Αντιστροφή (5). Mr. Lenin..

Mr. Lenin, the founder of state feudalcapitalism which has destroy us as radicals for a century and more, was on fire when he denounced the opportunism and adventurism in the labor left movement, but you intelligent believers or left-wing critics of Lenin (ultra-leftists and anarchist-autonomists), you still haven't "understood" that he was united with these unmoral attitudes, simply because you don't want your "common nature" with him to be revealed.

Lenin, like you, criticized opportunism-adventurism in relation to and in reference only to the "holy" goal of the workers' socialist-communist revolution with a perspective of society without exploitative social classes and without social classes in general (classless society).

It never occurred to you that there are NO "holy purposes", it never occurred to you that when you posit a social historical and class purpose as "holy" then it is inevitable that you fall into opportunism-adventurism and immoral purposelessness sectarian violence, as a means, to you do it.

Yes, you may not be an opportunist and an adventurer in relation to the "holy purpose", but since you have set it up as a "holy purpose", you will have opened the way for yourself to be an opportunist and an adventurer as to all other human affairs and their purposes.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

Αντιστροφή (4)

Ένα από ερωτήματα που δεν τίθενται από τους θεωρητικούς εκείνους τού ριζοσπαστισμού, οι οποίοι ψάχνουν και ψάχνουν τον τρόπο να μην κλίνουν προς τον ένα ιμπεριαλισμό για να πολεμήσουν τον άλλον:

Γιατί άραγε μόνον ο μη Δυτικός ιμπεριαλισμός κτίζει μιαν αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία; 

Θα πούνε, μα δεν είναι αυθεντική, αληθινή, βαθιά αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία, τούτη η ιδεολογία των μη δυτικών ιμπεριαλιστών, οπότε τι σημασία έχει αυτό το κτίσιμο από την σκοπιά των όντως όντων; (μα φυσικά, δεν θα μιλούσαν έτσι ακριβώς, πλατωνικά).

Αλήθεια λέτε; Δεν έχει σημασία μια δομημένη σε κράτη και συνασπισμούς απόλυτη υποκρισία; 

Μα που είναι πια αυτή η δυτική υποκρισία, η περιλάλητη;

Λέτε, λένε ψέματα λοιπόν οι δυτικοί, για την ισότητα, την ελευθερία, την Δημοκρατία, όλα αυτά μάσκες είναι, φλούδες, στολίδια που κρύβουν το αποτρόπαιο πρόσωπο των δυτικών ιμπεριαλιστών, αλλά πείτε μου, αφού πρώτα σκεφτείτε καλά: 

Η μάσκα τού αντιιμπεριαλισμού, την οποία φοράνε σχεδόν αποκλειστικά οι εχθροί των δυτικών κυρίαρχων, οι μη δυτικοί κυρίαρχοι, είναι άραγε για σας πιο ελαφριά, πιο αληθινή από την δυτική μάσκα, αν και ψευδής;

Μήπως για σας αυτή η μάσκα κρύβει εν εαυτώ μιαν αλήθεια; 

Γιατί, αυτό υποψιάζομαι, ότι ενώ οι μάσκες των δυτικών παρουσιάζονται για σας ως μη έχουσες κάποιαν άλλη ουσία πέραν αυτών των αποτρόπαιων που κρύβουν από πίσω τους, την ίδια στιγμή οι μάσκες των μη δυτικών παρουσιάζονται αλλιώς, σαν να έχουν ενδογενή αξία, με την έννοια ότι κουβαλούν μιαν αλήθεια -έστω κακοποιημένη αφότου εισήλθε στον ρόλο του στοιχείου μιας μάσκας.

Διευκρινίζω πιο συγκεκριμένα την καχυποψία μου τούτη:

Η ελευθερία, η ισότητα, η δημοκρατία, δέχονται την ανηλεή κριτική σας ως τάχα ήδη-στην-έναρξη τους ασθενείς αφαιρέσεις που χρειάζονται το συγκεκριμένο πρόσωπο τής ζωντανής κοινωνίας για να υπάρξουν ως πραγματικότητες, ενώ ο αντιιμπεριαλισμός ακόμα και ως μάσκα συγκρατεί τις ζωντανές ιδιότητες του, σαν η χρήση του ως μάσκας να μην μπορεί να του στερήσει έναν βαθμό ζωντάνιας και συγκεκριμένου φορτίου.

