Kî ne Em?

Awazê Çiya - Gurbetellî

Κοινωνική θεωρία και επιστήμη.

Υπάρχει επιστημονική κοινότητα στις λεγόμενες κοινωνικές επιστήμες; 

Δεν υπάρχει τέτοια κοινότητα, απλά διότι οι κοινωνικές θεωρητικές σπουδές δεν έχουν συγκροτηθεί σε επιστήμες, χωρίς να γνωρίζουμε αν θα υπάρξει ποτέ αυτού του τύπου η συγκρότηση (σε αυτές). 

Αυτό που λέμε δεν σημαίνει ούτε υποτίμηση εν γένει αυτής της θεωρητικής δραστηριότητας ούτε υπερτίμηση.

Ιωάννης Τζανάκος

Εφιαλτική πολικότητα..

Η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ ΝΔ στα ταυτοτικά ζητήματα κάνει την ΝΔ αντιπαθητικότερη, εφόσον εντός της φωλιάζουν (σε θέσεις ισχύος και κύρους) ξεκάθαροι πατριάρχες φασίστες, αλλά σαν συνολική εικόνα είναι η εικόνα ενός εφιαλτικού κόσμου απαρτισμένου από εφιαλτικούς αντιτιθέμενους.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

Ebrahim Raeesi's Victory Signals Darker Days Ahead for Iran (Maziar Bahari)

 

The following is the content of IranWire’s extraordinary newsletter issued on Saturday, June 19. You can read all our recent, detailed coverage of president-elect Ebrahim Raeesi’s judicial career to date, and analysis of his future prospects, via the links below.

Iranians the world over woke up this morning to the actualization of an already near-universally acknowledged truth: the eighth president of Iran is Ebrahim Raeesi. State TV studios bedecked with flowers, revolutionary pop music and attempts to imbue Friday’s “election” with a party atmosphere accompanied a tepid vote which, ultimately, will see the inauguration in August of a lifelong regime crony whose hands are soaked in blood. 

The polls closed at 2am last night, extended from 11pm in a bid to mitigate the dreadful turnout. Eight hours into the count, all three of Raeesi’s rivals had conceded defeat – even the quasi-reformist Abdolnasser Hemmati, who had earlier insisted he would wait until the final result was declared. In the end, about 30 million people are thought to have cast a vote in a day marked by empty polling stations, technical setbacks, allegations of ballot-stuffing and widespread ennui. 

This is a wretched morning for Iran and Iranians. For the next four years the chief executive and global face of my beautiful country is going to be a stone-cold killer, devoid of grace or ingenuity, and a willing tool of Iran’s unelected deep state. Apart from being liable for crimes against humanity – which he does not even deny – Raeesi is sanctioned by both the European Union and the United States. He's subject to travel bans, making official visits to dozens of progressive states impossible, and smothering any hope of bilateral relations with democracies during his tenure. The best the new president can hope for is the odd macabre photo opp in such countries as Russia, China, Venezuela and Syria. 

Friday’s vote also laid bare the deep, now possibly untenable divisions in 21^st century Iranian society. Tens of millions of ordinary citizens opted to stay at home, out of apathy or disgust.  The families of victims of state-sponsored slaughter, from 1988 to November 2019, begged people to take part in the boycott. Fights broke out at polling stations across Europe and the US while the most febrile atmosphere was found on social media, not in the streets of Iran. 

Despite the evidence before their eyes, tens of millions of other Iranians were either genuinely happy – or felt in some way forced – to take part in the masquerade. Apart from ushering a mass murderer into Iran’s top executive role, according to the exhortations of Ayatollah Khamenei, the vote will serve to “legitimize” a retrograde, cruel and backward regime into the mid-2020s.  

Raeesi’s tenure as president, resting as it does on his decades of human rights abuses in the judiciary, will negatively impact every aspect of public life in Iran. Books will go unpublished, women’s voices will be stifled, minorities will be persecuted, and people will continue to be tortured and executed for not cleaving to the Islamic Republic’s arcane official line. The prospect is difficult to stomach. And indeed, it's hard to imagine that the growing number of educated, pro-democracy Iranians will remain silent about this. We could well see a repeat of the November 2019 protests - perhaps even several times over - in the four years to come.

Election 2021: Raeesi Wins; "Invalid" Votes Come Second
Preliminary results of the 2021 presidential election in Iran showed Ebrahim Raeesi leading with at least 17.8 million votes out of 28.6 million so-far verified votes.

Ebrahim Raeesi: The Case for the Prosecution
Iran's next president Ebrahim Raeesi had a decisive role in the 1988 massacre of political dissidents in Iran. Could he be prosecuted for his part in this international crime?

Ebrahim Raeesi: Leadership Hopeful's Key Role in Brutalizing Dissidents in the 2000s
During his first five years as first deputy of the judiciary, Raeesi and his colleagues presided over a welter of human rights violations in the 2000s.

Ebrahim Raeesi: The 1990s Exploits of "Ayatollah Massacre"
The years 1988 to 1994 witnessed the stratospheric rise of Ebrahim Raeesi from middling to senior member of the Iranian judiciary, including sitting on Ayatollah Khomeini's death panel which sent thousands of political prisoners to their deaths in 1988.

Ebrahim Raeesi: The Bloodstained Early Years
This report examines some of the more under-reported details of Ebrahim Raeesi's life and career to date, from birth in a famous district of Mashhad to becoming a member of Ayatollah Khomeini’s infamous death panel.

Ebrahim Raeesi: The Hanging Judge Set to Become Iran's Next President
Where did Ebrahim Raeesi come from, and what is his political record to date? IranWire examines the long, grim trajectory of Iran’s likely next president.

Reality Check: Ebrahim Raeesi's Record in Fighting Corruption
Ebrahim Raeesi served as the judiciary’s first deputy for 10 years, then worked for another 10 as head of the General Inspection Office. In this time, he presided over a system that became institutionally corrupt and was inefficient at fighting corruption.

Ebrahim Raeesi’s Presidential Candidacy: A Gamble on Succeeding Khamenei
Chief justice Ebrahim Raeesi has registered as a candidate in the upcoming presidential election, but it’s a big gamble that may also cost him the chance to succeed Khamenei as Supreme Leader.

Raeesi’s Crimes Against Humanity Will Haunt his Presidency
Ebrahim Raeesi, Iran's next president, is directly implicated in the extrajudicial killings of thousands of people in summer 1988. From an international legal perspective, he could easily stand accused of crimes against humanity.

 

Όχι τώρα, χθες..

 

Απόλυση Τώρα, τού ακροδεξιού Μπαλάσκα.

Έρευνα Τώρα, για τον ρόλο των αστυνομικών «συνδικαλιστών» στην διενέργεια των αστυνομικών ερευνών, και εξέταση τού «γιατί» έχουν παρανόμως, ατύπως, αναρμοδίως, μαφιόζικα, άμεση πρόσβαση στις (υποτίθεται) μυστικές αστυνομικές έρευνες εξιχνίασης ποινικών αδικημάτων και κακουργημάτων. 

Αυτή η έρευνα να «απλωθεί» και στο χρονικό διάστημα που είναι η ΝΔ στην εξουσία και στο χρονικό διάστημα που ήταν ο Σύριζα στην εξουσία.

 

Ιωάννης Τζανάκος 

 

 

Τουρκικό Κράτος.

Το τουρκικό κράτος στοχεύει στην κατάληψη τού Şengal, όπου τελέστηκαν τα μαζικά εγκλήματα από το ISIS εναντίον των κουρδογενών Γεζίντι, με την υποστήριξη του. 

Αυτό σημαίνει Φασίστες με θράσος. 

