Hegelolo

 

The coefficients of an unsolved differential equation are happy with themselves, but not the equation itself, which suffers.

I'm an unsolved differential equation that decided not to suffer with the idiots that make it up.

 

Hegelolo

 

 

Iranian anti-regime forces. Complete political impotence.

In Iran and among Iranian political exiles outside Iran, there is a political triangle that is constructed from three powerful political volitions none of which aims at a bourgeois parliamentary democracy (misleadingly defined by many supporters and by many opponents of it as a Western-style democracy).

The triangle political world of Iran consists of the following political and actors:

1. Theocrats.

2. Conservative right-wing liberals who are political followers or semi-followers of monarchism.

3. Leftists and communists.

From this political triangle, the only political volition/factor that has benefited is theocrats.

The main people responsible within the general anti-theocratic political space for the non-emergence of the bourgeois democratic demand are the monarchists.

The fact that the monarchists, although pro-Western, don't ask for bourgeois democracy, while the theocrats certainly don't even discuss it, shows the deep authoritarian nature of the Iranian bourgeoisie. 

The Iranian bourgeoisie, although divided into theocrats and monarchists, is united not only in relation to its class interests but also in relation to the common extreme authoritarianism of all its branches.

--

If the Iranian left accepted a possibility that socialism would not be implemented immediately during or immediately after the impending anti-theocratic revolution, then it could perhaps push the semi-liberal sub-wing of the Iranian bourgeoisie to contribute to the establishment of a normal and modern bourgeois democracy.

But the Iranian left hopes for an immediate predominance of a socialist workers' power, so beyond some indirect semi-alliances formed with small sections of bourgeois political forces it plans nothing of the sort.

Imagine that even sectarian groups such as the Hekmatists, who are probably the most reasonable and mild version of Iranian leftist sectarianism, when they form these timid alliances become the object of furious attacks from the other (usually Stalinist semi-Stalinist and Trotskyist) sectarians.

Complete political impasse of the Iranian left, so in its share, political impotence of the anti-regimepol opposition, since the conservative pro-monarchists or direct monarchists do not ask for such a possibility, they have not expressed a will for the creation of a normal modern bourgeois democracy.

While the responsibilities of the worst of the opposition, namely the monarchists, are therefore greater, we also see the responsibilities of the Iranian left.

Influenced and perhaps excited, unfortunately, by the revival of the radical phantasies of their Western comrades, they cannot exactly function as the best factor, as they probably are (those who are certainly normal and not paranoid) (a large part of them, not all, because even in this tortured branch of the global left, there is unfortunately a lot of people who are governed by the Nechayevist traditions of the Leninist version).

---

Αν η ιρανική αριστερά δέχονταν ότι υπάρχει ένα ενδεχόμενο να μην εφαρμοστεί ο σοσιαλισμός άμεσα κατά την διάρκεια ή αμέσως μετά την επικείμενη αντι-θεοκρατική επανάσταση, τότε θα μπορούσε ίσως να σπρώξει την ημι-φιλελεύθερη υπο-πτέρυγα τής ιρανικής αστικής τάξης ώστε να συντελέσει στην συγκρότηση μιας κανονικής και σύγχρονης αστικής δημοκρατίας.

Όμως η ιρανική αριστερά ελπίζει σε μια άμεση επικράτηση μιας σοσιαλιστικής εργατικής εξουσίας, οπότε πέραν κάποιων έμμεσων ημι-συμμαχιών που συγκροτεί με μικρά τμήματα αστικών πολιτικών δυνάμεων δεν σχεδιάζει τίποτα τέτοιο. 

Φανταστείτε ότι ακόμα και σεκταριστικές ομάδες όπως είναι οι Χεκματιστές, οι οποίοι μάλλον αποτελούν την πιο λογικεμένη και ήπια εκδοχή τού ιρανικού αριστερού σεκταρισμού, όταν συγκροτούν αυτές τις ντροπαλές συμμαχίες γίνονται αντικείμενο λυσσαλέας επίθεσης από τις άλλες, συνήθως σταλινικές σταλινογενείς και τροτσκιστικές, σεκταριστικές φράξιες.

