Simple.

I owe Michael an answer. So I took a long genealogical breath, since Michael is a serious Marxist, and I, I am all devils' advocate, and must muster all my sophistrys.

--

 

How do you turn the steering wheel when you drive? to go left you turn it a little more to the right, and then you take the left turn smoothly, not like a far-left moron.

--

 

Don't try to find a way to rest your back against the most leftist or most classist wall, because you will end up like Tsipras and Varoufakis and the far-left/anarchist garbage who follow them like loyal dogs.

--

 

Socialism without national independence is a joke.

--

 

We did not leave Stalinism to become hens.

The ideological genealogy of each of us is a thriller, but I have never been afraid of these films.

--

 

Socialist relations of production can exist in a country. Socialism can exist in a country. Wow. Stalin? No, Stalin and Bukharin, but Gramsci too.

--

There are also Stalinists or stalinogenic (Me) ex-but-not-quite-ex-post-Stalinists who will never capitulate to neo-ultra-leftism (Me) who support Ukraine, Kurdistan (normal) and the uprising of the Iranian youth, as there are Trotskyist pro-Russians, pro-Khomeinists enemies of the Kurdish and Iranian movement.

Life is strange, and so are the fronts.

Shake it shake it baby

Shake it shake it baby

Shake it shake it mama

 

Τώρα οι αναρχικοί, όχι όλοι, και οι υπεραριστεροί, όχι όλοι, γλείφουν το νέο PKK, αλλά εγώ θυμάμαι, δεν ξεχνώ τίποτα, δεν συγχωρώ κανέναν, κρατώντας την παλιά σημαία τού PKK ψηλά.

--

Αισθάνομαι σαν ξεχασμένος Σαμουράι τού παλιού PKK.

 

 

I'm serious, the Greek left has many agents of Russia and Turkey within it, although in general what characterizes it is the ideological super internationalist paranoia.

Those of us in the Greek left, as pro-Kurds, held high and unwaveringly the flag of the PKK, especially the old Stalinist PKK, we have not surrendered our weapons.

 

The main leftist party in Greece which is the 2nd most powerful party in the country, Syriza, is already questioning the upcoming elections, as if it is a Trumpist party, it has indirectly and subtly supported Putin (criticizing arms aid to Ukraine), but also the Iranian theocrats, together with Varoufakis and his sect, next to him, indirectly, by insidious consent, the Stalinist communist party, all of them, criticize the defensive nationalism of the Greek citizens, and also undermine the national defense of the country against the expansionist fascist Turkey, with the help of ultra-left and anarchist groups wich support Syriza behind the scenes.

How do I stand against all this?

How should I stand?

I question what the ''left'' and ''the movement'' can mean in the western world.

There is something rotten.

 

 

 

With your own weapons, comrades:

Your uncompromising classism is "subjective idealism", not the solipsism of (misreaded, by you) Berkeley.

Marxism, anarchism, etc. as a classist sectarian "subject-idealist" extreme solipsistic perversion of Kantian and Hegelian Reason.

Reality as it suits you, and when it doesn't suit you "down with reality!", that's who you are.

 

Με τα δικά σας όπλα, σύντροφοι:

Ο αδιάλλακτος ταξικισμός σας είναι ο «υποκειμενικός ιδεαλισμός», όχι ο σολιψισμός τού (κακοδιαβασμένου από εσάς) Μπέρκλευ.

Ο μαρξισμός, αναρχισμός κ.λπ ως ταξικίστικη σεκταριστική «υποκειμενο-ιδεαλιστική» ακραία σολιψιστική εκτροπή τού Καντιανού και τού Εγελιανού Λόγου.

Η πραγματικότητα όπως σας βολεύει, κι αν δεν σας βολεύει κάτω η πραγματικότητα, αυτό είστε.

 

Life is an adventure that ends in some of its beginnings, that is, in same.

I don't regret anything after all.

