Αντιστροφή (2)

Ακούγεται και είναι παράλογο, επίσης αδιέξοδο από τη σκοπιά τής όποιας κοινωνικής θέσμισης, να επιθυμεί ένα κοινωνικό ή ατομικό υποκείμενο να απαντήσει στην αδικία με αδικία, αλλά πείτε μου, πόσο εφικτό ή δίκαιο τελικά είναι να απαντήσει στην αδικία με δικαιοσύνη; 

Αν θεωρείται από τους αξιότιμους φιλοσόφους ότι δεν έχει νόημα να ασχοληθούν με μια σοφιστική ερώτηση, ας προσπαθήσουν να ρωτήσουν, φανταστικά βέβαια, τον Νίτσε ή τον Μαρξ, πως θα απαντούσαν σε ένα τέτοιο ερώτημα. 

Δεν θα ήταν οι μοναδικοί ίσως που θα θεωρούνταν αρμόδιοι για να απαντήσουν -κατά αποκλειστικότητα, στην νεώτερη εποχή. 

Δική μου είναι η επιθυμία ή η υπόθεση ότι αυτοί θα ήταν οι αρμόδιοι να απαντήσουν, σε μια τέτοια ερώτηση. 

Ίσως μάλιστα (θα ήταν) οι μοναδικοί ενδιαφερόμενοι.

Ιωάννης Τζανάκος 

Αντιστροφή (1)

Οι πρωταρχικοί σοφιστές δεν πίστευαν στα σοφίσματα τους. 

Οι νεώτεροι σοφιστές (όπου νεώτερο ας εννοήσουμε καθετι μετά την αρχαία Ρώμη) που δεν ξέρω αν αξίζουν τον τίτλο αυτό, συνδυάζουν τα σοφίσματα τους με μια μορφή πίστης τους προς αυτά. 

Αναλογικά, οι (πολιτικές) συμμαχίες στην νεώτερη εποχή, διάγουν πάντα μια περίοδο αγάπης μεταξύ των συμμάχων, ακόμη κι αν έχει προηγηθεί πόλεμος μεταξύ τους. 

Κάποια πράγματα που δεν χρειάζονταν πίστη κάποτε, σήμερα - ευρύ αυτό το σήμερα - πασπαλίζονται με μια γλυκιά χρυσόσκονη πίστης και αγάπης.

Νομίζω ότι σε αυτό το ευρύ σήμερα και οι πιο σκληρές κριτικές αυτών των μακρινά συγγενών καταστάσεων, δεν γλιτώνουν από αυτήν την γλυκιά χρυσόσκονη τής πίστης και τής αγάπης. 

Η σοφιστική και η λογική των συμμαχιών (απομακρυσμένα γένη, μετάβαση σε άλλο γένος;) δομούνται και ως θέσμιες και ως κριτικές-αιρετικές υπό το φως τής ένωσης τους (αντίστοιχα) με την πίστη και την αγάπη, άρα η κριτική-αιρετική μορφή τους, ως μια αντιστροφική πράξη, λειτουργεί και αυτή ως κάτι που δεν είναι μη-μεταμφίεση ή μη-μάσκα, το πρόσωπο της αν και κάπως ανοιχτό στη θέα είναι και αυτό ένας μιγάς ψεύδους και πίστης, κυνικής συμμαχίας και αγάπης, αναδιπλασιασμενων.

Επαναλαμβάνω. Ούτε όσοι φαίνονται να σπάνε αυτούς τους δεσμούς, τους σπάνε στα αλήθεια.

Πόσες φορές να το πω;

Ποιός όμως είναι πιο ανοιχτός στην θέα τής κριτικής, αν η κριτική είναι ορθολογική και όχι αιρετική πρακτική στείρας άρνησης;

Ο θέσμιος νεωτερικός λόγος; ή ο αιρετικός-κριτικός νεωτερικός αντιστροφικός λόγος;

Το ξέρω, το ξέρω, ο θέσμιος λόγος τής νεωτερικότητας κρύβει κι αυτός την αδικία και την μη τήρηση τής συμμαχικής-φιλικής (πολιτικής) δέσμευσης, με υποκρισία, αγάπη πίστη και Νόμο, ο δικός σας άραγε, αποκαλύπτεται ως αποκαλυπτικός όλων αυτών αλλά ως τί; Ως κάτι χωρίς τον δεσμό υποκρισίας που περιέχουν;

Εδώ σε θέλω Μαρξ ή Νίτσε μάστορα.

Ιωάννης Τζανάκος 

Αντιστροφή (εισαγωγή)

Προσεγγίζοντας μια υπόθεση θεωρητικής εργασίας, για τη σχέση ομοιότητας και ετερότητας μεταξύ δύο κορυφαίων θεωρητικών συστημάτων τής νεωτερικότητας: Νίτσε και Μαρξ. 

Σίγουρα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες διδακτορικά και δοκίμια που εξετάζουν αυτό το θέμα, αλλά μιας και εμείς δεν ήμαστε συστηματικοί διανοούμενοι και επιστήμονες, καφενόβιοι τής μη επαγγελματικής φιλοσοφίας είμαστε, θα μιλήσουμε σε μια σειρά σύντομων αποσπασματικών δημοσιεύσεων, αποφθεγμάτων, με τον τίτλο: Αντιστροφή (των αδίκων ηθικών (ηθικολογικών) και πολιτικών θεσμών). Πρόκειται για μια Χίμαιρα ενός ερασιτέχνη.

Οπότε δείξτε κατανόηση, εσείς οι ειδήμονες.

Αρχικά δεν θα τσιτάρουμε, όπως λέγονταν παλιά, αλλά θα περικυκλώσουμε το θέμα σαν να ήμασταν ο Ροβινσώνας Κρούσος, σε ένα νησί τής καθημερινότητας χωρίς βιβλία και βιβλιοθήκη.

Καλή χρονιά.

Ιωάννης Τζανάκος 

Για ένα μη σεξιστικό πολιτικό υβρεολόγιο που θα σέβεται τις εθνικές λαϊκές παραδόσεις τής χώρας μας.

 Είναι ζήτημα κακής μετάφρασης και πολιτισμικής εξάρτησης, και δεν κάνω πλάκα. Στον αγγλόφωνο κόσμο το να πει κάποιος από την θέση τού μη θεσμικού παράγοντα την φράση λ.χ " Fuck you Putin" ή "Fuck you Hitler", δεν είναι πολιτική αλητεία ή ένδειξη πολιτικής και προσωπικής χυδαιότητας.

Οι νεοαριστεροί τής χώρας Ελληνική Δημοκρατία, ειδικότερα οι τής νεώτερης γενιάς, είναι κατά κάποιο τρόπο δίγλωσσοι, εφόσον η αγγλόφωνη κουλτούρα και γλώσσα σχεδόν τούς επιβάλλεται για να έχουν την οποία τύχη στην εργασιακή τους ζωή αποφεύγοντας δουλειές ανειδίκευτου εργάτη και υπαλλήλου. 

Η διείσδυση τής αγγλικής γλώσσας στην καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών τής νέας γενιάς είναι σημαντική, συνοδεύεται επίσης με μια αφομοίωση πολιτισμικών στοιχείων (μουσική, ποπ κουλτούρα, κινηματογράφος, ίντερνετ).

Όμως, αυτή η επίδραση δεν γίνεται όντας όλοι αυτοί μέσα σε μια αγγλόφωνη χώρα, είναι σε μεγάλο βαθμό επίδραση υπό την πολιτισμική εξάρτηση που διέπει έναν εθελοντή αποικιοκρατούμενο πολίτη. 

Ακόμα και μια σχετικά καλή γνώση μιας ξένης γλώσσας, αν δεν διαμεσολαβηθει από άμεση βίωση της σε ένα ζωντανό γλωσσικό περιβάλλον οδηγεί σε κωμικά λάθη και κακές μιμητικές μεταφορές εκφράσεων κ.λπ

Κακή μιμητική μεταφορά μιας ξενόγλωσσης έκφρασης συμβαίνει και όταν χρησιμοποιείται διά άμεσης μετάφρασης λ.χ μια έκφραση τής αγγλικής γλώσσας σε μιαν ήδη υπάρχουσα αντίστοιχη-όμοια σε μιαν άλλη γλώσσα, η οποία μπορεί να προσεγγίζει την αγγλική έκφραση, όχι απλώς και μόνον ως κακώς εννοούμενη κυριολεκτική μετάφραση της αλλά σε έναν βαθμό ακόμα και ως αντίστοιχη στον γενικότερο κοινωνιογλωσσικό σημασιολογικό "χρωματισμό" της. 

Ακόμα κι ένας τόνος διαφορετικός, μιας μιμητικά  μεταφερόμενης σημασίας, μπορεί να δημιουργήσει μεγάλη απόκλιση ως προς την αντιστοίχιση της με το πρότυπο από όπου μεταφέρεται. 

Κι έτσι ακόμα βέβαια δημιουργείται μια νέα έκφραση, αλλά τούτη μπορεί να είναι ας πούμε χυδαία και σεξιστική όπως δεν είναι η πρότυπη έκφραση.

