Το ναυάγιο τής ριζοσπαστικής «εναντιωματικής» κρίσης, το ναυάγιο τού ριζοσπαστικού Κρίνειν.

   

Η σημασία τής έννοιας τής «κριτικής γνώσης» έχει στρεβλωθεί σημαντικά μέσω τής υπερχρησιμοποίησης τής έννοιας μόνον για να δομηθούν κρίσεις που «σημαίνουν» αποδομητική κριτική προς μιαν υφιστάμενη κοινωνική ή κοινωνικο-γλωσσική δομή. 

Όμως, έτσι τουλάχιστον όπως την βλέπουμε στον ίδιο τον Καντ -που είναι η πηγή όλων των νεωτερικών ριζοσπαστικών κριτικών θεωρήσεων, η κριτική γνώση σημαίνει γενικά την δυνατότητα επιτυχών κρίσεων-αποφάνσεων ως προς την εμπειρική πραγματικότητα την οποία «στοχεύει» δια τής λειτουργίας της. 

Άρα, η υπερχρησιμοποίηση των κρίσεων μόνον ως αρνητικών-αποδομητικών κρίσεων έχει αλλοιώσει εγελιανώ τω τρόπω την γενικότερη σημασία και λειτουργία τής ίδιας τής επιτυχούς δόμησης κρίσεων, τής κριτικής γνώσης, η οποία περικλείει, περισσότερο μάλιστα, και το πεδίο τής πραγματικότητας που μπορεί να γίνει νοητό κυρίως μέσω ούτως ειπείν «θετικών κρίσεων». 

Εννοείται ότι αυτή η αλλοίωση τής «θετικής γνωσιακής-κριτικής διεργασίας» σημαίνει εντέλει και την αποτυχία των πιθανών αρνητικών-ριζοσπαστικών κρίσεων..

 

Ιωάννης Τζανάκος