Πλήρες πολιτικό αδιέξοδο τής ιρανικής αριστεράς, άρα στο μερίδιο που τής αναλογεί, πολιτική ανικανότητα τής αντικαθεστωτικής αντιπολίτευσης, εφόσον οι συντηρητικοί φιλομοναρχιστες ή ευθέως μοναρχιστες δεν ζητούν καν μια τέτοια δυνατότητα, δεν έχουν εκφράσει βούληση για την δημιουργία μιας κανονικής σύγχρονης αστικής δημοκρατίας στο Ιράν.

Ενώ οι ευθύνες των χειρότερων εκ των αντιπολιτευόμενων, δηλαδή των μοναρχιστών, είναι λοιπόν μεγαλύτερες, βλέπουμε επίσης τις ευθύνες τής ιρανικής αριστεράς. 

Επηρεασμένοι και ίσως ενθουσιασμένοι, δυστυχώς, από την αναβίωση των ριζοσπαστικών φαντασιώσεων των δυτικών συντρόφων τους, δεν μπορούν να λειτουργήσουν ακριβώς ως ο καλύτερος παράγοντας, όπως και πιθανώς είναι ούτως, όσοι είναι βέβαια νορμάλ και όχι παρανοϊκοί (ένα μεγάλο μέρος τους, όχι όλοι, διότι και σε αυτόν τον βασανισμένο κλάδο τής παγκόσμιας αριστεράς, υπάρχει δυστυχώς πολύς κόσμος που διέπεται από τίς νετσαγεφικές παραδόσεις τής λενινιστικής εκδοχής).

Ιωάννης Τζανάκος 

Puzzle.

Puzzle. 

Others became communists because they loved Robespierre and others because their hearts were broken by the destruction of the Kingdom of the Two Sicilies.
I am waiting for you to tell me your story comrades.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Far-centrist shut up!

Far-centrist shut up! (wild-centrist calling you).
The people speak.
Paris.

 

Ακραίε Κεντρώε σκάσε! (Άγριος Κεντρώος καλεί).

Paris.

 

Le Pen - whose popularity among protesters has been falsely "highlighted" by various far-centrists - was heard that have called for military intervention.

So, the partial consent of the extreme far-right in the reaction to the Macron order, was immediately revoked and the extreme far-right again showed its dark role.

Of course, it is not excluded that the national-populist cauldron will go elsewhere and explode and Le Pen will lose everything (for this support to the neoliberal elite).

Shocking political developments in France.

 

Η Λεπέν - της οποίας η δημοτικότητα μεταξύ των διαδηλωτών έχει ψευδολογικά «επισημανθεί» από διάφορους ακραίους κεντρώους - ακούστηκε ότι ζήτησε στρατιωτική επέμβαση.  

Έτσι, η μερική συναίνεση της ακροδεξιάς στην αντίδραση στην εντολή Μακρόν, ανακλήθηκε αμέσως και η ακροδεξιά έδειξε ξανά τον σκοτεινό της ρόλο.  

Φυσικά, δεν αποκλείεται το εθνικολαϊκιστικό καζάνι να πάει αλλού και να εκραγεί και η Λεπέν να χάσει τα πάντα (για αυτή τη στήριξη στη νεοφιλελεύθερη ελίτ).  

Συγκλονιστικές πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία.

 

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

Δεν ξεχνάμε..

Το αυταρχικό γραφειοκρατικό Κράτος και η αστική τάξη είναι δύο ξεχωριστές εκμεταλλευτικές τάξεις, που είτε συνεργάζονται είτε ανταγωνίζονται μεταξύ τους.

 

Το Κράτος εγκληματεί και σαν ολότητα και σαν ατομική μονάδα ως υπάλληλος. 

Αναρχικέ, θυμήσου.

Κάτω το κράτος των γραφειοκρατών, κάτω η κεφαλαιοκρατία.

Δημοκρατία των εργαζόμενων και των πολιτών.

