματα, οι κραυγές για το ανυποχώρητο τού αγώνα, η εκ των υστέρων επίκληση τής μοναχικότητας τού αγώνα σου, είναι φτώχεια όταν έχει συντελεστεί τραγικό στρατηγικό σφάλμα. 
Όταν ο σύμμαχος που διάλεξες είναι σάπιος πρέπει να υποχωρήσεις για να αλλάξεις την διάταξη των δυνάμεων σου, και να αντεπιτεθείς μόνον εφόσον πρώτα έχεις αναδιατάξεις όσες δυνάμεις σού απέμειναν.
Στρατηγική σημαίνει:
Δεν χαϊδεύω αυτιά, δεν λέω ψέματα, δεν κολακεύω κανέναν. 
Η τακτική-στρατηγική δεν αφορά ήρωες αλλά ανθρώπους που οργανώνουν τον πιθανό ηρωϊσμό τους για να έχουν πραγματικά αποτελέσματα στο πεδίο τής οποιασδήποτε μάχης.

Ιωάννης Τζανάκος

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Καλοπροαίρετη κριτική στο κουρδικό κίνημα [2]

Σε αριθμημένα σημεία:

1.
Όταν συγκροτείς μια πολιτικοστρατιωτική συμμαχία με έναν ισχυρότερο από εσέναν κρατικό ή διεθνή παράγοντα που έχει την δυνατότητα να σε εντάξει σαν όργανο στην δική του "ατζέντα", πρέπει να βρεις τρόπο να μην ενταχθείς πλήρως σε αυτήν, ακόμα κι αν το πετύχεις αυτό δια πλαγίων δρόμων.
Τι σημαίνει αυτό:
Αν υποθέσουμε πως ο ευθύς τρόπος οριοθέτησης τής επιρροής τού ισχυρού συμμάχου πάνω σου είναι ανέφικτος [αν και δεν είναι πάντα], υπάρχουν τρόποι να υπονομεύσεις αυτή την επιρροή χωρίς να έρθεις σε άμεση σύγκρουση μαζί του. 
Λόγου χάριν, για να αναφερθούμε στο συγκεκριμένο ζήτημα τής αμερικανο-κουρδικής συμφωνίας: ο σκοπός της, ως δηλωμένος αλλά και εν μέρει [μόνον εν μέρει όμως] πραγματικός σκοπός της ήταν η συντριβή τού ISIS.
Οι Κούρδοι έπρεπε να περιορίσουν το ΙSIS, αλλά δεν έπρεπε να δια-τάξουν όλες τις πολιτικές, ιδεολογικές και ανθρώπινες-στρατιωτικές δυνάμεις τους σε αυτό τον σκοπό, από τη στιγμή μάλιστα που οι σύμμαχοί τους USA-νοι δεν ήταν διατεθειμένοι να θυσιάσουν και δικούς τους ανθρώπους στην άμεση μάχη. 
Αφού οι USA-νοι προσέχουν τις ζωές τους, το ίδιο, τηρουμένων των αναλογιών, θα έπρεπε να κάνουν και οι Κούρδοι τού YPG. 
Επίσης, υπάρχει και μια άλλη κυνικότερη διάσταση των πραγμάτων, η οποία δεν λέγεται συνήθως αλλά εμείς δεν είμαστε ηθικολόγοι και θα την πούμε: όταν ο εχθρός σου είναι σίγουρο ότι έχει πάρει τον κατήφορο, εφόσον οι σύμμαχοί σου ως πανίσχυροι τον έχουν προγράψει, σε συμφέρει να μην επιταχύνεις την καταστροφή του μέχρι να έχεις σίγουρα πολιτικά και γεωστρατηγικά αποτελέσματα υπέρ σου. Δεν είναι αυτό κάτι το ανήθικο ή απλά κυνικό, αν και είναι και-κυνικό. Απλά ζητάς προτού δώσεις, και το κάνεις αυτό το "παζάρι" χωρίς ηθικές αναστολές διότι αυτός που σε ωθεί σε μια γενική επιστράτευση των δυνάμεών σου δεν δίνει τίποτα. Ζητάς δηλαδή κάτι από κάποιον που δυσκολεύεται για ύποπτους λόγους να δώσει, και επειδή δεν μπορείς να ζητήσεις με έναν άμεσο τρόπο μιας και είσαι ο αδύναμος εταίρος τής συμμαχίας, ζητάς αυτό που ζητάς έμμεσα, μη πράττοντας όλα όσα θα μπορούσες να πράξεις.