I was an enemy of Turkey, I am an enemy of Turkey, and I will die an enemy of Turkey, and I was right then, also now, and until the end.

The Greek leftists, and probably the vast majority of the global left, anarchy, and other revolutionary forces, then now and probably in the future, did not understand, do not understand now and will never understand this thing.

Therefore?

We will notify you.

Long live the PKK, shit to Turkey.

Simple.

 

Event of one of the main Trotskyist sects in Greece (OKDE), against the country's national defense against Turkish expansionism.

They spoke ones also about myths.

From the title of the event alone you understand that this cement in the brain is never going to break.

What did we call it in our youth?

Extreme solipsism.

We'll let you know, at the polls.

Not to you directly, but to your spokesmen masquerading as patriots, and sometimes even as super-patriots (my name is Alexis and I'm a leftist).

The neutrality of idiots?

Not only.

The neutrality of idiots who insist on seeing reality as an extension of their idea.

Postscript.

Why in our youth were we Stalinist and indeed of the nationalist pro-PKK deviation?

Simple.

 

 

Η ζωή είναι μια περιπέτεια που καταλήγει σε κάποια από τις εκκινήσεις της, στα ίδια δηλαδή.

Δεν μετανιώνω για τίποτα τελικά.

Εχθρός τής Τουρκίας ήμουν, εχθρός τής Τουρκίας είμαι, και εχθρός τής Τουρκίας θα πεθάνω, και τότε είχα δίκιο, και τώρα, και μέχρι το τέλος.

Οι Έλληνες αριστεροί, και μάλλον η συντριπτική πλειονότητα τής παγκόσμιας αριστεράς, αναρχίας, και λοιπές επαναστατικές δυνάμεις, τότε τώρα και μάλλον στο μέλλον, δεν καταλάβαινε δεν καταλαβαίνει και δεν θα καταλάβει ποτέ από τέτοια πράγματα.

Επομένως;

Θα σας ειδοποιήσουμε.

Ζήτω το PKK, σκατά στην Τουρκία.

Simple.

 

Εκδήλωση μιας από τις κύριες τροτσκιστικές σέκτες στην Ελλάδα (ΟΚΔΕ), ενάντια στην εθνική άμυνα τής χώρας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό.

Κάτι για μύθους λέει και τα σχετικά.

Από τον τίτλο τής εκδήλωσης και μόνον καταλαβαίνεις ότι αυτό το τσιμέντο στον εγκέφαλο δεν πρόκειται να σπάσει ποτέ.

Πώς το λέγαμε στα νιάτα μας;

Ακραίος σολιψισμός.

Την Μαρία παιδιά, και τα μάτια σας.

Θα σας ειδοποιήσουμε, στις κάλπες.

Όχι εσάς ευθέως, αλλά τους μασκαρεμένους σε πατριώτες, και ενίοτε μάλιστα υπερπατριώτες, εκφραστές σας (με λένε Αλέξη και είμαι αριστερός).

Η ουδετερότητα των ηλίθιων;

Όχι μόνον.

Η ουδετερότητα των ηλίθιων που επιμένουν να βλέπουν την πραγματικότητα σαν επέκταση τής ιδέας τους.

Υστερόγραφο.

Γιατί στα νιάτα μας ήμασταν σταλινικοί και μάλιστα τής εθνικιστικής φιλο-ΡΚΚ παρέκκλισης;

Για να μη καταντήσουμε σαν αυτούς τους ηλίθιους.

Simple.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

  

 

California Love (Original Version)

Shake it shake it baby..

Putin, Trump, Xi, Erdogan, Khamenei, Kahanists, and other idiots, are afraid that their dick will fall and the world will be filled with "gays".

Indeed, this is a world war, and i'm on the gay side.

An old song, from the old days, for us old people, when we left the ''revolutionary'' music to live with sounds.

I need to clarify something.

Iran. When old age must bow humbly to youth, then, yes, revolution comes.

-

-

The today global multinational youth is the locomotive of the global revolt for freedom and equality.

-

Today's global multinational youth cannot easily or at all become dough to be sealed by some transcendental ideology, today's youth is an unbridled creature that has a measure to judge its own life, a measure that it also receives from old "teachings" but treating these "teachings" (even the best of them) as a tool for immediate happiness and freedom.

-

I need to clarify something.

The intracosmic non-transcendent immanence of today's youth does not ''remind'' us of neo-gothic (Hegelian or non-Hegelian) Marxist or anarchist theories (not even the worst fascist ones), nor does it ''remind'' us of Nietzsche, Deleuze and others, but it ''refers'' to Wittgenstein's language games.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

When in dialectics you rush to unify determinations, you do not unite, you weld.

You need to know who disagrees with you but could sacrifice his life for you and who agrees with you but may sell you to the enemy at the crucial moment.

--

What if you can fit another one, two thousand infinite hearts in your heart, and you can't operate on the wound.

Better an empty heart with strong hands and mind.

-- 

When in dialectics you rush to unify determinations, you do not unite, you weld.

But in order not to rush, you have to accept the possibility that this unification of the determinations you wish to unite will never happen.

But in order to accept this possible possibility, that propably will there is no final unification of these determinations, you must clear your thinking, as much as possible, of "desire"...Gentlemen, "Marxists", Lacanians and Deleuzians.

Marxists! I want to see you progress.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

The (political) purposes I serve..

The (political) purposes I serve in theoretical, propagandistic, aesthetic ways are:

1. The total liberation of the Kurdish nation (with or without a Kurdish nation state).

2. The emergence of a democratic state in Iran, whether it is a working class democratic state, or whether it is a normal bourgeois (parliamentary, secular) democratic state.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

Δομή.

 

 

The silent heart of lightning, the frozen heart of lava.

 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

There is an ideological entrapment..

 February 1, 2022

There is an ideological entrapment (intertwined with a corresponding theoretical entrapment) which rests on a mistaken assumption about historical development.
I begin with my objection to this view which I consider to be wrong and arbitrary:
What does not exist as a social form/situation and in some broad historical moment appears/is created, is not defined only as a result of the specific contexts and conditions* that gave birth to it, and furthermore it is not necessary that it once disappear due to the very fact that it once did not exist and then it was/appeared/created.
__
Let's see more specifically what this wrong view is and how I try to combat it with some arguments (initial argument draft):
Those who analyze the historical appearance of these social forms often see them only in relation to this specific historical-generative context of their emergence and consolidation, and if this specific context is considered by them to be transitory (a thought that may be correct) they are making a fundamental mistake to identify the transitoriness of this special framework with the as perceived transience of the forms that emerged through that context.
Champions of the fundamental errors in the reading of historical development and in this general field that we are now mentioning are again the Marxists and the anarchists.
Let's take a look at their logic:
Because: (1) once there was no state and because the state was formed through the process of creating class society (correct reasoning), therefore: (2) along with the historical destruction and transcendence of class society there will be an immediate or slower transcendence of the state.
This is an arbitrary reasoning that is not based on empirical observations and experimental confirmations, but on the metaphysical utopian choice of one of the 2 alternative versions that exist as -implied- possibilities.
It may be shown in the future that there were no two possible versions necessarily equivalent, but today we have no evidence to prove that one of the two possibilities understood by us today - that there is or is not a state in classless society - is the necessary prevailing in the future.
What applies to the concept/status of the state also applies to the concept/status of the nation.
* When we talk about the specific historical context for the emergence of general social forms such as the state, we are referring more to the specific context that explains their emergence as general forms and not to the more specific or historically peculiar conditions that make this emergence possible.

 

Υπάρχει ένας ιδεολογικός εγκλωβισμός (που συνυφαίνεται με έναν ομόλογο θεωρητικό εγκλωβισμό), ο οποίος στηρίζεται σε μιαν αστόχαστη υπόθεση για την ιστορική εξέλιξη.

Ξεκινάω με την αντίρρηση μου σε αυτήν θεώρηση που θεωρώ λανθασμένη και αυθαίρετη:

Ό,τι δεν υφίσταται ως κοινωνική μορφή/κατάσταση και σε κάποια ευρεία ιστορική στιγμή εμφανίζεται/δημιουργείται, δεν ορίζεται μόνον ως αποτέλεσμα των ειδικών πλαισίων και συνθηκών* που το γέννησαν και επιπλέον δεν είναι αναγκαίο να εξαφανιστεί κάποτε λόγω ακριβώς τού γεγονότος ότι κάποτε δεν υπήρχε και έπειτα υπήρξε/εμφανίστηκε/δημιουργήθηκε.

__

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα ποια είναι αυτή η λανθασμένη θεώρηση και πως επιχειρώ να την καταπολεμήσω με κάποιες επιχειρηματολογίες (αρχικό σχέδιο επιχειρηματολογίας):

Όσοι αναλύουν την ιστορική εμφάνιση αυτών των κοινωνικών μορφών πολλές φορές τις βλέπουν μόνο σε σχέση με αυτό το ειδικό ιστορικογενετικό πλαίσιο τής ανάδυσης και εδραίωσης τους, και αν αυτό το ειδικό πλαίσιο θεωρείται από αυτούς παροδικό (σκέψη που μπορεί να είναι ορθή) κάνουν το θεμελιώδες λάθος να ταυτίζουν την παροδικότητα αυτού τού ειδικού πλαισίου με την θεωρούμενη από αυτούς παροδικότητα των μορφών που αναδύθηκαν μέσω αυτού τού πλαισίου.

Πρωταθλητές των θεμελιωδών λαθών στην ανάγνωση τής ιστορικής εξέλιξης και σε αυτό το γενικό πεδίο που αναφέρουμε τώρα είναι πάλι οι μαρξιστές και οι αναρχικοί.

Ας δούμε λίγο την λογική τους:

Επειδή: (1) κάποτε δεν υπήρχε κράτος και επειδή το κράτος σχηματίστηκε μέσω τής διεργασίας δημιουργίας τής ταξικής κοινωνίας (ορθός συλλογισμός), άρα: (2) μαζί με την ιστορική καταστροφή και υπέρβαση τής ταξικής κοινωνίας θα υπάρξει άμεση ή βραδύτερη υπέρβαση τού κράτους.

Πρόκειται για αυθαίρετο συλλογισμό που δεν στηρίζεται σε εμπειρικές εποπτείες και πειραματικές επιβεβαιώσεις, αλλά στην μεταφυσική ουτοπική επιλογή μιας από τις 2 εναλλακτικές εκδοχές που υπάρχουν ως -εννοούμενες- πιθανότητες.

Μπορεί να φανερωθεί στο μέλλον ότι δεν υπήρχαν δύο πιθανές εκδοχές ως αναγκαία ισοδύναμες, αλλά σήμερα δεν έχουμε κανένα στοιχείο για να αποδείξουμε ότι η μία από τις δύο εννοούμενες από εμάς σήμερα ως πιθανότητες- να υπάρχει ή να μην υπάρχει κράτος στην αταξική κοινωνία- είναι και η αναγκαία υπερισχύουσα στο μέλλον.

Ό,τι ισχύει για την έννοια/κατάσταση τού κράτους ισχύει και για την έννοια/κατάσταση τού έθνους.

* Όταν μιλάμε για το ειδικό ιστορικό πλαίσιο ανάδυσης γενικών κοινωνικών μορφών όπως το κράτος αναφερόμαστε περισσότερο στο ειδικό πλαίσιο που εξηγεί την ανάδυση τους ως γενικών μορφών και όχι στις ειδικότερες ή ιστορικά ιδιόμορφες συνθήκες που κάνουν εφικτή αυτήν την ανάδυση.

 

 

Ιωάννης Τζανάκος