Το ΡΚΚ και η ηθική στον πόλεμο. Θέσεις..

Η έννοια της εξέγερσης δεν μπορεί να προσδιοριστεί αν δεν υπάρχει εντός του προσδιορισμού της το ένοπλο στοιχείο. Επομένως ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίζεται ειδικά αυτό το στοιχείο δείχνει τον ουσιαστικό προσανατολισμό ενός ριζοσπαστικού κινήματος.

 

Ο ειδικότερος ειδικός τρόπος με τον οποίο προσδιορίζεται η πιθανότητα και η δυνατότητα τής ένοπλης πάλης, αλλά και το σύνολο των ειδικών τρόπων ορίων και μέσων μέσω των οποίων συγκροτείται μια ένοπλη παράταξη, δείχνει την κοσμοθεωρία της και τον ανθρωπισμό της.

 

Το ΡΚΚ έδειξε (με πολλά λάθη στην αρχή) πως πολεμάει μια ένοπλη παράταξη: 

1) με τρόπο συμβατό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και 

2) με ευγένεια στην μάχη.

 

Πως χτίζεις από την αρχή ακόμα μια μακρινή προοπτική ένοπλου αγώνα: 

Με μια πραγματική αντιεξουσιαστική μέθοδο ή με σεκταρισμό. 

Το ΡΚΚ κατέρριψε πρακτικά την θεωρία τού Κ.Σμιτ και τού Π.Κονδύλη για την ουσία τού αντάρτικου πολέμου και τού πολέμου γενικά.

 

Ακόμα και «τεχνικές» λεπτομέρειες δείχνουν τη διαφορά μεταξύ ηθικών και κυνικών πολεμιστών.
Οι Έλληνες ριζοσπάστες είναι κυνικοί.

 

Δεν συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα και συνθήκες, όπως πιθανόν θα μας πούνε.
Υπάρχει Οικουμενικό Κριτήριο σε όλα.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Ιδεολογικός αγώνας..

Για να συνεννοούμαστε:
Η ελληνική αριστερίστικη αριστερά, δεν έχυσε ούτε ένα δάκρυ για τους Yazidi. 

Μόνο οι Παλαιστίνιοι την ενδιαφέρουν.

 

Το πιο παράξενο πράγμα όταν βρίσκεσαι εκτός μιας σύγκρουσης, αν και συνεχίζεις να τάσσεσαι με το ένα σκέλος της, είναι ότι δεν μπορείς απλά να ιδιωτεύσεις. Ακόμα κι αν δέχεσαι επιθέσεις από τον οικείο χώρο, ή την απόλυτη αδιαφορία, συνεχίζεις να θέλεις να παρέμβεις και να συμμετέχεις σε μια κουβέντα εντός του. Όταν καταλάβεις ότι δεν έχει νόημα, μπορεί και να σκεφτείς την αλλαγή θέσης στην πολιτική γεωγραφία. Εγώ όμως δεν θα αλλάξω.

 

Όταν μια στρατηγική διαφορά που μπορεί να μετασχηματιστεί σε σύγκρουση, λαμβάνει συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, οποίος βρεθεί εκτός αυτών φαίνεται σαν να είναι ένας κεντρώος πράκτορας του εχθρού.

 

Δεν τρελάθηκα στα καλά καθούμενα, να χτυπάω χωρίς λόγο τον «χώρο» μου «από τα -υποτίθεται- δεξιά».
Ας σκεφτούν μερικοί.

 

Αυτό που έγινε στο Περού με το «Φωτεινό Μονοπάτι» και την ακροδεξιά, είναι διαχρονικός συναγερμός για μυαλά που λειτουργούν.

 

Ο αγώνας ο «χώρος» σου να μην αποκτάει «πολ-ποτικά» χαρακτηριστικά, είναι ένας μοναχικός αγώνας, χωρίς βοήθεια.

 

Όταν υπάρχει μια ενεργή ή υφέρπουσα στρατηγική σύγκρουση, αναπτύσσεται πάντα ένας αυταρχισμός σε όλα τα «σκέλη» τής σύγκρουσης.

 

Ακόμα και στο πλαίσιο ενός αναπόφευκτου αυταρχικού τροπισμού σε έναν στρατηγικό διπολισμό, δεν είναι όλα μοιραία.

Δεν θα υποχωρήσω στον αντι-σεκταριστικό ιδεολογικό αγώνα μου. 

Ζήτω το ΡΚΚ!

 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

 

 

Ξεσκαρτάρισα..

Πρόχειρη επιστημολογική αρχή: αξιακή αφέλεια ίσον (και) ξεμπλοκάρισμα, μερικές φορές.