Βοηθάνε μια γενοκτονία (μαζικές εκτελέσεις, μαζικοί βιασμοί, μαζικοί εξισλαμισμοί), στηρίζουν τον γενοκτονικό μηχανισμό τού ISIS (υπάρχουν αποδείξεις τής βοήθειας τής ΜΙΤ στο ISIS, ο αρχηγός του εκτελέστηκε από τις Η.Π.Α, όντας κρυμμένος σε ένα καταφύγιο ακριβώς δίπλα στα συριοτουρκικά σύνορα, τι κάνει «νιάου νιάου στα κεραμίδια»), και όταν αυτός ο μηχανισμός χάνει τον πόλεμο, θέτουν σαν στόχο την άμεση κατάληψη από μέρους τους τού επίκεντρου τής εθνοτικής ομάδας των Γεζίντι, όπου έγινε η γενοκτονία.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

----

 

Εν ψυχρώ δημόσια δολοφονία στην Σμύρνη, μέλους τού φιλοκουρδικού αριστερού κόμματος, από γνωστό παρακρατικό γκρίζο λύκο.

Δημοσίευση από: 

Εθνική Επιτροπή Δικαίωσης Αρμενίων  ·

Δολοφονική επίθεση ομάδας παρακρατικών στα γραφεία του φιλοδημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) στη Σμύρνη, είχε ως φρικτό αποτέλεσμα τη δολοφονία της Deniz Poyraz, μέλους και εργαζόμενης του Κόμματος.

Ο Onur Gencer μέλος των Γκρίζων Λύκων δολοφόνησε εν ψυχρώ την άτυχη γυναίκα.

Μια Διεθνής Κοινότητα συνεχίζει να σιωπά στα εγκλήματα των Τούρκων και οι Γκρίζοι Λύκοι αλωνίζουν με τον Σουλτάνο υποστηρικτή τους!

#DenizPoyraz

 

Μικρή διαδήλωση Κούρδων στην Αθήνα για όλα αυτά, με ελάχιστη συμμετοχή Ελλήνων (κυρίως από τον αναρχικό χώρο).

Δεν είναι Παλαιστίνιοι, είναι Κούρδοι και ειδικά Γεζίντι τα θύματα και τα υποψήφια θύματα.

Οι Έλληνες σοσιαλφασίστες και ειδικά αντιιμπεριαλιστές σοσιαλφασίστες, κινητοποιούνται πιο εύκολα αν το «θέμα» είναι οι «κακοί» «Σιωνιστές».

 

Ιωάννης Τζανάκος 

 

Freiheit der Frauen in Shengal/ Sinjar - Feminicide is a crime against humanity (EN/FR/GE)

Guerrillas perform Sophocles’ ‘Antigone’ amid Turkish air strikes

An adaptation of Sophocles’ “Antigone” was performed by a guerrilla theatre group in the mountains amid Turkish air strike.

 

 

Sanoya Ciya is a theatre group in mountainous region of Southern Kurdistan under PKK control. 

All of its members are guerrillas and they perform in front of fellow guerrillas who fight against Turkey’s dictatorship and ISIS terror.

The group took Sophocles’ “Antigone” and adapted it to 19th century Kurdistan. 

The play was translated into Kurdish by Kurde Tavya, a member of the group, and the guerrillas showed a collective effort to create an adaptation. 

The play is directed by Ekin Roni.

Antigone was performed twice by Sanoya Ciya amid Turkish airstrikes. 

The play got very positive responses from the guerrillas and received standing ovations.

The group plans to perform the play to different guerrilla audiences.

THE TRAGEDY OF KURDISTAN

The adaptation of “Antigone” is called “Kurdistan” and reflects Kurdish women’s freedom struggle, a strong criticism of patriarchal society, patriotism and sociality. 

The group says as “Antigone” is the first play in history about resistance, civil disobedience and natural law, it was a perfect fit to reflect the social struggle in Kurdistan.

“Antigone” is a tragedy by the ancient Greek playwright Sophocles, written around 442 BCE. 

Although it was written before Sophocles’ other two Theban plays, chronologically it comes after the stories in “Oedipus the King” and “Oedipus at Colonus”, and it picks up where Aeschylus' play “Seven Against Thebes” ends. 

It deals with Antigone’s burial of her brother Polynices (Polyneices), in defiance of the laws of Creon and the state, and the tragic repercussions of her act of civil disobedience.

Οι «άντρες» έχουν ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

 

Θυμάστε τι λέγαμε για την απελευθέρωση των Γυναικών;
Την έφαγε την κοπέλα ο Σύζυγος.
Οι «άντρες» έχουν ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

 

Ένοπλη Αυτονομία των Γυναικών!

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Η εργατική τάξη πέρα από τον «θαυμαστό κόσμο» τής «επαναστατικής μπροσούρας»..

 

Εμπειρικός εργατισμός, ενάντια στον καθαρό a priori εργατισμό των διανοουμένων «απελευθερωτών».

 

Τι να μου κάνει ο «μαρξισμός»; 

Δεν μου αρέσουν οι κολακείες. 

Ο κύριος Κώστας, που έστιβε τον χάλυβα, έφυγε στα 65. 

Δεν υπάρχει πια.

 

Όσους εργάτες ήξερα, στην Δραπετσώνα και στο Πέραμα, όντας μικρό κωλοπαίδι, πέθαναν όλοι, σχετικά νέοι.

 

Αν στην Ελλάδα δεν αγωνιστείς με νύχια και με δόντια να μην παραμείνεις προλετάριος, πεθαίνεις πριν την ώρα σου.

 

Μνήμη: 

Ο πατέρας μου ήταν ηλεκτροσυγκολλητής προλετάριος στην Ελευσίνα. 

Όλοι οι συνάδελφοί του, τους ήξερα όλους, ΠΕΘΑΝΑΝ.

 

Η εργατική τάξη για μένα είναι μια μνήμη που στοιχειώνει, άνθρωποι ακέραιοι που φύγανε σιωπηλά, αδικημένοι.

 

Σημείωση: στον δημόσιο τομέα στην κυριολεξία διαλέγεις αν θα είσαι μικροαστικό παράσιτο ή προλετάριος, δεν υπάρχει μέση οδός.

 

Εν πάση περιπτώσει, χωρίς να θεωρώ την εργατική τάξη μια «ιστορική τάξη» κατά τον μαρξιστικό μεσσιανικό τρόπο, και χωρίς να θέτω επί θεωρητικού τάπητος το ζήτημα τής επανάστασης, κρίνω με βάση θεωρητικο-εμπειρικές και προσωπικές παρατηρήσεις ότι η εργατική τάξη στον λεγόμενο σκληρό βιομηχανικό και «τεχνολογικό» πυρήνα της τείνει προς μιαν ορθολογική θέαση τού κοινωνικού γεγονότος, παρά το γεγονός ότι είναι η πιο βαριά εκμεταλλευόμενη και πρακτικά «ταλαιπωρούμενη» κοινωνική τάξη. 

Όταν μιλάμε για εργατική τάξη, συμπεριλαμβάνοντας και τούς μισθωτούς στις υπηρεσίες, εννοούμε κυρίως την εργαζόμενη πλειονότητα τού ιδιωτικού τομέα και ένα μικρό αλλά δυναμικό μέρος των αυτοαπασχολούμενων που ασχολείται με δημιουργικές αλλά συγκεκριμένα υλικο-τεχνικές εργασίες, χωρίς να έχει στην δούλεψή του άλλους εργαζόμενους. 

Αυτή η ευρύτερη τάξη είναι ο σιωπηλός κριτής τής αστικής κοινωνίας, ο καθοριστικός πολιτικός παράγοντάς της όταν η αστική κοινωνία είναι οργανωμένη δημοκρατικά, ήτοι αστικοδημοκρατικά. 

Στην Ελλάδα αυτή η τάξη εκπροσωπήθηκε μαζικά από το Πασόκ τής πρώτης «ηρωικής» φάσης και εν μέρει από το κΚε. 

Εδώ και περίπου μισό αιώνα είναι σιωπηλή και αντιπροσωπεύεται μέσω των πολυάριθμων μικροαστών, οι οποίοι σε ένα μεγάλο μέρος τους ήταν παλαιότερα εργάτες εργατοϋπάλληλοι οι ίδιοι. 

Η εργατική τάξη, όχι μόνον στην Ελλάδα, ΔΕΝ είναι τυχοδιωκτική τάξη, και αυτό εκφράζεται μερικές φορές μέσω και ενός κοινωνικού συντηρητισμού, ο οποίος όμως δεν συνυφαίνεται πάντα με τον πολιτικό συντηρητισμό, τουναντίον. 

Όταν σε μια κοινωνία, συνήθως κάποιας περιφέρειας τού ιμπεριαλισμού, υπάρχει μεγάλη και ενεργή μάζα μικροαστών, κάθε είδους και κάθε παραγωγικού ή πολιτικού προσανατολισμού (άλλοι βρίσκονται στις παρυφές τής εργατικής τάξης, άλλοι σε οργανική σχέση με το ιδιωτικό Κεφάλαιο), τότε αυτή η αντιπροσώπευση που επιτελείται μέσω αυτών (και άλλων μεταβατικών κοινωνικών στρωμάτων -φοιτητές, ριζοσπαστική νεολαία κ.λπ) αποκτάει παθολογικά χαρακτηριστικά. 

Δεν θα το αναλύσω. 

Κάνω τώρα πρόχειρη, αλλά νομίζω όχι αυθαίρετη ανάλυση. 

Πάντα, όταν υπάρχει μαζικός μικροαστισμός, υπάρχει ο κίνδυνος μιας μορφής αυταρχισμού, όχι απαραίτητα φασιστικού τύπου ή ανοιχτά φασιστικού τύπου.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Κωμωδία..

Επιτέλους το κατάλαβα. Ζω στη λατίνο περιφέρεια τής δυτικής Μέσης Ανατολής. Επιστρέφουμε επιτέλους στην καθαυτό θεματολογία μας.

Μετά από την υποτροπή μας με τα εδώ κολομβιανά δεδομένα (δεν έχουμε πρόβλημα με τον κολομβιανό λαό, κάθε άλλο), επιστρέφουμε.

Κοίταξε ανατολικά, κοίταξε ανατολικά, ξέχασε τους, τούς εδώ (ξόρκι).

 

Ελλαδίστας Κομπραδόρες Τραβαχαδόρες Κομπανιέρος ΤσιπροΜητσοτακσιόν.

Ιωάννης Τζανάκος

 

Ήπιες προτάσεις, επί τού πρακτέου..

 

Επειδή η εξεγερτική λογική έχει θεμελιώδη προβλήματα στην εποχή μας, και ειδικά στην Ελλάδα σε αυτές τις συγκυρίες, κι επειδή οι «αρμόδιοι» σε αυτή την λογική «εδώ» είναι μάλλον ανόητοι σεκταριστές, αυτό δεν σημαίνει ότι η ανοητότερη των ανοήτων ελληνική δεξιά και ακροδεξιά δεν μπορεί να ωθήσει κατά τα άλλα συντηρητικούς εργάτες σε εξέγερση κάποιου είδους (η ελληνική εργατική τάξη είναι μια συντηρητική κοινωνική τάξη εδώ και μισό αιώνα).

Προτείνω ήπιες εξεγερτικές πρακτικές, για να ξεμπλοκάρουν όλοι και όλα, αυτό που λέμε παθητική αντίσταση, αλλά να είναι αντίσταση.

Η δεξιά πρέπει, πάλι, να φύγει. 

Είναι νομοτέλεια σε αυτό τον τόπο να διώχνουμε πάντα μια δεξιά, να την κατεβάζουμε και να την αποκαθηλώνουμε, κι ό,τι θέλει να γίνει ας γίνει.

Ιωάννης Τζανάκος

Οι δύο ανδροκρατίες..

 

Θρησκεία= η ανδροκρατία των δεξιών.
Διαλεκτική= η ανδροκρατία των «αριστερών».

 

Ιωάννης Τζανάκος 

 

 

1η Αρχή.