Η σωστή αντιστοίχιση τής αγγλικής έκφρασης "Fuck you, Mitsotakis"  δεν είναι το "Μητσοτάκη, γαμιεσαι" αλλά ένας συνδυασμός εκφράσεων που να περιλαμβάνει το διαχρονικό και εύστοχο: ΜΗΤΣΟΤΆΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ! σε συνδυασμό με το κυριολεκτικό "Μητσοτάκη, γαμιεσαι" που έχει πέραν τού κανονικού σεξιστικές σημασίες για να χρησιμοποιηθεί από μόνο του -ως μιμητικά μεταφερόμενη αγγλική έκφραση- σε ένα αξιοπρεπές πολιτικό υβρεολόγιο, το οποίο να σέβεται αλλά και να προχωρά την εθνική παράδοση τής χώρας μας.

Μητσοτάκη κάθαρμα, λοιπόν, προς το παρόν, και βλέπουμε, μέχρι η νεολαία να σεβαστεί και να αξιοποιήσει τις εθνικές λαϊκές παραδόσεις τής χώρας μας και να πάψει να είναι μια νεοφιλελεύθερη και αριστεριστικη μαριονέτα που μιμείται, άστοχα μάλιστα, γλωσσικές εκφράσεις άλλων λαών και εθνών.

Ιωάννης Τζανάκος 

Κουτσούμπα και ύβρεις.

 Δεν συμμετέχω σε κανέναν διαγωνισμό πολιτικής χυδαιότητας, κι αν στα παλιότερα χρόνια (μέχρι το 2015) συμμετείχα με ευθύνη μου, αλλά και λόγω απειρίας και άγνοιας, σε τέτοιες πρακτικές, νιώθω ντροπή και θλίψη για τον χρόνο που σπατάλησα και έτσι έχασα.

Και τότε ακόμα, όμως, όταν συμμετείχα σε μάχες τού δρόμου στο ίντερνετ, βρισκόμουν πάντα σε άμυνα απέναντι σε σμήνη συκοφαντών και ανόητων ιδεοληπτικών, προερχόμενων από όλους τους ιδεολογικούς χώρους, και τον τότε ευρύτερο δικό μου.

Άλλο πράγμα η σφοδρή ως και ανηλεής κριτική, ακόμα και εντός ενός λιβελογραφικού τρόπου έκφρασης, κι άλλο πράγμα το σκόπιμο ψέμα ή το ψέμα που προκύπτει από μιαν ανόητη βιασύνη. 

Η βιασύνη στις κριτικές για άλλους ανθρώπους, ειδικά όταν επαναλαμβάνεται συνέχεια, δείχνει πρόθεση.

Δεν αγγίζουμε την ακεραιότητα του καθένα, στο προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, όταν την αποδεικνύει, και αν δεν ξέρουμε ψάχνουμε καλοπροαίρετα για να διερευνηθεί η παρουσία ή μη παρουσία αυτής τής ακεραιότητας.

Η Κουτσούμπα αντιπροσωπεύει και συνοψίζει για μένα όλη την πολιτική και ιδεολογική παθολογία τής αριστεράς στην Ελλάδα αλλά ίσως και σε όλο τον κόσμο, σήμερα. Σαν πρόσωπο, όπως την μετράω δια του τρόπου που παρεμβαίνει, μου προκαλεί αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις, την αντιπαθώ βαθιά, και το εννοώ αυτό, αλλά..

Είναι γυναίκα, εργαζόμενη, επαρκής επιστήμονας, και σύμφωνα με τον δικό μου κώδικα, μια γυναίκα δεν έχεις δικαίωμα να την βρίζεις ακόμα κι αν η ίδια έχει βρίσει εσένα ή άλλον άνθρωπο, δεν έχεις δικαίωμα να την αμφισβητείς άδικα στον εργασιακό χώρο της, ούτε να προβαίνεις σε υποθέσεις για το προσωπικό ηθικό φορτίο που κουβαλάει σαν καθημερινός άνθρωπος.

Για μένα πάντα, δεν ισχύει ακριβώς το ίδιο για άτομα τού αντρικού φύλου.

Μπορεί αυτό που λέω να θεωρηθεί από κάποιους μια αντιφεμινιστική στάση, ή το αντίθετο, μια υπερφεμινιστική στάση, αλλά δεν ξέρω τι από αυτά τα δύο ισχύει, αν ισχύει κάτι από αυτά δύο. 

Δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύει ο καθένας, ούτε ποια είναι η αντικειμενική αλήθεια σε αυτόν μου τον κώδικα, απλά τον ακολουθώ πλέον με θρησκευτική ευλάβεια.

Ιωάννης Τζανάκος 

Half of the people.

Half of the people in humanity are women.

What democracy, what freedom, and what socialism can there be, when half the population of humanity is still afraid to walk down a street at night?

Plain, simple, and still playable.

We don't just live in the prehistoric age, we still live in the pre-prehistoric age of humanity.

Open ALL borders.

Open ALL borders.
In particular:
Open ALL European borders.

Ο Όρμπαν και ο Ιάσωνας είναι οι δύο όψεις τού ΊΔΙΟΥ νομίσματος.

 

Ιωάννης Τζανάκος