 

Η περαιτέρω οντολογικοποίηση τής αριστερής/αναρχικής ματιάς μετά την πτώση τού σταλινισμού, σημαίνει κρίση ριζική, αδιέξοδο τρελό.

 

Το αναρχικό «φιλί τής ζωής» στον μαρξισμό, μετά την κατάρρευση τού σταλινισμού, δεν ήταν για καλό. Τον έκανε αμιγώς οντολογικό.

 

Μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό γλύτωσαν, ως «παρακατιανές» όμως, οι δημοκρατικές θεωρίες: Μπούκτσιν, Καστοριάδης, Οτσαλάν.

 

Μπούκτσιν, Καστοριάδης, Οτσαλάν. 

Άσχετοι μεταξύ τους, αλλά οι μόνοι στην αριστερά που δεν συνέχισαν την σεκταριστική αρρώστια.

 

Και στις νέες ριζοσπαστικές δημοκρατικές θεωρίες υπάρχει μπόλικη οντολογία, αλλά μπροστά στον ταξικίστικο οντολογισμό των «υπολοίπων» που συνέχισαν να τραβάνε το κάρο τής ριζοσπαστικής θεωρίας, η (νέα) δημοκρατιστική οντολογία είναι ένα πταίσμα. Δείτε τον αριστερό ευρωκομμουνισμό που κατάντησε: να κάνει ιδεολογικά κομπρεμί με αμετανόητους ιδεολογικούς εκπροσώπους του ακραίου σεκταρισμού, πρώην καθηγητάκια, προφεσορίνους των ερυθρών ταξιαρχιών, σαν τον τυχοδιώκτη Νέγκρι. 

Ποιος θα το έλεγε αυτό το πράγμα, ήταν όμως αναμενόμενο από μαρξιστές εντέλει..

 

Οι κυνικοί (όχι οι πραγματικοί, οι αρχαίοι) δεν αλλάζουν.
Μια φορά κυνικό κάθαρμα, για πάντα κυνικό κάθαρμα.

Υπερέβαλα για τον κυνισμό, για να δείξω ότι ο μαρξισμός μάς κατέστησε ανίκανους να σκεφτούμε πέραν της έννοιας τής ισχύος.

 

Δεν επιδιορθώνεται ένα αυταρχικό οντολογικό θεωρητικό οικοδόμημα.
Είμαι εργαζόμενος, το γκρεμίζω.

 

Ελευθεριακός σοσιαλισμός, αταξική κοινωνία, Ναι, άρα Όχι μαρξισμός, αλλά ούτε σεκταριστικός αναρχισμός.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

Ψάχνοντας..

 

Ψάχνοντας την πλάτη τού καθρέφτη και το χάδι τής γάτας.

 

 

Ιωάννης Τζανάκος 

 

 

 

 

Μισαλλόδοξοι και γέννα

Η μισαλλόδοξη χριστιανική εκκλησία τής Ελλάδας, που διοικείται από άγαμους ανέραστους αγάμητους και φονταμενταλιστές κρετίνους, και γενικά όλος ο ακροδεξιός όχλος, αλλά και οι τράπεζες, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλάνε και να ξερνάνε ηθικολογικά σκατά, για το αν οι γυναίκες θα γεννάνε ή όχι.

Εθνικοποίηση και Δήμευση τώρα όλης τής εκκλησιαστικής περιουσίας, και πλήρης διαχωρισμός μεταξύ κράτους και εκκλησίας.

Και μη ξεχνάμε:

Όλες οι θεοκρατίες, θρησκευτικές ή «άθεες», όλες οι ηθικολογίες και όλες οι ιδεολογίες-ιδεοληψίες, είναι το ένα και το αυτό πράγμα.

Η κάθε λογής θεοκρατία, και η κάθε λογής ηθικοπλαστική ιδεολογία, δεν είναι «εποικοδόμημα», είναι μονιστική ιδεολογία και πρακτική, άρα καθορίζουσα βάση και καθορίζον θεμέλιο, καθορίζουσα αιτία και καθορίζον πλαίσιο παραγωγής τού παραλογισμού, τής ανελευθερίας, τής διανοητικής δουλείας, άρα είναι καθορίζουσα υλική βάση και καθορίζον υλικό θεμέλιο, καθορίζουσα αιτία τού ευρύτερου υλικού τρόπου ζωής των ανθρώπων.

 

Ιωάννης Τζανάκος 

 

 

Beethoven - Symphony No. 3 in E flat major (Op. 55) Eroica

Τι λείπει..

 

Η σιωπηλή καρδιά τού Κεραυνού..

Ο αθόρυβος νους τής θύελλας..

 

 

 

Ιωάννης Τζανάκος