 

Ένοπλος Αγώνας των Γυναικών. 

Ένοπλη αυτονομία των Γυναικών. 

 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

Τεχνική και ηθικο-τεχνική σημείωση για τον λαϊκό πόλεμο.

Η γκουεβαρική πολεμολογία τού foquismo (Foco - Wikipedia) την οποία επεξεργάστηκε θεωρητικά (με την συναίνεση τού Γκουεβάρα) ο Régis Debray, είναι πλήρως αποτυχημένη έως ανόητη. 

Την κουβανική επανάσταση την καθοδήγησε μόνον ο Κάστρο.

Ο λαϊκός πόλεμος μπορεί να γίνει με ορθές πρακτικές, όπως τον «έκανε» ο Μάο, ο Κάστρο, οι Βιετναμέζοι, το ΡΚΚ και άλλοι, αλλά και μέσω μιας υπερ-τρομοκρατικής εκτροπής, αλλά ως λαϊκός πόλεμος όμως, πραγματικός, δια μέσω των τεχνικών τού Γκουζμάν τού Φωτεινού Μονοπατιού. 

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με πραγματικές τεχνικές όπως οι προαναφερόμενες (σε αυτή την παράγραφο), και έχουμε να κάνουμε και με εξωπραγματικές φαντασιώσεις, γκουεβαρικές. 

Όταν έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ των πραγματικών τεχνικών λαϊκού πολέμου θέλουμε να επιλέξουμε την ηθικότερη και αποτελεσματικότερη (συνδυασμός), αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχει και η πολιτικά απαράδεκτη (αλλά τεχνικά άρτια επίσης) επιλογή τής υπερ-τρομοκρατικής «τεχνικής» (Γκουζμάν). 

Η επιλογή τού γκουεβαρισμού δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω επιλογές, απλά διότι δεν υπάρχει ως επιλογή, είναι άνευ ουσίας, είναι μια φαντασίωση. 

Γκουεβαρικό αντάρτικο, πραγματικό, δεν υπήρξε ποτέ, όπως και γκουεβαρικός λαϊκός πόλεμος δεν υπήρξε ποτέ, στην πράξη εννοώ.

Ιωάννης Τζανάκος

Σημείο επαναστατικής δημοκρατικής ανάφλεξης.

 

Θα «το» φτιάξουμε.

Μην έχετε καμία αμφιβολία, και προπάντων μην βιάζεστε..ακόμα.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Ένα μέλλον, ένα πιθανό μέλλον.

Οι Η.Π.Α κάνουν τα γλυκά μάτια στον Σουλτάνο, απειλώντας παρακαλώντας τον να αφήσει τον Τσάρο, και μεις πρέπει να «διευκολύνουμε»;

 

Ο Τσίπρας τι θα έκανε; Τα ίδια. Παίζουμε τις κουμπάρες, αυτό τώρα είναι η ελληνική πολιτική σκηνή.

 

Δεν χρειάζεται να σηκώνεις λάβαρα, αριστεροδεξιέ πατριώτη. 

Πες και κανένα Όχι. Δεν είναι ανάγκη καν να το δημοσιοποιήσεις.

Σιγά μην πεις, δούλε.

 

Δεν φταίω εγώ και άλλοι που δεν μπορούμε να «αγιάσουμε».
Οι εξαρτημένοι μεταπράτες δεν μας αφήνουν.

 

Ο Τσίπρας δουλεύει ψιλό γαζί και τον αριστερό και τον (ακρο)δεξιό εθνικισμό, αλλά θα τον φάει μαύρο φίδι.

 

Τσίπρας και Μητσοτάκης είναι μαζί, κρυφά συνεταιράκια, σε όλες τις παραχωρήσεις προς την Τουρκία.

