Δὲ θέλω τοῦ κισσοῦ τὸ πλᾶνο ψήλωμα
Σὲ ξένα ἀναστυλώματα δεμένο.
Ἂς εἶμαι ἕνα καλάμι, ἕνα χαμόδεντρο·
Μὰ ὅσο ἀνεβαίνω, μόνος ν’ ἀνεβαίνω.
Δὲ θέλω τοῦ γιαλιοῦ τὸ λαμπροφέγγισμα,
Ποὺ δείχνεται ἄστρο μὲ τοῦ ἥλιου τὴ χάρη.
Θέλω νὰ δίνω φῶς ἀπὸ τὴ φλόγα μου,
Κι’ ἂς εἶμαι κ’ ἕνα ταπεινὸ λυχνάρι.
Γεώργιος Δροσίνης, Φωτερά Σκοτάδια 1903-1914
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου