Kurdistan και Απόφαση

Η υποστήριξη τού Κουρδικού αγώνα είναι αντινομική αν υποστηρίζεις και τούς Παλαιστίνιους. 

Όλοι το ξέρουν αυτό. 

Εγώ το λέω ανοιχτά και παίρνω θέση υπέρ των Κούρδων. 

Οι «άλλοι» μασάνε τα λόγια τους, μέσα στο «κίνημα», αν και εκφράζουν ΜΙΣΟΣ προς το Κουρδιστάν, υποτίθεται μόνον προς τους ηγέτες τού έθνους αυτού αλλά και προς το ΡΚΚ, και όχι υποτίθεται απέναντι στο Κουρδικό έθνος. 

Λένε ψέματα, ψεύδονται, είναι υποκριτές, είναι ανθρωπάκια. 

Έκαψα όλο το «είναι» μου στο «κίνημα» με αυτή την ανοιχτή υποστήριξη και με την ανοιχτή τοποθέτηση τής αντινομίας ως έχει. 

Όσοι πάνε να τα νερώσουν τα πράγματα και να κάνουν τάχα τους διεθνιστές που όλα τα «χωρούν» στην μη-αντινομική «σύνθεσή» τους, με τους τρόπους που προανέφερα, είναι δειλά ανθρωπάκια, και δεν έχουν το θάρρος τής γνώμης τους, και το θάρρος να ακολουθήσουν τις ιδεολογικές πολιτικές ακόμα και «πολιτισμικές» αποφάσεις τους ως το τέλος και όπου φτάνουν οι συνέπειές τους.

Ζήτω το Κουρδιστάν!

Ζήτω το ΡΚΚ!

 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

Hozan Brader : Harûnê Min

Μέση Ανατολή

Σε όλη την Μέση Ανατολή, μόνον η Ιρανική αριστερά, η Ιρακινή αριστερά, και το ΡΚΚ, ΔΕΝ είναι φασίστες.

Δεν τηρώ «ίσες αποστάσεις». 

ΚΑΙ οι δύο πλευρές στην ισραηλινο-παλαιστινιακή διαμάχη ασκούν φασιστική πολιτική.

Η στάση τής PLO είναι ύπουλη. Δεν έχει καμία διαφορά από την Hamas. ΚΑΙ το Ισραήλ ΚΑΙ η PLO ΚΑΙ η Hamas, ασκούν εθνοφασισμό.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Sorrow

Δρόμοι τής Αθήνας..

Ζήτησε να χορέψει, δεν ήμουν εγώ, ζήτησε να ζήσει, ζήτησα και γω, ζήταγε και ζητά, γιατί μπορεί, δεν ζητάω πια, δεν μπορώ πια φίλε, εξακοντίζει ύβρεις μέσω τής αδιάλειπτης ευφυίας του, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, κανείς από μας δεν μπορεί να καταλάβει, δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε, ανόητοι, ανόητοι, ζήτησε να χορέψει, ζήτησε να πετάξει και να του πετάξετε βέλη, ανόητοι, όχι, δεν ήμουν εγώ, δεν μιλάω για μένα.

Βλέπεις όμως, σήμερα δεν σε πιστεύει κανείς αν μιλάς για κάποιον άλλον, όλοι φαντάζονται ότι μιλάς για τον εαυτό σου, έμμεσα, ανόητοι, πόσο ανόητοι, πόσο ανόητοι είμαστε.

Αυτόν που θέλει να ζήσει, όχι μόνον να ζήσει, πως αλλιώς να το πω;

Μέσα στους άπειρους αντικατοπτρισμούς τής φυλακής μου δεν μπορώ να σε ακολουθήσω, δεν μπόρεσα ποτέ, τίποτα δεν μπορεί να κάνει η αυτοκαθρεφτιζόμενη σκέψη, δεν μπορεί, δεν μπόρεσε ούτε θα μπορέσει ποτέ.

Μόνον τώρα μπορώ όμως να βιώσω την ίδια ασφυξία, σε αυτή τη χώρα, ναι, σε αυτή την ασφυκτική χώρα που τρώει τα πιο όμορφα παιδιά της, κατάρα.

Δεν τα ξέρετε όλα αγαπητοί, ούτε μπορείτε να ξέρετε τι, πως, ποιος, γιατί, στους σκονισμένους δρόμους τής Αθήνας, χόρεψε, χόρεψε τρελά, παθιάστηκε, πιάστηκε γραπώθηκε ηττήθηκε, και δεν το βάζει κάτω.

Δεν με νοιάζει τίποτα, νιώθω θλίψη για όσους φίλους χάθηκαν.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

  

Πες

Πες «Εγώ Λέω».
Πες «Εγώ Είμαι».
Πες «Είμαι Εδώ».

Η κυρίαρχη ιδεολογία στην Ελλάδα είναι ο έμπρακτος αντι-ατομικισμός.
Και οι φιλελέρες παιδιά «καλών οικογενειών» είναι, όχι Άτομα.

Η Ατομικότητα ως και-Εγώ και-Εαυτός δεν είναι αυτό που λένε οι εδώ «χριστιανοκομμουνιστές».
Η Ατομικότητα ενέχει Ευθύνη και Ενοχή..

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Reading Karl Marx with Abraham Lincoln

Πηγή:

Reading Karl Marx with Abraham Lincoln | International ...

 

Utopian socialists, German communists, and other republicans

By John Nichols

Εδώ..

Στη ζωή μετράει η Δέσμευση, η Δέσμευση σε αξίες, αρχές, και η Δέσμευση είναι πρώτα από όλα παραμονή σε έναν Εαυτό.

Ο «Εαυτός» δεν είναι ένα απλό «Εγώ».
Ο Εαυτός σημαίνει ότι παραμένω Εδώ και δεν το βάζω κάτω, δεν θα αλλάξω κουφάλες.

«Δεν αλλάζω» όμως δεν σημαίνει παραμένω προσκολλημένος σε ένα Όνομα, αν αυτό το Όνομα το έχουν οικειοποιηθεί τσακάλια και γύπες.

Σας χαρίζω τα ένδοξα Ονόματα, και κρατάω την Ουσία.

Δεν είμαι Τίποτα άλλο παρά η επιμονή μου να τα ζυγίζω όλα στο ζύγι τής Αρετής, όπως την εννοώ και όπως με έμαθε η εμπειρία τής ζωής μου.

Εσείς και τα κακοποιημένα Ονόματα που τα έχετε κάνει πλέον «δικά» σας, κρατηθείτε γερά πάνω στο Τίποτα τής ευκολίας μιας απάτης που δεν λέει να τελειώσει, κρατήστε όμως τουλάχιστον έστω έναν Εαυτό, έναν ελάχιστο Εαυτό που να μην κλαψουρίζει συνέχεια για τις αδικίες που σας έκαναν, για το πόσο άδικη είναι η «κοινωνία», για το πόσο σας έκαναν κακό κάποιοι «άλλοι».

Πείτε έστω μια φορά Είμαι Αυτό, και πείτε Τι είναι Αυτό, χωρίς να αναφέρετε πάλι τούς «κακούς» που «δεν σας άφησαν», και άλλες μικρότητες.

Πείτε έστω μια φορά Είμαι Εδώ και δεν το κουνάω, κι ας έρθουν όλες οι καταιγίδες να με σαρώσουν, όλες οι συμφορές να με μαστιγώσουν.

Είμαι Εδώ και δεν κάνω ρούπι ως το τέλος, μόνον με την αρετή, χωρίς κανένα Όνομα, χωρίς καμία «αναγνώριση», χωρίς καμία ελπίδα.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Το αντικουρδικό μίσος και η αντικουρδική υστερία..

Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ την άρρωστη αντικουρδική χαιρεκακία, την οποία είδα με τα [αναγιγνώσκοντα] μάτια μου να εκφράζουν ένας υπερ-αντικαπιταλιστής «αντιεθνικιστής» και ένας «αριστερός πατριώτης».

Και οι δύο ειρωνεύονταν την αδυνατότητα και το ανέφικτον τής ανάδυσης και έπειτα ύπαρξης κουρδικού έθνους κράτους, ο δε «πατριώτης» αδυνατούσε αν και εγγράμματος να διακρίνει μεταξύ έθνους και εθνότητας. 

Ας αφήσουμε τον «αριστερό πατριώτη» να συνεχίζει να σκέφτεται μέσα στις δηλητηριώδεις πατριωτικές φιλοχομεϊνικές-φιλοπουτινικές αναθυμιάσεις τού πατριωτισμού του, όσο μπορεί να σκέφτεται ακόμα, γιατί αν κρίνω από την εποχή που είχε εκφράσει απόψεις περί όλων αυτών, είχε ήδη αρχίσει να χάνει τα λαφαζανικά αυγά και πασχάλια του. 

Ας περιοριστούμε στον υπερ-αντικαπιταλιστή «αντιεθνικιστή».

Ο Κύριος αυτός, καταρχάς είχε το αντικουρδικό πρόβλημα που έχουν όλοι οι αντικούρδοι:

Αν οι Κούρδοι θέλουν κράτος δεν ξέρουν τι τους γίνεται και είναι ύποπτοι ιδεολογικά για καπιταλιστικές εθνοκρατικές βλέψεις.

Αν οι Κούρδοι δεν θέλουν [πια] κράτος [ΡΚΚ], τότε πάλι δεν ξέρουν τι θέλουν, είναι ασυνάρτητοι, ή λένε ψέματα και θέλουν έθνος κράτος ή έθνος, άσχετα από το τι λένε πολλοί από αυτούς για δημοκρατικές ομοσπονδίες κ.λπ., και άσχετα αν είναι όχι [ακόμα] έθνος-κράτος/έθνος αλλά εθνότητα που έχει κι αυτή δικαιώματα, και δικαίωμα στον εθνοτικό αυτοκαθορισμό υπό τις οποιεσδήποτε κοινωνικο-ιστορικές συνθήκες.

Επίσης:

Επειδή και οι δεξιοί Κούρδοι και οι αριστεροί Κούρδοι κάνουν το λάθος να μιλάνε για δημοκρατία, έπεσαν στο περισκόπιο του νεομπορντιγκιστή σεκταριστή, διότι κατά την εδραιωμένη και θεμελιωμένη σεκταριστική παλάβρα του, τι νόημα έχει να αγωνίζεσαι για δημοκρατία; 

Αφού η δημοκρατία [και σαν «δημοκρατισμός»] υπό τις συνθήκες τού καπιταλιστικού ανταγωνισμού μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον φασισμό, ε τότε, λέει ο νεομπορντιγκιστής, ας της δώσουμε την χαριστική βολή ως αξία και ως σκοπό, και ας πιάσουμε τον αντικαπιταλισμό σκέτο. 

Νέτο σκέτο, και τα μυαλά στα κάγκελα.

Δεν είναι ο μοναδικός μαλάκας που τα λέει αυτά.

Διαβάστε κείμενα, διαβάστε ό,τι θέλετε.

Αυτοί οι σεκταριστικοί χώροι που έχουν πάρει τα μυαλά των πυρκέφαλων νεολαίων που ψάχνουν τον «αντικαπιταλιστικότερο τοίχο» για να καβαντζώσουν θέση και από εκεί να κρίνουν τούς άλλους ως «μικροαστούς», μιλάνε ανοιχτά όχι ενάντια στην αστική δημοκρατία, όχι ενάντια στην αντιπροσωπευτική αλλοτριωμένη δημοκρατία, αλλά μιλάνε ανοιχτά ενάντια σε κάθε δημοκρατία, ενάντια στην δημοκρατία γενικά.

Η αταξική κοινωνία τους δεν θα περικλείει αμεσοδημοκρατικές αρχές και δημοκρατικούς θεσμούς, αλλά θα είναι τι; ένα αυτόματο; ένα μαγικό αυτόματο αυτοδιοίκησης χωρίς συνελεύσεις; χωρίς ψηφοφορίες, χωρίς διαμόρφωση κάποιων πλειοψηφιών; Τι θα είναι αυτό το πράμα; ελεύθερη αταξική κοινωνία «σκέτο»; Δεν είναι αυτό σταλινισμός από την πίσω πόρτα; δεν είναι αυτό υφέρπων φασισμός; Μήπως δεν αποδείχτηκε η βαθιά αντιδραστική υπόσταση αυτών των χώρων ειδικά στην Ελλάδα με την στάση τους στην πανδημία; Δεν ταυτίστηκαν στην πράξη με τους ακροδεξιούς; με τον Τραμπ; με τον Τράγκα;

Το λένε, το καμαρώνουν.

Είναι αντίπαλοι κάθε δημοκρατίας, κάθε πιθανής άμεσης εργατικής δημοκρατίας.

Ό,τι έλεγε δηλαδή ο χειρότερος τής ιστορικής τάσης των «αριστερών [αριστεριστών] κομμουνιστών», ο οποίος δεν ήταν ο Γκόρτερ, δεν ήταν ο Πάνεκουκ, αλλά ο Μπορντίγκα.

---

Αυτή είναι η κατάντια σήμερα, η «αριστεροπατριωτική» και η «αντεθνικο-αντικαπιταλιστική».

Αυτές τις ιδεολογικές τάσεις έχουμε να αντιμετωπίσουμε, ακόμα κι όταν θα έπρεπε να είναι αυτονόητο λόγου χάριν να υπερασπιζόμαστε έναν πληθυσμό, τον κουρδικό, που έχει κάνει πράγματα, συγκεκριμένα πράγματα για να προασπίσει την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια, ενόσω οι «πατριώτες» και οι σεκταριστές μιλάνε μιλάνε μιλάνε μιλάνε μιλάνε, κάνουν κανένα γκραφίτι, συνελεύσεις μερικών δεκάδων ή εκατοντάδων, αέρας κοπανιστός, φούσκες.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

15 Δεκεμβρίου, 2020

 

Το αντικουρδικό μίσος και η αντικουρδική υστερία..

 

 

Αυτοκαθορισμός : Γεζίντι: Τα απομεινάρια μιας υπόθεσης που δεν έκλεισε

Αυτοκαθορισμός : Γεζίντι: Τα απομεινάρια μιας υπόθεσης που δεν έκλεισε...