 

Επειδή δεν υπάρχει περίπτωση εμφάνισης σοβαρού αριστερού εθνικισμού (έστω ως πτυχής σε μια αριστερή πολιτική με αξιώσεις κυβερνητικής κρατικής εξουσίας), επειδή ο αριστερός αντιιμπεριαλισμός δεν αναγνωρίζει το ειδικό πρόβλημα με την Τουρκία, και επειδή οι ακροδεξιοί εθνικιστές είναι προδότες ή τόσο τρελοί παρανοϊκοί που καταλήγουν αντικειμενικά στην προδοσία, δεν υπάρχει ελπίδα αν χρειαστεί στο μέλλον να υπάρξει ένα είδος εθνικισμού ή ειδικού (μη-εθνικιστικού) αντιιμπεριαλισμού απέναντι στην Τουρκία. Είμαστε πραγματικά έρμαια των γεωπολιτικών συμπτώσεων. Ή μήπως όχι;

 

Δώσε το (μισό) Αιγαίο στην Τουρκία, και σου φτιάχνω ΡΚΚ, ή και Φωτεινό Μονοπάτι, στο λεπτό.
Τόσο απλά.

 

Αν χρειαστεί θα το «φτιάξουμε». Γιατί όχι;
Τι μας λείπει; Για αυτό το έχουν το κΚε στο ψυγείο σαν εφεδρεία.
Για να μην το φτιάξουμε.

Κούνια που τους κούναγε.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Η ντροπή τού λαού.

 

 

Επειδή είναι ντροπή να είσαι ΝΔ, επειδή είναι ντροπή να είσαι Σύριζα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να διαλέξεις ντροπή.

 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

KCDK-E: NATO paves the way for new massacres of Kurds

KCDK-E said that "the final declaration of the NATO Leaders Summit aimed at covering up all the crimes committed by Turkish president Erdogan and the genocidal Turkish army and give a green light to further massacres." 

 

In a written statement, the KCDK-E co-presidency stated that the final declaration of the NATO Leaders Summit aimed at covering up all the crimes committed by Turkish president Erdogan and the genocidal Turkish army and give a green light to further massacres.

The statement said: "The result of the NATO Leaders' Summit held in Brussels on Monday, 14 June 2021, paves the way for new massacres, as it is intended to cover up all the crimes committed by dictator Erdogan and the genocidal Turkish army, which threatens the peoples of the Middle East and especially the Kurdish people."

The KCDK-E drew attention to the following: “Turkey, which has put tens of thousands of people in prisons because of their different opinions, where the free will of any dissenting voice is not accepted, where women are exposed to rape and murder by men, and where a large part of the society is left unemployed and starved, has been rewarded with this decision.”

The statement added: “We call on you, the honourable peoples of Europe and the world, seeing the extent of the danger, remembering the human struggle of the Kurdish people against the barbaric ISIS mercenaries, to put an end to this wrong decision of NATO and to fight wars, massacres, genocide and poverty so that peoples can live in freedom and peace on earth wherever they are in the world.

We call on people to act together against dictatorships, wars, hunger and misery, and prevent people from being imprisoned for expressing their free thoughts. A democratic Turkey, a democratic Middle East, a peaceful Europe and the world are our basic desires.

We call on you to support the struggle for democracy so that he can lead a humane and democratic life in Turkey, Kurdistan and the Middle East.”

Background

The NATO final joint communiqué said among other things:

“Syria retains an inventory of short-range ballistic missiles whose range covers parts of NATO’s territory and some of our partners’ territories.  Syria has used these missiles extensively against its own population.  We remain vigilant over missile launches from Syria which could again hit or target Turkey.  We continue to monitor and assess the ballistic missile threat from Syria.

 

The conflict in Syria has entered its eleventh year and continues to have significant consequences on the stability of the region and the security of NATO’s south-eastern border.  We remain concerned and vigilant over its ramifications.  We reiterate our determination to defend NATO territory and borders against any threats and to address challenges emanating from Syria.  […] We call for a nationwide ceasefire and the reauthorisation and expansion of the UN cross-border humanitarian assistance for a period of at least 12 months in order to meet the needs of the Syrian people.  We reiterate our appreciation to our Ally Turkey for hosting millions of Syrian refugees.”