1. Γιώργος Μπουρνάζης, 15 ετών

2. Αναστασία Παπαγγελή, 19 ετών

3. Θώμη Πλακιά, 20 ετών

4. Χρύσα Πλακιά, 20 ετών

5. Αναστασία Πλακιά, 20 ετών

6. Αναστάσιος Κουτσόπουλος, 21 ετών

7. Μαρία Θωμαή Ψαροπούλου, 21 ετών

8. Φραντσέσκα Μπέζα, 21 ετών

9. Γιώργος Παπάζογλου, 22 ετών

10. Ελένη Τσίντζα, 22 ετών

11. Ιορδάνης Αδαμάκης, 22 ετών

12. Κλαούντια Λάτα, 22 ετών

13. Αφροδίτη Τσιωμά, 23 ετών

14. Αγάπη Τσακλίδου, 23 ετών

15. Ιφιγένεια Μήτσκα, 23 ετών

16. Άγγελος Τηλκερίδης, 23 ετών

17. Ντένις Ρούτσι, 23 ετών

18. Κυπριανός Παπαϊωάννου, 23 ετών

19. Νικήτας Καραθεόδωρος, 23 ετών

20. Αναστασία Αδαμίδου, 24 ετών

21. Καλλιόπη Πορφυρίδου, 24 ετών

22. Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, 25 ετων

23. Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, 26 ετών

24. Δημήτρης Ασλανίδης, 26 ετών

25. Νίκος Ναλμπάντης, 27 ετών

26. Σωτήρης Καραγεωργίου, 28 ετών

27. Ελπίδα Χούπα, 28 ετών

28. Γιάννης Καρασάββας, 28 ετών

29. Δημήτρης Οικού, 29 ετών

30. Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, 29 ετών

31. Σοφία-Ελένη Ταχμαζίδου, 32 ετών

32. Δημήτρης Μασσάλης, 32 ετών

33. Βάιος Βλάχος, 34 ετών

34. Αθηνά Κατσάρα 34 ετών

35. Μοχάμεντ Εντρίς, 34 ετών

36. Σπύρος Βούλγαρης, 35 χρονών

37. Ιονέλ Κουλέλα, 35 ετών

38. Λένα Δουρμίκα, 39 ετών

39. Βάγια Μπλέκα, 42 ετών

40. Ιωάννης Βουτσινάς, 48 ετών

41. Ανδρέας Παυλίδης, 49 ετών

42. Μαρία Μουρτζάκη, 51 ετών

43. Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας, 52 ετών

44. Βαγγέλης Μπουρνάζης, 54 ετών

45. Βασιλική Χλωρού, 55 ετών

46. Μαρία Εγούτ, 55 ετών

47. Γιάννης Τζοβάρας, 55 ετών

48. Χρυσούλα Κουκαριώτη, 56 ετών

49. Μαρία Μιάρη, 56 ετών

50. Γιώργος Φωτόπουλος, 57 ετών

51. Γιώργος Κουτσούμπας, 59 ετών

52. Παβλίνι Μπόζο, 62 ετών

53. Γιάννης Καριώτης, 63 ετών

54. Γιώργος Κυριακίδης, 67 ετών

55. Ευαγγελία Κουκαριώτη, 63 ετών

56. Σύριος μετανάστης ο οποίος ταυτοποιήθηκε μέσω δείγματος DNA που εστάλη από τον αδελφό του από την Ολλανδία.

57. Εριέττα 23 ετών αγνοείται.

Εξέγερση και μορφές εξέγερσης και καταστολής. Το μη παράδειγμα τής Ελλάδας.

Τροφή για σκέψη.

Γενικά είμαι υπέρ τής παθητικής, σχεδόν βουδιστικου τύπου, αντίστασης και άμυνας όταν δεν υπάρχει στρατηγικό ζήτημα ένοπλης εξέγερσης.

Καθιστική διαμαρτυρία, απεργία πείνας, αυτοπυρπόληση και άλλα.

Όταν τεθεί ζήτημα ένοπλης εξέγερσης τότε τείνω να φαντάζομαι από Βούδας να γίνεσαι Χο Τσι Μινχ, η Οτσαλάν, οκ.

Όμως, μιας και η μορφή τής τακτικής τακτικοστρατηγικής αντίστασης έχει εγκλειστεί σε άλλες εκδοχές, είμαι υποχρεωμένος να σεβαστώ τις επιθυμίες τού ριζοσπαστικού πόπολου.

Σε τελική ανάλυση η ιδιομορφία κάποιου προσώπου δεν μπορεί να καθορίσει τη θέληση των περισσοτέρων, που έχουν αναπτύξει μια οργανωτική σοφία κ.λπ, και αν θέλει αυτό το πρόσωπο να δράσει άλλως ας το κάνει μόνο του.

Εν πάση περιπτώσει, όπως βλέπουμε στην Γαλλία, αλλά είδαμε και στο Ιράν, το Κουρδιστάν και το Μπαλοχιστάν, εξέγερση ή ξεσηκωμός λίγο πριν την εξέγερση, χωρίς κάψιμο αυτοκινήτων και οδοφράγματα δε γίνεται, αρκεί να υπάρχει ένα σημαντικό γεγονός που πυροδοτεί αυτό το βίαιο κοινωνικό λαϊκό ξέσπασμα.

Υπάρχουν κράτη που δεν ανέχονται αυτού τού είδους το κοινωνικό ξέσπασμα και προβαίνουν σε αιματηρή καταστολή, όπως το θεοκρατικό Ιράν, υπάρχουν κράτη που προβαίνουν σε σκληρή καταστολή αλλά γενικά επιδεικνύουν μια κάποια ανοχή (μιλάμε πάντα για την συγκεκριμένη μορφή διαμαρτυρίας), όπως είναι οι ΗΠΑ, υπάρχουν χώρες που δείχνουν μεγάλη ανοχή απέναντι στους εξεγερμένους, αρκεί να είναι ανήκοντες στο ίδιο έθνος, όπως είναι η Γαλλία και το Ισραήλ.

Δεν έχω ακόμα καταλάβει αυτό το κατσαπλιάδικο κοινωνικό μόρφωμα που ζούμε εδώ, τι ακριβώς επιθυμεί περί αυτού τού θέματος, και τι δημιουργεί ως πολιτικό αντίστοιχο αυτής του τής συγκεκριμένης επιθυμίας, υπό την οιανδήποτε ταξική η ιδεολογική σκοπιά. Συνοπτικά:

Ας το δούμε από την σκοπιά και των υποστηρικτών τής (κατά περίσταση ή διαρκούς) αναγκαιότητας των βίαιων κοινωνικών εξεγέρσεων και από την σκοπιά των αντιθέτων, των συντηρητικών δηλαδή.

Από τη σκοπιά των Ελλήνων συντηρητικών, στους οποίους ανήκε κάποτε όχι μόνο η Δεξιά αλλά και το ΚΚΕ, αλλά επίσης ανήκουν σήμερα σχεδόν όλοι οι λεγόμενοι ακραίοι κεντρώοι, υπάρχει γενικά μια δυσανεξία απέναντι στις καταστροφές υλικών αγαθών, ιδιόκτητων πραγμάτων δηλαδή, λες και δολοφονούνται άνθρωποι.

Ενώ η καταστολή που φαντάζονται αυτοί οι άνθρωποι δεν φτάνει ποτέ στην υλοποίηση, αυτό που πραγματικά θα ήθελαν να ισχύσει είναι ένα μοντέλο καταστολής (τέτοιας μορφής διαμαρτυριών) το οποίο να είναι (ως μοντέλο) κάπου ενδιάμεσα μεταξύ μοντέλου ΗΠΑ και Ιράν.

Το τι κάνει η αστυνομία και ο στρατός τού Ισραήλ λ.χ, οι Έλληνες συντηρητικοί ούτε θέλουν ούτε μπορούν να το καταλάβουν, είτε αφορά την καταστολή των Ισραηλινών πολιτών ή των Παλαιστινίων (τρομοκρατών ισλαμιστών ή ειρηνικών διαδηλωτών, οι οποίοι τελευταίοι όμως μοιράζονται μεταξύ ειρηνικών διαδηλωτών που παίζουν τον ρόλο ασπίδας των τρομοκρατών και πραγματικά ειρηνικών διαδηλωτών).

Ο εθνικιστικός μεν αλλά ταυτόχρονα δημοκρατικός σεβασμός των Ισραηλινών καταστολέων απέναντι στους ομοεθνείς τους, ειδικά όταν διαδηλώνουν μαζικά όπως τώρα, και ο επιστημονικός σχεδόν τέλειος επαγγελματισμός τους, είναι μάλλον πράγματα τα οποία είναι εντελώς ακατανόητα στα μάτια των Ελλήνων συντηρητικών, αν και ξερογλείφονται εξ αποστάσεως με την ιδέα να είχαν έστω ένα ψίχουλο από αυτό που βλέπουν σαν πρότυπο.

Επίσης, οι Έλληνες εξεγερτιστές αδυνατούν μάλλον να κατανοήσουν πώς και αυτό το Ισραηλινό πλήθος είναι τόσο αυτοπειθαρχημένο κ.λπ.

Οι Έλληνες συντηρητικοί λοιπόν, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται βέβαια και οι ακροδεξιοί, φαντάζονται μια καταστολή άγρια ως το σημείο τής εκτέλεσης αν είναι δυνατόν, κάπου μεταξύ καταστολής τύπου ΗΠΑ και Ιράν, ακόμα και όταν βάλουν φωτιά στο τουτού τους ή σπάσει καμία από αυτές τις τζαμαρίες που ούτε καλσόν να ήτανε ρε παιδί μου, μικροαστικό, τόση αξία που του δίνουν όταν σκίζεται.

Μη κάνεις έτσι ρε Έλληνα μικροαστε φετιχιστή, δεν σου κάψανε και το σπίτι, ρε κότα, ηρέμησε υστερικό πλάσμα.

Πάμε τώρα στην άλλη πλευρά.

Οι χυμαδιά ημιπαράφρονες που επανδρώνουν τις πρώτες γραμμές των βίαιων συγκρούσεων από τη σκοπιά των όποιων ξεσηκωμένων στην Ελλάδα, δεν έχουν καμία λογική τακτικής σύγκρουσης που έχει μεν την πρέπουσα ευελιξία και χαοτικότητα αλλά επίσης στόχους.

Για αυτό είναι και αυτοί επικίνδυνοι μαλακές, κατά τη γνώμη μου, όχι γιατί σπάνε το τουτού τών άλλων βλαμμένων, για τους οποίους μόλις μιλήσαμε, ούτε γιατί στήνουν οδοφράγματα, αλλά διότι δεν ξέρουν τι κάνουν, πως να το κάνουν, τι σημαίνει μάχη, ήπιος ανταρτοπόλεμος, και κάποια μορφή λογικής σκέψης, όχι με την έννοια ρε παιδί μου τού αστικού ορθολογισμού, δεν εννοώ αυτό ρε μαλάκα μου, αλλά με την έννοια ότι και μέσα στη φωτιά πρέπει να σκέφτεσαι, ευέλικτα μεν αλλά να σκέφτεσαι, πρέπει να σχεδιάζεις, ευέλικτα μεν και στιγμιαία ως και παροδικά, μεν, αλλά να σχεδιάζεις.

Δε κρίνω με την στενή τεχνική έννοια των όρων, αλλά:

Η μορφή του κοινωνικού πολέμου μιας κοινωνίας, δεν είναι τεχνική λεπτομέρεια, δείχνει το ποιόν και των δύο ανταγωνιστικών πόλων που συμμετέχουν στη σύγκρουση.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

When the Russian Empire is defeated

I made the mistake and "browsed" Greek leftist Facebook pages.

What did I see:

A mad excitement about the insurrectionary movement in France, and I said at first ok, reasonable, right, there is a hope that something will be done here, etc.

And while I was looking calmly and having some sympathy with the Greek Left, I noticed posts about the war and especially about the visit of the Chinese president to Russia.

Not just sympathy, not just an indirect support of the Eastern imperialist axis, but triumphalism, cheers, even the "you hurted, didn't it?" said an idiot addressing us, (who are we?).

All my tolerance was gone at once.

This Left here, exactly here, must be crushed, it's a reactionary dark force, these guys are red-brown, just like that.

Έκανα το λάθος και περιηγήθηκα σε ελληνικές αριστερές σελίδες στο Facebook. Τι είδα:

Έναν τρελό ενθουσιασμό για τις εξεγερτικές κινητοποιήσεις στην Γαλλία, και είπα αρχικά εντάξει, λογικό, σωστό, υπάρχει μια ελπίδα ότι θα γίνει κάτι και εδώ κ.λπ.

Και κει που κοίταγα με ηρεμία και έχοντας μια κάποια σύμπνοια με το ελληνικό αριστερό πόπολο, άρχισε να πέφτει το μάτι μου σε αναρτήσεις για τον πόλεμο και ειδικά για την επίσκεψη τού Κινέζου προέδρου στην Ρωσία.

Όχι απλά συμπάθεια, όχι απλά μια έμμεση υποστήριξη τού ανατολικού ιμπεριαλιστικού άξονα, αλλά θριαμβολογία, αλαλαγμοί, ως και το "πόνεσε, έτσι;" είπε απευθυνόμενη μια ηλίθια, σε μας, ποιους άραγε;

Όλη η ανοχή μου έσβησε μονομιάς.

Αυτή εδώ η αριστερά, εδωνά, πρέπει να συντριβεί, είναι μια αντιδραστική σκοτεινή δύναμη, είναι φαιοκόκκινοι οι τύποι, έτσι απλά.

 

 

When the Russian Empire is defeated, because it will be defeated, by the West, I would like to be like a little breath in the leaves of the heart of some very hidden russophiles, supposedly neutral, to pour even more bitter poison into this wounded heart.

--

 

Russianism is for the new Greek nation and for the Greek left a corrosive deadly poison, already from the 19th century and from the beginning of the 20th century.

The other deadly poison with the same historical beginning was Germanism, although the latter mainly affected the Greek far right, before Nazism even appeared.

Russianism within the Greek left is a whole circle in which leftists participate who, through the close relationship of the Soviet Union with the ever-subservient to it Stalinist Communist Party (KKE), developed economic, personal, educational and family relations with Russia.

Many of the old leadership group of the KKE did not know English, French or German as a foreign language but Russian, and I am not only referring to those who went as political refugees to the Soviet Union after the end of the civil war (1945-1949), but also to newest members of the party of the ones who studied with party money in the Soviet Union in much later times.

Also, a part of the Greek capital (not particularly small), has a "left-Stalinist" origin, coming from agents of the KGB and especially the Stasi, who came from familys of the Stalinist party aristocracy and who played the role of the link between in the Soviet Capital and the Greek state, and when the Soviet Union collapsed they either joined their direct association with the USA (probably through some threats and eventually an agreement) or maintained an autonomy.

However, before the Soviet Union fell, they were playing a big game in Greek society.

I remember then that a central centrist-left newspaper advertised East Germany as heaven on earth, in articles that would not even be published within East Germany itself.

Today the family of the owner of this newspaper has a share in the big construction Capital.

Also, we must emphasize the existence of an extensive "Middle Eastern" network within: the Greek state, the populist socialist party of Andreas Papandreou, and the terrorist "anti-Zionist" extreme left, which had as its points of reference (I will say simplistically):

Τhe Greek secret services (the anti-Western faction within them), a suspicious figure of a major publisher who, however, was the sneaking co-leader of Papandreou and was the one who coordinated the anti-Western faction in the secret services, a well-known Arab-loving Greek Trotskyist leader (he was the leader of 4th international, and helped the Algerian revolution, but had relations with all the left-nationalist anti-Zionism in the Arab world), the KGB, the Assad (Father) regime, also PLO, and then partly also the PKK, which had not yet broken the his alliance with Assad and had not changed his ideological and geopolitical orientation.

If I tell you what I have collected as a trace for this circuit I will not do an analysis, I will have to write a detective novel.

--

In Greece, Trotskyism, apart from the corresponding Greek section of the Tony Cliff tendency socialist workers' party, played and plays a large complementary role near to Greek Stalinism in relation not only to Middle Eastern issues but also in relation to the former Soviet Union, I mean the Soviet Union as a mechanism (I'm not saying more) and then with Putinist Russia.

Greek Trotskyism is the most Stalinized and Soviet-Russianized Trotskyism on the whole planet Earth!

On the contrary, there are some Maoists, and former supporters of the PKK, who were and are sworn enemies of the Soviet Union and then of Russia.

About the left social democracy, SYRIZA Varoufakis, etc., I don't need to say much, everyone has seen its double game and the pandemic pro-Putinism that exists in its social base.

We are a strange country.

--

 

Η πιθανή πτώση από την εξουσία τής σάπιας διεφθαρμένης κατσαπλιάδικης, ημι-ακροδεξιάς, ακραιφνώς φιλοδυτικής ΝΑΤΟϊκής νεοφιλελεύθερης ΝΔ τού Μητσοτάκη (το τονίζω το τελευταίο), θα σημαίνει την επάνοδο, εν μέσω θυελλωδών διεθνών εξελίξεων, τής σάπιας ημι-ρωσόδουλης κρατικομαφιόζικης παρακρατικής κυπατζίδικης πασοκοαριστεράς, και της ρωσοακροδεξιάς.

Εγώ απέχω βέβαια από υποστήριξη ή ευνοϊκή τοποθέτηση υπέρ τού ενός ή του άλλου.

Κάνω προμήθειες ποπ κορν, και περιμένω να δω επιτέλους ένα αξιόλογο θέαμα.

Ελπίζω να μη τους τραβήξουν το αυτί πάλι οι Ευρωπέη, και χάσουμε το μαφιοζοθέαμα.

Εξαρτάται από το πόσο μεγάλο είναι το αγγούρι με τις τράπεζες για τους Ευρωπέη, και το πως θα το περάσουν αυτό στους εδώ, σαν «καθήστε καλά, έχουμε άλλα προβλήματα»; ή θα αφήσουν τους εδώ κατσαπλιαδοχύμα τύπους να τα κάνουν όλα «πουτάνα όλα» σύμφωνα με το τοπικό ταλέντο τους, το αυθεντικό;

--

 

It is a mistake, a big mistake, not to keep a record.

How am I going to write my Greek detective spy novel now?

 

The most surreal presence in this Greek far-left-far-right-Stalinist-Trotskyist-pro-Russian fog that I live in, here in Alabama in the eastern Mediterranean, with the -somewhat misleading- name of ''Greece'',

are the autonomous antifa, usually of German far-left ideological education (there is also a deep Italian far-left ideological educational influence, to some), who have gone completely mad, have reached the brink of the mental hospital, because what they are living does not exist in any dictionary of the autonomous anti-capitalist left of central Europe, nor in the Greek-translated manual of the Italian autonomous anti-capitalists (although, there, it should be).

When I see their posters and their texts, I am really amused. But they are useful sometimes in this fog, because they having been influenced by the anti-vaccination far right (but what are they reading?, I wonder).

 

There is no need to develop "conspiracy theories", everything comes spontaneously from the social base in the first place.

With those I talk to, here in Greece, for example, out of ten, 2 of us are anti-Russian (also, I), 6 are pro-Russian, and 2 "leftist" neutrals who are in fact pro-Russian.

This society has been looking for a way to leave the West for decades, it is simply calculating things rationally, knowing that this cannot be done without destruction.

But if the West sells Greece, does not fully cover it in what it is entitled to (I think it is indeed entitled to some security coverage), where do you think the Greek people will go, all together? (right and left people).

Sperm exists for a great apostasy, from the "cursed West".

For this Russia must lose completely.

Its influence on half-insane peoples, like mine, (these peoples, however, have some strong Rights which the West sometimes despises) is poisonous and dangerous.

A bad game is being played with Turkey.

If Erdogan falls and the Kemalists turn the wheel to the west, they will ask the West to upgrade Turkey's role, so the West will stop reinforcing the positive load of support in Greece, as it is now, and what will the Greek people do then? will start to squint again towards the Bear, well, it may then be the "Left" back in power.

 

Humans are global beings. Every event "elsewhere" is an occasion for them to show themselves in their own "here".

In Greece the pro-Western camp has rallied around supporting Ukraine, and the anti-Western camp around directly supporting Russia or around a neutrality which is only real for those idiots who support it truly, because most of the neutralists are pro-Russian snakes , such as the Stalinist KKE (about 5-7% in the elections) and Syriza+Varoufakis (about 25-30% in the elections, of which half are openly pro-Russian, a large part hypocritically neutral, and very few truly neutral).

There is the far right which is 90% pro-Russian (about 8% in the elections), the Greek Orthodox Church which is a wasp's nest of Russophiles in hiding (most of them hate the Orthodox Ecumenical Patriarch who is anti-Russian).

