Μια απλή «τριπολική γεωμετρία» για τον μη-καθαρό αλλά διακριτό τρίτο πόλο (συμπυκνωμένη εκδοχή)

 

Μια απλή «τριπολική γεωμετρία» για τον μη-καθαρό αλλά διακριτό τρίτο πόλο (συμπυκνωμένη εκδοχή)

*

 

Η θέση μας δεν είναι «ουδέτερη μέση».

Είναι ένας τρίτος πόλος που παραμένει μη-καθαρός αλλά διακριτός.

Για να το κρατήσουμε καθαρό στο μυαλό (όχι «καθαρό» ηθικά), αρκούν λίγοι, απλοί συμβολισμοί:

Μείγμα θέσης.

Ας πούμε ότι κάθε στιγμή η πραγματική μας θέση είναι ένα μείγμα από τρεις πόλους:

x=λ1P1+λ2P2+λ3P3,λ1+λ2+λ3=1, λi≥0.

x=λ1​P1​+λ2​P2​+λ3​P3​,λ1​+λ2​+λ3​=1, λi​≥0.

Αρχή διακριτότητας: να ισχύει πάντα

λ3≥ε(ε>0 μικρό αλλά σταθερό).

λ3​≥ε(ε>0 μικρό αλλά σταθερό).

Δηλαδή: ό,τι κι αν γίνει, να μην εξαφανίζεται ο τρίτος πόλος από το μείγμα.

***

Μη-ευθυγράμμιση με τους δύο μεγάλους (πόλους).

Θέλουμε να μην «γέρνουμε» υπερβολικά προς έναν από τους δύο.

Βάζουμε ένα όριο κλίσης:

∣λ1−λ2∣≤δ,

∣λ1​−λ2​∣≤δ,

με μικρό δδ.

Αυτό δεν σημαίνει ουδετερότητα, σημαίνει ελεγχόμενη κλίση, ώστε να μη γινόμαστε προέκταση κανενός.

***

«Βρόμικες» συμμαχίες, αλλά βραχείες

Όταν ανοίγουμε σύζευξη (π.χ. πόροι, logistics) με έναν πόλο, ας τη σκεφτόμαστε ως ένταση ci∈[0,1]ci​∈[0,1]. Κρατάμε:

Οροφή έντασης: ci≤cmax⁡ci​≤cmax​.

Όριο διάρκειας: σε ένα διάστημα TT, ∑ci≤Cmax⁡∑ci​≤Cmax​.

Με απλά λόγια: λίγο, στοχευμένα, και με ρήτρα εξόδου.

Κριτήριο ωφέλους/ζημίας (διπλή λογιστική εχθρού)

Δεχόμαστε μια κίνηση μόνο αν το καθαρό ισοζύγιο είναι θετικό:

ΔU=α Δ(Αυτονομιˊα)−β Δ(Βιˊα)−γ Δ(Δεˊσμευση)>0,

ΔU=αΔ(Αυτονομιˊα)−βΔ(Βιˊα)−γΔ(Δεˊσμευση)>0,

με α,β,γ>0α,β,γ>0.

Δηλαδή: να αυξάνει την ικανότητα αυτονομίας, να μην αυξάνει τη βία πάνω μας, και να μην μας δένει για αύριο.

***

Ρωγμές = ευκαιρίες ρυθμού.

Όταν «ανοίγει» η πραγματικότητα (μια κρίση, ένα κενό ισχύος), αυξάνουμε σκόπιμα το μερίδιό μας λ3λ3​:

Αν R (ρωγμηˊ) ανεβαιˊνει ⇒ αυξαˊνουμε λ3 και μειωˊνουμε ci.

Αν R (ρωγμηˊ) ανεβαιˊνει ⇒ αυξαˊνουμε λ3​ και μειωˊνουμε ci​.

Στις «σφιχτές» φάσεις (χαμηλό RR), κρατάμε μικρό καλάθι: λιγότερη έκθεση, στιβαρές υποδομές βάσης.

***

Διπλή ζωτικότητα (να μη μας εκβιάζουν).

Για κάθε κρίσιμη λειτουργία (νερό, ενέργεια, επικοινωνία) κρατάμε δύο ανεξάρτητες διαδρομές.

Απλή απαίτηση: να μην εξαρτώνται και οι δύο από τον ίδιο πόλο.

Έτσι η πιθανότητα ταυτόχρονης πτώσης μένει αμελητέα.

***

Γρήγορο check πριν από κάθε κίνηση.

(i) λ3′≥λ3λ3′​≥λ3​ (ο τρίτος πόλος δεν μικραίνει),

(ii) ∣λ1′−λ2′∣≤δ∣λ1′​−λ2′​∣≤δ (δεν «γέρνουμε» απότομα),

(iii) ΔU>0ΔU>0 (καθαρό όφελος για τους από κάτω),

(iv) cici​ κάτω από τα όρια και με σαφή ρήτρα εξόδου,

(v) ενισχύουμε την «διπλή ζωτικότητα» μας (δύο δρόμοι για τα βασικά αγαθά).

**

Με αυτά τα λίγα, θυμόμαστε το ουσιώδες: δεν είμαστε ουδέτεροι, είμαστε τρίτος πόλος.

Αυτή η μίνι γεωμετρία είναι το πρακτικό μας τιμόνι μέσα στην ασυμμετρία.

 

Ιωάννης Τζανάκος

**

 

ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΥΠΌΘΕΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ ΣΕ ΣΗΜΕΊΑ/ΚΑΡΤΕΣ. 

 

Κάρτες 1–6: Πρόλογος & Κεντρικές Θέσεις

1) Η σκηνή χωρίς “μέση”

• Δεν υπάρχει οντολογικά ουδέτερη μέση.

• Οι υποτελείς ζουν σε άνισα κλουβιά εξάρτησης/βίας.

• Η «ένταση της μέσης» δεν παράγει από μόνη της ρήξη.

2) Υπερκαθορισμός (δομική ανισότητα συνεπειών)

• Η παγκόσμια διπολική/πολυπολική δομή υπερκαθορίζει τα τοπικά.

• Η ίδια χειρονομία έχει άλλο αποτέλεσμα σε Πυρήνα/Όρια/Εκτός.

3) Τακτική = Στρατηγική

• Κάθε «μικρή» κίνηση γράφει στρατηγική.

• Κάθε συμμαχία αφήνει ίχνος και δεσμεύσεις.

4) Ηθική ρύπανση (τέλος της καθαρολογίας)

• Η «καθαρότητα» ακινητοποιεί.

• Χρειαζόμαστε λογιστική βλάβης/αυτονομίας, όχι σύμβολα.

5) Ρωγμές υπερκαθορισμού

• Υπάρχουν σπάνιες στιγμές χαλάρωσης δεσμών.

• Εκεί δοκιμάζεται η μη-ευθυγράμμιση ως τεχνική (όχι ευχή).

6) Παράδειγμα τύπου (Ιράν)

• Θέση διασταύρωσης: δυνατότητα απόκλισης από «εχθρός του εχθρού».

• Όχι επειδή «καλύτεροι», αλλά επειδή έτσι μιλούν οι δομές.

---

Κάρτες 7–14: Τριπολική Γεωμετρία (απλή)

7) Ορισμοί (σύνοψη)

• Πόλοι: $P_1$ (Δύση), $P_2$ (Ανατολή), $P_3$ (εμείς).

• Ισχύς: $\pi_i>0$.

• Ασύμμετρη γεωμετρία: $A=[a_{ij}],\ a_{ij}\neq a_{ji}$.

8) Μείγμα θέσης (βαρυκεντρικό)

$$x=\lambda_1 P_1+\lambda_2 P_2+\lambda_3 P_3,\quad \sum \lambda_i=1,\ \lambda_i\ge 0$$

• Διακριτότητα: $\lambda_3\ge \varepsilon>0$ (ο τρίτος δεν σβήνει).

• Μη-ευθυγράμμιση: $|\lambda_1-\lambda_2|\le \delta$ (μικρή κλίση).

9) «Βρώμικες» συμμαχίες (ελεγχόμενη σύζευξη)

• Ένταση σύζευξης: $c_i(t)\in[0,1]$.

• Όρια: $c_i\le c_{\max}$, αποφυγή διπλής βαριάς σύζευξης ($c_1\cdot c_2\approx 0$).

• Ρήτρα εξόδου: $\int_0^T c_i(t)\,dt \le C_{\max}$.

10) Διπλή λογιστική εχθρού (ωφέλεια/ζημία)

$$U=\alpha S-\beta V-\gamma D$$

• $S$=Αυτονομία, $V$=Βία πάνω μας, $D$=Δέσμευση/Χρέος.

• Αποδοχή κίνησης μόνο αν: $\Delta U>0$, $\Delta D<D_{\text{κατ.}}$, $\Delta V<V_{\text{κατ.}}$.

11) Ασύμμετρα κόστη αντίδρασης

• Κόστος από πόλο $j$: $\text{Cost}_j=a_{j3}\,\Delta \pi_3$.

• Βήματα ώστε: $a_{13}\Delta \pi_3\le K_1,\ a_{23}\Delta \pi_3\le K_2$.

12) Δείκτης ρωγμής (R)

• $R\in[0,1]$: 0=δεσμά σφιχτά, 1=παράθυρο κίνησης.

• Κανόνας ρυθμού: $\Delta \pi_3^\*\propto R$, $\Delta c_i^\*\propto (1-R)$.

13) Διπλή ζωτικότητα (anti-blackmail)

• Για κάθε κρίσιμο $k$: δύο διαδρομές $Z_k^{(1)},Z_k^{(2)}$.

• Μη κοινός πάροχος πόλου και στις δύο.

• $\Pr[\text{και οι δύο πέφτουν}] \approx 0$.

14) Τοπικότητα (Core/Border/Outside)

• Επιτρεπτή κλίση: $|\lambda_1-\lambda_2|\le \delta(z)=\chi(z)/\kappa(z)$.

• Στα Όρια: μεγάλη $\kappa$ ⇒ μικρό $\delta$ (αυστηρή ισορροπία).

---

Κάρτες 15–19: Πρωτόκολλο Συμμαχιών & Εκτέλεσης

15) Check-list 5 σημείων

1. $\Delta U>0$ (καθαρό όφελος).

2. $\Delta D,\Delta V$ < κατώφλια.

3. $\lambda_3' \ge \lambda_3$ (ο τρίτος δεν μικραίνει).

4. $|\lambda_1'-\lambda_2'|\le \delta(z)$ (δεν «γέρνουμε»).

5. $\int_0^T c_i(t)\,dt \le C_{\max}$ (ρήτρα εξόδου).

16) Μικρο-δυναμική ικανότητας

$$S_{t+1}=S_t+\eta_1 I_t-\eta_2 D_t$$

• Επένδυσε σε κοινά/δομές $I_t$, περιόρισε νέα δεσμά $D_t$.

17) Μικρο-δυναμική ισχύος του τρίτου

$$\pi_{3,t+1}=\pi_{3,t}+\rho S_t-\sigma(a_{13}+a_{23})\Delta \pi_{3,t}$$

• Ανέβαζε $\pi_3$ με ρυθμό που δεν πυροδοτεί διπλή αντίδραση.

18) Δικτυακή στόχευση

• $\min\ \text{betweenness}_{P_1,P_2\to P_3}$ (λιγότερη διαμεσολάβηση από πόλους).

• $\max\ \text{eigen\_centrality}(\text{commons})$ (ισχύ κοινών).

19) Συστήματα διπλής ζωτικότητας (παράδειγμα)

• Νερό/Ενέργεια/Επικοινωνία: 2 διαφορετικά κανάλια, 2 αποθήκες, 2 δίκτυα.

• Μη κοινή προέλευση, μη κοινά σημεία αστοχίας.

---

Κάρτες 20–24: Ηθική, Σκηνή & Σύνθημα δράσης

20) Ηθική χωρίς θεμέλιο

• Όχι καθαρολογία, ναι στη λογιστική βλάβης/αυτονομίας.

• Κριτήριο: λιγότερη βία σήμερα, μικρότερη δέσμευση αύριο.

21) Αντισκηνή: φωνή χωρίς διαπίστευση

• Δεν ζητάς «αναγνώριση» για να μιλήσεις.

• Παράγεις ίχνος/ρυθμό (επαναληπτικές κινήσεις με μετατόπιση).

22) «Κοντές» εντολές πεδίου

• Να ξέρεις ότι θα λερωθείς.

• Να ορίζεις εσύ τα όρια μόλυνσης (ποσότητα/διάρκεια).

• Να αποσύρεσαι πριν η μόλυνση γίνει εξάρτηση.

23) Μικρή συμπύκνωση (για pin/βιο)

• «Τρίτος πόλος ≠ ουδετερότητα. Ρήτρες εξόδου.
  Μετράμε βλάβη/αυτονομία. Διπλή ζωτικότητα στα βασικά.
  Κινούμαστε στις ρωγμές· δεν προσκυνάμε πόλους.»

24) Τελική θέση

• Δεν υπάρχει μέση οδός παρθενίας.

• Υπάρχουν ασυμμετρίες, σπάνιες ρωγμές και ένα καθήκον:
  να μετράμε τη βρωμιά τής τακτικής, να τη δεσμεύουμε, να την κρατάμε πρόσκαιρη - καθώς μεγαλώνει ο τρίτος πόλος.

   

  Ιωάννης Τζανάκος, Ιωσήφ Κατής