Οι αλλοιωμένες από τον Δυτικό καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό ιδέες και αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, τής δημοκρατίας, παρουσιάζονται από τους δυτικούς και μη δυτικούς αντιδυτικούς ως ήδη-στην-έναρξη τους ασθενείς αφαιρέσεις που εμπεριέχουν εν εαυτώ, ως τάχα αφηρημένες, την παθητικότητα τους, την ήττα τους, το ασθενές φορτίο τους, ενώ ο αντιιμπεριαλισμός, η μάσκα δηλαδή των εχθρών τής Δύσης, παρουσιάζεται σαν μια ιδέα ζωντανή και αληθινή από την γέννηση της, η οποία απλά πληγώνεται όταν αλλοιώνεται εισερχόμενη στην ιδεολογική μάσκα των μη δυτικών κυρίαρχων, όντας πλέον στοιχείο αυτής τής μάσκας.

--

Δεν θα εξαπατηθούμε άλλο, από την διάκριση αφαίρεσης και συγκεκριμένου, όταν μιλάμε για τις αξίες που γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα, την Ρώμη και την Δύση. 

Το συγκεκριμένο αυτών των αφαιρέσεων είναι η ακεραιότητα τους ως αφαιρέσεων.

Η επίκληση τους ως εχόντων αξία μόνον αν γίνουν συγκεκριμένες, γνωστή μαρξιστική αναρχική αλλά και ακροδεξιά επίκληση, εντός Δύσης, και όλα αυτά συν η φονταμενταλιστική Ανατολική δεσποτική επίκληση τους, στην (κυρίως ανατολική) μη Δύση, είναι ψεύτικες επικλήσεις, αυτές τούτες οι επικλήσεις είναι το μεγαλύτερο ψέμα, η πιο κρυμμένη ως μάσκα μάσκα τού ψέματος.

Ιωάννης Τζανάκος 

Αντιστροφή (3)

Η λειτουργία, και ειδικά η ίδρυση των σύγχρονων κρατών, απαιτεί έναν ισχυρό βαθμό πίστης σε μια παράλογη ιδέα αδιάρρηκτης ενότητας των υποκειμένων που (θα) υπόκεινται στην εξουσία τους.

Αυτή η παράλογη πίστη έχει πάντα απέναντι της μιαν εξίσου παράλογη έλλειψη τής επιθυμίας για μιαν ενότητα των ανθρώπων υπό έναν καταναγκαστικό και συνάμα εθελοντικό κεντρικό εξουσιαστικό θεσμό.

Αυτός όμως ο αλληλοπροσδιορισμός τυφλής πίστης στην κυριαρχία και απιστίας στην πιθανότητα μιας έλλογης εξουσιαστικής πολιτικής ενότητας (μεταξύ) των ανθρώπων, δεν είναι διαλεκτικός, με την έννοια τής διαλεκτικής που θα σήμαινε ότι ο κάθε ένας όρος τού αλληλοπροσδιορισμού αποτελεί γενετική προϋπόθεση τού άλλου. 

Η θρησκεία τής κυριαρχίας που συνοδεύει την ίδρυση και την λειτουργία τής νεώτερης κυριαρχίας, αποτελεί, θαρρώ, τον όρο εκείνο που κυριαρχεί στον αρνητικό νοητικό αλληλοπροσδιορισμό τούτο, άρα τούτος ως αρχικό αίτιο αντιστοιχεί στην ίδια καθαυτή την οντολογική υλική ιεράρχηση τής κοινωνικο-ιστορικής πραγματικότητας που παρουσιάζει την ανάγκη μιας τυφλής εξουσιαστικής και κρατικής συνοχής ως αρχικό αίτιο.

Η αρνητική αντιστροφή τής πρακτικής αλλά και τής παράλογης πίστης περί μίας αδιάρρηκτης κρατικής εξουσιαστικής συνοχής παράγεται ως έχουσα την αιτία της στην πρακτική και την πίστη τούτη.

Αποτελεί ίσως αυτό το πιθανό γεγονός μια διαχρονική ηθικοπολιτική δικαιολόγηση τής αντιστροφής τούτης;

Νέτα σκέτα, έτσι για ξεκίνημα, όχι και πάλι όχι.

Ιωάννης Τζανάκος 

Αντιστροφή (2)

Ακούγεται και είναι παράλογο, επίσης αδιέξοδο από τη σκοπιά τής όποιας κοινωνικής θέσμισης, να επιθυμεί ένα κοινωνικό ή ατομικό υποκείμενο να απαντήσει στην αδικία με αδικία, αλλά πείτε μου, πόσο εφικτό ή δίκαιο τελικά είναι να απαντήσει στην αδικία με δικαιοσύνη; 

Αν θεωρείται από τους αξιότιμους φιλοσόφους ότι δεν έχει νόημα να ασχοληθούν με μια σοφιστική ερώτηση, ας προσπαθήσουν να ρωτήσουν, φανταστικά βέβαια, τον Νίτσε ή τον Μαρξ, πως θα απαντούσαν σε ένα τέτοιο ερώτημα. 

Δεν θα ήταν οι μοναδικοί ίσως που θα θεωρούνταν αρμόδιοι για να απαντήσουν -κατά αποκλειστικότητα, στην νεώτερη εποχή. 

Δική μου είναι η επιθυμία ή η υπόθεση ότι αυτοί θα ήταν οι αρμόδιοι να απαντήσουν, σε μια τέτοια ερώτηση. 

Ίσως μάλιστα (θα ήταν) οι μοναδικοί ενδιαφερόμενοι.

Ιωάννης Τζανάκος 

Αντιστροφή (1)

Οι πρωταρχικοί σοφιστές δεν πίστευαν στα σοφίσματα τους. 

Οι νεώτεροι σοφιστές (όπου νεώτερο ας εννοήσουμε καθετι μετά την αρχαία Ρώμη) που δεν ξέρω αν αξίζουν τον τίτλο αυτό, συνδυάζουν τα σοφίσματα τους με μια μορφή πίστης τους προς αυτά. 

Αναλογικά, οι (πολιτικές) συμμαχίες στην νεώτερη εποχή, διάγουν πάντα μια περίοδο αγάπης μεταξύ των συμμάχων, ακόμη κι αν έχει προηγηθεί πόλεμος μεταξύ τους. 

Κάποια πράγματα που δεν χρειάζονταν πίστη κάποτε, σήμερα - ευρύ αυτό το σήμερα - πασπαλίζονται με μια γλυκιά χρυσόσκονη πίστης και αγάπης.

Νομίζω ότι σε αυτό το ευρύ σήμερα και οι πιο σκληρές κριτικές αυτών των μακρινά συγγενών καταστάσεων, δεν γλιτώνουν από αυτήν την γλυκιά χρυσόσκονη τής πίστης και τής αγάπης. 

Η σοφιστική και η λογική των συμμαχιών (απομακρυσμένα γένη, μετάβαση σε άλλο γένος;) δομούνται και ως θέσμιες και ως κριτικές-αιρετικές υπό το φως τής ένωσης τους (αντίστοιχα) με την πίστη και την αγάπη, άρα η κριτική-αιρετική μορφή τους, ως μια αντιστροφική πράξη, λειτουργεί και αυτή ως κάτι που δεν είναι μη-μεταμφίεση ή μη-μάσκα, το πρόσωπο της αν και κάπως ανοιχτό στη θέα είναι και αυτό ένας μιγάς ψεύδους και πίστης, κυνικής συμμαχίας και αγάπης, αναδιπλασιασμενων.

Επαναλαμβάνω. Ούτε όσοι φαίνονται να σπάνε αυτούς τους δεσμούς, τους σπάνε στα αλήθεια.