Within the uniquely pro-Western parties, which are, the Euro-socialdemocratic continuation of the old semi-anti-Western populist socialist party of Andreas Papandreou (about 9% in the elections), and the centre-right/limits far-right neoliberal right-wing party of Mitsotakis (the equivalent of the German Christian Democracy) (about 30% in the elections) where there is a pro-Western majority, there also lies a more neutral semi-pro-Russian wing.

 

In the digital cloud of the supersized Proudhonian Varoufakisist central state bank with a fixed interest rate, the national-global petty bourgeois will finally feel safe.

What fruits my country produces! 

I'm a proud Greek!

 

Although Varoufakis presented himself as an enemy of the Saudis, in order to "argue" against those who speak only against the Iranian theocrats, in this particular phase he functioned as a small additional fart in their (Saudi Capitalists') enlistment in their aid to the Russian and Chinese attack on Western banking system, an attack said to be a counterattack to the US-led blockade of high-tech flows to Russia and China.

It is also said that this attack/counterattack was also done on banks that were involved in investing on these technologies.

Λοιπόν, υπάρχουν δύο ενδεχόμενα για το 2015 και την υπουργία τού τρελού νάρκισσου.

Ή ο Τσίπρας τον έβαλε για φραμπαλά μέχρι να υπογράψει μνημόνιο μέσω ενός βοναπαρτιστικου δημοψηφίσματος, έχοντας προσχεδιάσει την ταυτόχρονη ενσωμάτωση των μαζών και το ξεμπέρδεμα του με τους αριστερούς εθνικοκομμουνιστές και τους υπεραριστερούς ηλίθιους που είχε μαζέψει αλλά έπρεπε κάποια στιγμή να απαλλαγεί από αυτούς, ή όντως ταυτίζονταν με τον τρελάρα μυθομανή μεταμοντέρνο σταλινοπρουντονιστή που φαντάζεται σούπερ Χάι λαϊκές Χάι-τεκ κεντρικές τράπεζες, οπότε πήρανε από κοινού τα αρχιδια τους χωρίς προκαθορισμένο τίποτα.

Σε κάθε περίπτωση είμαστε για να μας κλαίνε οι ρέγκες.

The man is a bigotmoron, I'm talking about Varoufakis.

He proposes a soft statism, supposedly soft, with a central bank (by country?) that will be super hi-tech though, and take over the transactions of everyday citizens, via a digital card etc, which will also be also about savings, maybe with a fixed rate of interest, and which will secure the global-and-national petty-bourgeoisie from the adventurist storm of the private super-banks.

I have to say to any liberal neoliberal friends that this plan is not "state capitalist" in the serious sense, so don't rush to criticize it on the basis of Hayekian concepts.

This man is just a delusional huge-moron.

He has made his imagination a masturbator-hammer and hits it furiously.

 

Ο άνθρωπος είναι αρχιμαλάκας, για τον Βαρουφάκη μιλάω. Προτείνει έναν ήπιο κρατισμό, υποτίθεται ήπιο, με μια κεντρική τράπεζα (ανά χώρα;) που θα είναι όμως σούπερ χάι τεκ, και θα αναλάβει τις συναλλαγές των καθημερινών πολιτών, μέσω μια ψηφιακής κάρτας κ.λπ, η οποία θα είναι και αποταμιευτική, ίσως με σταθερό επιτόκιο, και η οποία θα διασφαλίζει τον παγκόσμιο και τον εθνικό μικροαστό από την τυχοδιωκτική θύελλα των ιδιωτικών υπερτραπεζών.

Οφείλω να πω στους όποιους φιλελεύθερους νεοφιλελεύθερους φίλους, ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι «κρατικοκαπιταλιστικό» με τη σοβαρή έννοια, μη σπεύσουν να κάνουν κριτική λοιπόν επί τη βάσει χαγιεκιανών αντιλήψεων.

Ο άνθρωπος αυτός είναι απλά φαντασιόπληκτος μαλάκας ολκής.

Έχει κάνει την φαντασία του μαλακοσφύρι και το βαράει.

 

Ιωάννης Τζανάκος