2.
Η διάταξη των δυνάμεων μιας ταξικής, εθνοτικής ή άλλης ομάδας, όταν είναι σε άμεση περικύκλωση από εχθρικές δυνάμεις, δεν μπορεί μεν να είναι όπως την φαντάζονται [ως διάταξη] διάφοροι καθαρολόγοι ιδεαλιστές αντιιμπεριαλιστές ή μαρξιστές στην δύση και στην Ελλάδα, αλλά από την άλλη πρέπει να είναι πάντα προϊόν τής δικής της στρατηγικής-τακτικής.
Πιο συγκεκριμένα:
Όταν είσαι εθνοτικά απομονωμένος όπως οι Κούρδοι στην Μέση Ανατολή [με επιλογή όλων των άλλων εθνοτήτων, ανεξάρτητα από πολιτικές και άλλες ταξικές, ιδεολογικές κ.λπ παραμέτρους], μπορεί μεν να είναι αναπόφευκτο να ζητήσεις την βοήθεια την τακτική αλλά και στρατηγική συμπαράσταση ξένων [προς τον οικείο γεωπολιτικό χώρο] δυνάμεων, αλλά εφόσον αυτές είναι κατά κύριο λόγο ισχυρές και έχουν την δική τους "ατζέντα" είναι μεγάλος ο κίνδυνος να αλλοιώσουν ακόμα και την στοιχειώδη σκέψη-πράξη σου αυτοτελούς τακτικής-στρατηγικής.
Δεν κάνεις δηλαδή απλά λάθη, με αυτόν τον τρόπο αλλοίωσης τής τακτικής σου, αλλά στήνεις όλο σου το πλαίσιο διάταξης των πολιτικών και γεωγραφικών σημείων σου σε ένα εξαρτημένο, απόλυτα εξαρτημένο πλαίσιο. 
Άλλο πράγμα είναι να έχεις έναν βαθμό ρεαλισμού, άρα να είσαι θετικός με κάθε συμμαχία ακόμα και με τον [υποτιθέμενο] διάολο, και άλλο να τον κάνεις αρχηγό των στρατευμάτων σου. Θα καταστραφείς, ή θα χάσεις μεγάλες μάχες.

3.
Ενώ οι Κούρδοι, και του YPG,  είναι θετικοί στο ενδεχόμενο να μην αποκτήσει το Κουρδιστάν ποτέ αυτόνομο κράτος, στην παγκόσμια κοινή γνώμη έχει περάσει η ιδέα ότι ο βασικός σκοπός τους είναι αυτός. Κανείς δεν λέει, ούτε εγώ βέβαια, πως οι Κούρδοι δεν σκέφτονται και αυτό, αλλά λίγοι στην δύση, και ειδικά στην "αριστερή" δύση, ξέρουν ότι οι Κούρδοι δεν έχουν εμμονή με την συγκρότηση κράτους. Αυτή η άγνοια είναι προπαγανδιστική επιτυχία των εχθρικών κρατών, τής Τουρκίας τού Ιράν, αλλά και των μπααθιστών τού Ιράκ και τής Συρίας, και προπαγανδιστική αποτυχία των Κούρδων συνολικά. Ακόμα όμως κι αν δεχτούμε το ενδεχόμενο ο σκοπός τού ανεξάρτητου κράτους να είναι ο κύριος, γιατί οι Κούρδοι όλων των τάξεων και των ιδεολογικών αποχρώσεων δεν δείχνουν στους άσχετους ή στους κακοπροαίρετους τής διεθνούς κοινής γνώμης ότι είναι αναφαίρετο δικαιώμα τους να έχουν έστω μιαν εκτεταμένη αυτονομία;

4.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία σε σχέση με όλα τα προηγούμενα είναι να δείξουν οι Κούρδοι, ειδικά οι δημοκρατικοί και οι αριστεροί Κούρδοι, ότι δεν σκοπεύουν να παίξουν άλλο το παιχνίδι τού δυτικού ιμπεριαλισμού για την πιθανή διαλυτική και μη εποικοδομητική αποδόμηση ίσως και διαμελισμό των κρατικών επικρατειών τόσο τής Τουρκίας, όσο και τού Ιράν, τού Ιράκ, και της Συρίας.
Υπάρχει και μη-διαλυτική αποδόμηση κρατικών επικρατειών, άρα υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο μιας εποικοδομητικής και θετικής/αναγκαίας αποδόμησης-διάλυσης κρατικών επικρατειών όταν τούτες οι κρατικές επικράτειες σημαίνουν γενοκτονία θάνατο καταπίεση.
Και δεν είναι όπως λένε αυτό το ενδεχόμενο υπαρκτό μόνον όταν δεν υπάρχει παρέμβαση τής δυτικής ή άλλης αποικιοκρατίας, ή του δυτικού ή άλλου ιμπεριαλισμού. 
Πάντα υπήρχε και πάντα υπάρχει αυτή η δυνατότητα και μάλιστα εντός των ιμπεριαλιστικών πλαισίων [αν και όχι μόνον]. 
Δεν είμαι οπαδός τής θρησκείας των αιώνιων συνόρων ως έχουν. 
Αυτή η θρησκεία έχει πολλούς δεξιούς και αριστερούς οπαδούς και πιστούς, αλλά στηρίζεται σε ψέματα και ανύπαρκτα θαύματα.
Τα σύνορα αλλάζουν ενίοτε, για "καλό" ή για "κακό" ή και για τα δύο. 
Δεν κρίνω τούς Κούρδους που μερικές φορές θέλουν να τα κάνουν σμπαράλια.
Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με μια ενισχυμένη "παρουσία" των δυτικών ιμπεριαλιστών [και τού Ισραήλ] σε ένα σχέδιο διάλυσης των συνόρων στην Μέση Ανατολή, χωρίς πραγματικές εγγυήσεις για την δημοκρατική και ομοσπονδιακή δόμηση των νέων πολιτικών ή κρατικών επικρατειών, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην υπάρχει σε κανένα πλαίσιο [ιμπεριαλιστικό ή μη-ιμπεριαλιστικό] η δυνατότητα η αποδόμηση των πολιτικών ή κρατικών επικρατειών να είναι ούτως ειπείν θετική. 
Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει καλό πλαίσιο σε αυτή την υπόθεση, την κουρδική, για αυτό τον λόγο ακριβώς και η προπαγάνδα των αυταρχικών φασιστικών ή φασιζόντων περιφερειακών κρατών "πιάνει τόπο", ακούγεται ευμενώς από τους λαούς τους αλλά και από το αριστερό ή προοδευτικό ακροατήριο στην δύση. 
Η εθνικιστική προπαγάνδα των Ιρανών, των Τούρκων και των Αράβων εθνικιστών και εθνοθεοκρατών εισακούγεται παντού όχι μόνον γιατί υπάρχει παραπληροφόρηση αλλά και γιατί έχει ως προπαγάνδα αντικειμενικά ερείσματα.
Οι Κούρδοι έχουν να λύσουν πολλά αινίγματα, περισσότερα από αυτά που έχουν λόγου χάριν να λύσουν οι γελοίοι οπαδοί τού Ζίζεκ ή του Μπαντιού ή του Ποστόουν [κάπως έτσι..], αλλά αυτά τα αινίγματα είναι πραγματικά, δεν είναι αποτέλεσμα μόνον των παρεμβολών και των σαμποτάζ των εχθρών τους.




Ιωάννης Τζανάκος


 
  

Μια παρένθεση για τον Τραμπ και την τραμπική ύπνωση μερικών

Υπάρχει μια ολόκληρη κουστωδία απλών και "διανοούμενων" ανθρώπων σε δύση και ανατολή [μεταξύ των οποίων και ένας διάσημος κύριος με το όνομα Ζίζεκ] που χάρηκαν με την εκλογή Τραμπ.
Κατάντια.
Φανταστείτε όμως σε τι ασθενή και ελεεινή ιδεολογική, αξιακή και διανοητική θέση έχει βρεθεί πάλι η αστική δημοκρατία που έγινε αυτό εφικτό, και να εκλεγεί αυτός ο αρλεκίνος και να έχει "συμπαθώντες" μη-φασίστες ή μη-ακόμα-φασίστες και επίσης να μην έχει κανένας από αυτούς την ανάγκη να απολογηθεί για το λάθος του, αν το θεωρεί λάθος και δεν είναι ακόμα μεθυσμένος από το φασιστικό παραλήρημα των Τραμπ και λοιπών.
Παρεμπιπτόντως: ο εθνικοπατριωτάρας Όρμπαν ή κάπως έτσι, είναι κι αυτός υπέρ τής επέμβασης τής Τουρκίας στην Βόρεια Συρία - Ροζάβα. Άλλος; 
Σημείωση:
Καλώς ή κακώς δεν κρατάω αρχείο των παλαιών δημοσιεύσεών μου, εφόσον δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου.
Όλα αυτά θα σβηστούν και θα μείνουν λίγα θεωρητικά κείμενα, αν μείνουν κι αυτά.
Όμως όταν βγήκε ο Τραμπ, είχα επισημάνει όλα αυτά, όπως και ότι είχε τουρκόφιλους συμβούλους σαν και αυτόν που ήταν ο πρώτος τραμπικός σύμβουλος ασφαλείας των Η.Π.Α
Έγινε τίποτα αντιληπτό; μπα.
Με τον Ζίζεκ ασχοληθείτε τώρα και πως έκανε νάνι, κακάκια κ.λπ 

Ιωάννης Τζανάκος

Καλοπροαίρετη κριτική στο κουρδικό κίνημα [1]

Η σκέψη περί γεωπολιτικής, ο διεθνολογικός κυνισμός, η ψυχρή, [όχι πάντα] έλλογη ανάλυση των παγκόσμιων συσχετισμών τής δύναμης, ο "ρεαλισμός" στα χνάρια τού Θουκυδίδη ή τού Μακιαβέλι, μπορούν να είναι χρήσιμα νοητικά εργαλεία για να μιλάμε για το πολιτικό και το ιδεολογικό αγαθό χωρίς συναισθηματικές και παράλογες εποπτείες που θολώνουν την ικανότητά μας να κατανοούμε τον πραγματικό κόσμο, αλλά μπορούν και να είναι ο δρόμος για την κακία και την βλακεία. Ειδικά το δεύτερο. Βλακεία. 
Οι διώξεις λαών και ανθρώπων, η μόνιμη καταπίεση των εργατικών τάξεων και η μισογυνία, η θεοκρατία και ο δυτικοφασισμός, ο αντιδραστικός εθνικισμός, είναι στοιχεία γεωπολιτικών δυναμικών καπιταλιστικών κρατών και συμφερόντων, άρα πρέπει να υπολογίζονται-αναλύονται με αναφορά στις γεωπολιτικές και καπιταλιστικές τους θεμελιώσεις, αλλά δεν παύουν να είναι άθλιες δομές και καταστάσεις που θα είναι όσο παραμένουν παροδικές, προκαλούσες πάντα ρευστοποιήσεις των κοινωνιών που τις "φέρουν" ανεξάρτητα από την λειτουργία τους στο πλαίσιο που οι ίδιες [ως δομές και καταστάσεις] σημαίνουν.
Όταν ψάχνουν κάποιοι πάντα ένα "κάτω" από κινήματα, ανθρώπινους αγώνες, ταξικές συγκρούσεις, και έτσι κατασκευάζουν ένα σκηνικό στο οποίο αυτοί οι αγώνες δεν μπορούν παρά να είναι μαριονέτες κάποιων απρόσωπων γεωπολιτικών και άλλων δυνάμεων, με ή χωρίς επίγνωση, τότε αυτοί οι κάποιοι τάσσονται τελικά με αυτές τις υποτίθεται παντοδύναμες αφηρημένες δυνάμεις. 
Πρόκειται για παράνοια, πρόκειται για αντιδραστική εκτροπή τής προοδευτικής, τής αριστερής, τής δημοκρατικής, τής αντικαπιταλιστικής, τής αναρχικής σκέψης.
Αδυνατώ να αντιμετωπίσω "μόνος" όλο αυτό τον βόρβορο τής ταξικοσυνωμοσιολογικής σκέψης, ή τον αντίστοιχο εθνο-ακροδεξιό βόρβορο.
Δεν πρόκειται για κάποια "δύο άκρα". 
Το άκρο είναι ένα, και λέγεται μίσος προς τους λαούς, ειδικά προς τους ανατολικούς λαούς, που αντιμετωπίζονται σαν ανόητα παιδιά.
Αυτό που είπε ο Φασίστας Τραμπ, περί λαών παιδιών που μαλώνουν κάτι αιώνες, δεν απέχει πολύ από αυτά που μπορεί να λέει ένας μικροαστός αριστεριστής σε κάποια άκρη μιας βαλκανικής μητρόπολης. 
Η ουσία είναι η ίδια: "γιατί μας ενοχλείτε;" 
Το νόημα είναι: "όλοι εκεί κάτω έχουν πρόβλημα, είναι [όλοι] εθνικιστές".
Και έτσι λαοί υπό διωγμό μπαίνουν στην ίδια θέση με τους διώκτες τους, χωρίς καν να υπάρχει μια σοβαρή γνώση τής "τοπικής" ιστορίας των διωγμών και των αντιθέσεων που τους προκάλεσαν.
Αρκεί ο δυτικός γεωπολιτιστής, ή και "μαρξιστής" να καταλήξει εξ' αρχής στο συμπέρασμα που έχει ήδη καταλήξει. 
Αυτός ο τρόπος σκέψης πρόκειται να καταστραφεί όπως και ο κοσμοθεωρητικός κόσμος που τον δημιούργησε και συνεχίζει να τον δημιουργεί ακόμα. 


Σημείωση:
Την Κριτική εκ των καλοπροαίρετων ενδότερων, στο κουρδικό κίνημα και το ΡΚΚ, θα την κάνω σύντομα, και δεν θα είναι "απαλή" αλλά θα είναι καλοπροαίρετη.


[συνεχίζεται]


Ιωάννης Τζανάκος