Πόσες φορές να το πω;

Ποιός όμως είναι πιο ανοιχτός στην θέα τής κριτικής, αν η κριτική είναι ορθολογική και όχι αιρετική πρακτική στείρας άρνησης;

Ο θέσμιος νεωτερικός λόγος; ή ο αιρετικός-κριτικός νεωτερικός αντιστροφικός λόγος;

Το ξέρω, το ξέρω, ο θέσμιος λόγος τής νεωτερικότητας κρύβει κι αυτός την αδικία και την μη τήρηση τής συμμαχικής-φιλικής (πολιτικής) δέσμευσης, με υποκρισία, αγάπη πίστη και Νόμο, ο δικός σας άραγε, αποκαλύπτεται ως αποκαλυπτικός όλων αυτών αλλά ως τί; Ως κάτι χωρίς τον δεσμό υποκρισίας που περιέχουν;

Εδώ σε θέλω Μαρξ ή Νίτσε μάστορα.

Ιωάννης Τζανάκος 

Αντιστροφή (εισαγωγή)

Προσεγγίζοντας μια υπόθεση θεωρητικής εργασίας, για τη σχέση ομοιότητας και ετερότητας μεταξύ δύο κορυφαίων θεωρητικών συστημάτων τής νεωτερικότητας: Νίτσε και Μαρξ. 

Σίγουρα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες διδακτορικά και δοκίμια που εξετάζουν αυτό το θέμα, αλλά μιας και εμείς δεν ήμαστε συστηματικοί διανοούμενοι και επιστήμονες, καφενόβιοι τής μη επαγγελματικής φιλοσοφίας είμαστε, θα μιλήσουμε σε μια σειρά σύντομων αποσπασματικών δημοσιεύσεων, αποφθεγμάτων, με τον τίτλο: Αντιστροφή (των αδίκων ηθικών (ηθικολογικών) και πολιτικών θεσμών). Πρόκειται για μια Χίμαιρα ενός ερασιτέχνη.

Οπότε δείξτε κατανόηση, εσείς οι ειδήμονες.

Αρχικά δεν θα τσιτάρουμε, όπως λέγονταν παλιά, αλλά θα περικυκλώσουμε το θέμα σαν να ήμασταν ο Ροβινσώνας Κρούσος, σε ένα νησί τής καθημερινότητας χωρίς βιβλία και βιβλιοθήκη.

Καλή χρονιά.

Ιωάννης Τζανάκος 

Half of the people.

Half of the people in humanity are women.

What democracy, what freedom, and what socialism can there be, when half the population of humanity is still afraid to walk down a street at night?

Plain, simple, and still playable.

We don't just live in the prehistoric age, we still live in the pre-prehistoric age of humanity.

Open ALL borders.

Open ALL borders.
In particular:
Open ALL European borders.

Ο Όρμπαν και ο Ιάσωνας είναι οι δύο όψεις τού ΊΔΙΟΥ νομίσματος.

 

Ιωάννης Τζανάκος

The global revolution..

 

It sounds exaggerated, it sounds naive, but I believe it:

The global revolution of progressive consciousness which is at the same time a democratic libertarian feminist (not post-feminist!!) workers' revolution, started in Iran and Kurdistan.

In Hegelian terms: the worldspirit/worldmind restart its course.

--

 

Maximum hope next to maximum despair.

Nothing in the Middle East but a flame within Iran-Kurdistan, has portends a change in the dark consciousness of the masses.

All but those burning with the secular feminist libertarian flame within Iran-Kurdistan are waiting for that flame to be extinguished.

Right-wing Zionism and the Kahanist fascists who are preparing for complete ethnic cleansing in the land of Canaan (Palestine-Israel) are waiting for it, Hamas and the rotten PLO are waiting for it, Hezbollah is waiting for it, Erdogan is waiting for it, Assad is waiting for it, everyone is waiting for it, the "opposition" tentacles of the cancerous octopus of the "Muslim Brotherhood" *(in Syria and Egypt) are waiting for it, the pseudo-Marxist pseudofriends of the Middle Eastern peoples are waiting for it, but this flame will never go out, it lit to set everything on fire.

--

 

The democratic revolution in Iran will achieve even the most limited bourgeois-democratic goals only if the role of the Iranian and Kurdish left is decisive and primary.

I trust this left.

 

Ιωάννης Τζανάκος

 

 

 

 

Kill the Khomeini in you.

 

Kill the Khomeini in you.

-------------

The mad reactionary Imam had an intelligence in the darkness of his dark inhuman soul. 

He made a simple and comprehensible investigative "line" about the international political situation and the position of his country, which he loved as a rapist loves his victim, wanting to marry it.

He identified the then two super-poles of international politics with the sly simplicity of the fanatic priest (whoever from us does not fear priests does not know how naive he is).

He identified the USA (and the West as a whole) as the great Satan, and the Soviet Union (then the only non-Western super-pole) as the little Satan.

Khomeini said in simple vulgar religious language the same thing that all the nationalists, Maoist leftists and neo-Stalinists of the whole non-western world were saying.

Of course, there were also the pro-Soviet idiots who believed that the Soviet Union had always been the angel of heaven on earth. 

For some of these fools this angel ceased to be an angel since Lenin died, and for others of these fools this angel ceased to be an angel since the saint...Stalin died. 

Don't expect me to go into great detail about the specific stupidity of every single stupid person in this group of stupid people.

We limit ourselves to the folly of the Stalinists after the death of Stalin who discovered the angel in China as the successor of Saint Stalin, because the folly of these fools matches the cunning of Khomeini, so it contains as folly a little of the cunning-intelligence of the international political thought of the reactionary Imam.

Of course, the wicked Imam did not have the religious theological problems of the priests of Maoist Stalinism, he knew very well what he wanted: an independent hyper-reactionary Iran under the political hegemony of a dark medieval-capitalist priesthood, which would be, however, independent as country.

The leftists in Iran did not understand something: that there was a national bourgeoisie in Iran which at the same time was as dark as the soul of the reactionary Imam.

Tudeh and some Maoists saw the presence of a national bourgeoisie but turned a blind eye to the fact that it was reactionary to the core. 

Other leftists saw that the portion of the bourgeoisie expressed by the dark Imam was darkly reactionary but did not accept that it was an independent national bourgeoisie. 

One saw one side and not the other, and the other the same, one side and not the other.

The dark Imam could see all sides of the phenomenon because he himself was its exponent.

Did Marxism help Marxists see the whole phenomenon?

No, because they were (and are) themselves bound, openly or deeply and covertly, by the notion that imperialism is essentially "Western". 

So, what the dark Imam said was a grossly oversimplified religiousized version of the beliefs of the Iranian left itself (and most of the left everywhere), then. 

And today? has that belief changed?

The attitude of the Iranian left (but also of the left worldwide) towards Ukrainian issue shows that NOTHING has changed in the left's perception.

Caution! I'm not talking only-or-mainly about that part of the (Iranian but not only) left that follows roughly the same open pro-Orientalism, turning its gaze with favor to Eastern capitalism but about that larger part of the (Iranian but not only ) left that maintains an attitude of "equal distance" towards today's Western and Eastern capitalism (we shape these consepts so, for the sake of convenience).

What does this "equal distance" that the left shows?

That is not real!

In order to keep an equal distance, most leftists essentially adopt the Khomeini attitude!

Yes, they say, everyone is a Satan (they don't say it that way, of course, but that's what they say in essence), but West and especially the USA remains the great Satan!

Nice "equal distance"! even as an unacceptable equal distance.

No comrades!

The great enemy today is the emerging imperialist east, and I have explained the reasons in dense and with due severity.

But even if they are "all the same enemy" as you say, the way you say it (and the way is the essence of the speech) you show that you mean that "the west is an even bigger enemy".

Your equal distances are not real!

You are liars, even to yourself!

If not all, most of you remain captive to those notions which the dark Imam represented more successfully, yes more successfully, more simply, more clearly!

Kill the Khomeini in you.

 

Ιωάννης Τζανάκος