February 1, 2022
There is an ideological entrapment (intertwined with a corresponding theoretical entrapment) which rests on a mistaken assumption about historical development.
I begin with my objection to this view which I consider to be wrong and arbitrary:
What does not exist as a social form/situation and in some broad historical moment appears/is created, is not defined only as a result of the specific contexts and conditions* that gave birth to it, and furthermore it is not necessary that it once disappear due to the very fact that it once did not exist and then it was/appeared/created.
__
Let's see more specifically what this wrong view is and how I try to combat it with some arguments (initial argument draft):
Those who analyze the historical appearance of these social forms often see them only in relation to this specific historical-generative context of their emergence and consolidation, and if this specific context is considered by them to be transitory (a thought that may be correct) they are making a fundamental mistake to identify the transitoriness of this special framework with the as perceived transience of the forms that emerged through that context.
Champions of the fundamental errors in the reading of historical development and in this general field that we are now mentioning are again the Marxists and the anarchists.
Let's take a look at their logic:
Because: (1) once there was no state and because the state was formed through the process of creating class society (correct reasoning), therefore: (2) along with the historical destruction and transcendence of class society there will be an immediate or slower transcendence of the state.
This is an arbitrary reasoning that is not based on empirical observations and experimental confirmations, but on the metaphysical utopian choice of one of the 2 alternative versions that exist as -implied- possibilities.
It may be shown in the future that there were no two possible versions necessarily equivalent, but today we have no evidence to prove that one of the two possibilities understood by us today - that there is or is not a state in classless society - is the necessary prevailing in the future.
What applies to the concept/status of the state also applies to the concept/status of the nation.
* When we talk about the specific historical context for the emergence of general social forms such as the state, we are referring more to the specific context that explains their emergence as general forms and not to the more specific or historically peculiar conditions that make this emergence possible.
There is an ideological entrapment (intertwined with a corresponding theoretical entrapment) which rests on a mistaken assumption about historical development.
I begin with my objection to this view which I consider to be wrong and arbitrary:
What does not exist as a social form/situation and in some broad historical moment appears/is created, is not defined only as a result of the specific contexts and conditions* that gave birth to it, and furthermore it is not necessary that it once disappear due to the very fact that it once did not exist and then it was/appeared/created.
__
Let's see more specifically what this wrong view is and how I try to combat it with some arguments (initial argument draft):
Those who analyze the historical appearance of these social forms often see them only in relation to this specific historical-generative context of their emergence and consolidation, and if this specific context is considered by them to be transitory (a thought that may be correct) they are making a fundamental mistake to identify the transitoriness of this special framework with the as perceived transience of the forms that emerged through that context.
Champions of the fundamental errors in the reading of historical development and in this general field that we are now mentioning are again the Marxists and the anarchists.
Let's take a look at their logic:
Because: (1) once there was no state and because the state was formed through the process of creating class society (correct reasoning), therefore: (2) along with the historical destruction and transcendence of class society there will be an immediate or slower transcendence of the state.
This is an arbitrary reasoning that is not based on empirical observations and experimental confirmations, but on the metaphysical utopian choice of one of the 2 alternative versions that exist as -implied- possibilities.
It may be shown in the future that there were no two possible versions necessarily equivalent, but today we have no evidence to prove that one of the two possibilities understood by us today - that there is or is not a state in classless society - is the necessary prevailing in the future.
What applies to the concept/status of the state also applies to the concept/status of the nation.
* When we talk about the specific historical context for the emergence of general social forms such as the state, we are referring more to the specific context that explains their emergence as general forms and not to the more specific or historically peculiar conditions that make this emergence possible.
Υπάρχει ένας ιδεολογικός εγκλωβισμός (που συνυφαίνεται με έναν ομόλογο θεωρητικό εγκλωβισμό), ο οποίος στηρίζεται σε μιαν αστόχαστη υπόθεση για την ιστορική εξέλιξη.
Ξεκινάω με την αντίρρηση μου σε αυτήν θεώρηση που θεωρώ λανθασμένη και αυθαίρετη:
Ό,τι δεν υφίσταται ως κοινωνική μορφή/κατάσταση και σε κάποια ευρεία ιστορική στιγμή εμφανίζεται/δημιουργείται, δεν ορίζεται μόνον ως αποτέλεσμα των ειδικών πλαισίων και συνθηκών* που το γέννησαν και επιπλέον δεν είναι αναγκαίο να εξαφανιστεί κάποτε λόγω ακριβώς τού γεγονότος ότι κάποτε δεν υπήρχε και έπειτα υπήρξε/εμφανίστηκε/δημιουργήθηκε.
__
Ας δούμε πιο συγκεκριμένα ποια είναι αυτή η λανθασμένη θεώρηση και πως επιχειρώ να την καταπολεμήσω με κάποιες επιχειρηματολογίες (αρχικό σχέδιο επιχειρηματολογίας):
Όσοι αναλύουν την ιστορική εμφάνιση αυτών των κοινωνικών μορφών πολλές φορές τις βλέπουν μόνο σε σχέση με αυτό το ειδικό ιστορικογενετικό πλαίσιο τής ανάδυσης και εδραίωσης τους, και αν αυτό το ειδικό πλαίσιο θεωρείται από αυτούς παροδικό (σκέψη που μπορεί να είναι ορθή) κάνουν το θεμελιώδες λάθος να ταυτίζουν την παροδικότητα αυτού τού ειδικού πλαισίου με την θεωρούμενη από αυτούς παροδικότητα των μορφών που αναδύθηκαν μέσω αυτού τού πλαισίου.
Πρωταθλητές των θεμελιωδών λαθών στην ανάγνωση τής ιστορικής εξέλιξης και σε αυτό το γενικό πεδίο που αναφέρουμε τώρα είναι πάλι οι μαρξιστές και οι αναρχικοί.
Ας δούμε λίγο την λογική τους:
Επειδή: (1) κάποτε δεν υπήρχε κράτος και επειδή το κράτος σχηματίστηκε μέσω τής διεργασίας δημιουργίας τής ταξικής κοινωνίας (ορθός συλλογισμός), άρα: (2) μαζί με την ιστορική καταστροφή και υπέρβαση τής ταξικής κοινωνίας θα υπάρξει άμεση ή βραδύτερη υπέρβαση τού κράτους.
Πρόκειται για αυθαίρετο συλλογισμό που δεν στηρίζεται σε εμπειρικές εποπτείες και πειραματικές επιβεβαιώσεις, αλλά στην μεταφυσική ουτοπική επιλογή μιας από τις 2 εναλλακτικές εκδοχές που υπάρχουν ως -εννοούμενες- πιθανότητες.
Μπορεί να φανερωθεί στο μέλλον ότι δεν υπήρχαν δύο πιθανές εκδοχές ως αναγκαία ισοδύναμες, αλλά σήμερα δεν έχουμε κανένα στοιχείο για να αποδείξουμε ότι η μία από τις δύο εννοούμενες από εμάς σήμερα ως πιθανότητες- να υπάρχει ή να μην υπάρχει κράτος στην αταξική κοινωνία- είναι και η αναγκαία υπερισχύουσα στο μέλλον.
Ό,τι ισχύει για την έννοια/κατάσταση τού κράτους ισχύει και για την έννοια/κατάσταση τού έθνους.
* Όταν μιλάμε για το ειδικό ιστορικό πλαίσιο ανάδυσης γενικών κοινωνικών μορφών όπως το κράτος αναφερόμαστε περισσότερο στο ειδικό πλαίσιο που εξηγεί την ανάδυση τους ως γενικών μορφών και όχι στις ειδικότερες ή ιστορικά ιδιόμορφες συνθήκες που κάνουν εφικτή αυτήν την ανάδυση.
Ιωάννης Τζανάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου