Υποθέσεις αεργίας..

Υποθέσεις αεργίας: 

 

Αν η «διαλεκτική» έχει βρεθεί σε αδιέξοδο, αλλά θέλουμε να την αναβιώσουμε, γυρνάμε αναγκαστικά στο καντιανό θεμέλιο της, για να προσπαθήσουμε να το υπερβούμε, με άλλον τρόπο όμως από αυτόν που δοκιμάσαμε αρχικά.

Απλή σχηματική υπόθεση, μην την λαμβάνετε στην κυριολεξία της. 

Πάντως απευθείας επιστροφές στον Ηράκλειτο και υπερβάσεις μέσω των νιτσεϊκών πτήσεων και αιωρήσεων, δεν οδηγούν πουθενά, ούτε αυτούς που θέλουν να ξαναδοκιμάσουν να κάνουν διαλεκτική ούτε αυτούς που υπερασπίζονται μιαν επαναστατική αντι-διαλεκτική (σχηματικά μιλώντας ο Ντελέζ, αλλά και ο Μπαντιού).

Δείχνω ένα μονοπάτι στους μαρξιστές και μη-μαρξιστές επαναστάτες, το οποίο όμως εγώ δεν μπορώ να το περπατήσω, λόγω ηλικίας και αναπόφευκτης γεροντικής αποβλάκωσης, και λόγω τής μη επάρκειάς μου στην επιστήμη και την αυστηρή φιλοσοφία.

 

Θυμάμαι έναν «κλασικό» μαρξισμό, χωρίς να τον θεωρώ ασφαλή μέθοδο ανάλυσης (κάθε άλλο), και κρίνω παρά ταύτα ότι το αντικειμενικό επίκεντρο τής δημοκρατικής επανάστασης στην Μέση Ανατολή θα είναι το εργατικό κίνημα στο Iran.

Iran και Afghanistan, με δυτικό «όριο» το Kurdistan, αποτελούν το «τρίγωνο» των επαναστατικών εξελίξεων στην Μέση Ανατολή.

 

 

Το λάθος, αναπόφευκτο λάθος, και τού παλαιστινιακού και τού κουρδικού κινήματος, ήταν πως θέλησαν οι καταπιεσμένες εθνότητες που αντιπροσωπεύουν ως «εθνότητες-εθνοτικές ομάδες» να «ανυψωθούν» σε έθνη, άρα έθνη-κράτη.

Λάθος αναπόφευκτο, λάθος δικαιολογημένο, αλλά λάθος.

Είχαν και έχουν το δικαίωμα να πράξουν ό,τι έπραξαν (οι) άλλοι, αλλά το δίκαιο και το δικαίωμα μπορεί μερικές φορές να σε οδηγήσει στο απόλυτο αδιέξοδο και σε σκοτεινούς δρόμους.

Η λύση των προβλημάτων τους θα έλθει με μια δημοκρατική εξουσία σε όλη την Μέση Ανατολή, η οποία θεωρώ ότι είναι εφικτή μέσα από το εργατικό κίνημα ανεξάρτητα από εθνοτικούς και εθνικούς καθορισμούς. Αυτό που λέω δεν δικαιολογεί τα καταπιεστικά έθνη-κράτη που καταπιέζουν αυτούς τους λαούς.

Η «πατρίδα» είναι ένας πατέρας που μασκαρεύτηκε σε μητέρα. Νεολογισμός: ένας μητριός. 

Κάτι που δεν μπορεί να γίνει. 

Η τερατώδης έκφραση «μητέρα πατρίδα» αυτό σημαίνει, και στα γερμανικά (και σε άλλες γλώσσες) είναι μία λέξη, ένα μετωνυμικό τέρας ούτως ή άλλως. 

Το νόημα τού «πατριωτισμού» είναι πάντα ένας πατέρας-αφέντης και η γη «του», με όλα τα «ζωντανά» «του» πάνω της.

Ο «πατριωτισμός» είναι το ύπουλο ιστορικο-οντολογικό θεμέλιο τού εθνικισμού, και όχι κάτι αντίθετο με αυτόν, ούτε καν όταν αποσπάται κάπως από τον εθνικισμό.

Ψάχνουμε ένα άλλο νόημα για τους τόπους, τις χώρες, τις εθνότητες και τούς λαούς, και αυτό το άλλο νόημα δεν μπορεί να είναι ένας «καλός» «πατριωτισμός».

 

Είπα και λάλησα, και έχω πολλές αμαρτίες. Κρίνετε για να κριθείτε.

 

Ιωάννης Τζανάκος