سعید پوریان
زندانی !
اکثر آدما زندانی هستن ، اگه تو سلول نباشن ، زندانی سیستم هستن و اگه هیچکدوم از اینا نباشه ، محصور در فکر و اندیشه هاشون هستن ، بهتره که نگم اندیشه و فکر ، بلکه زندانی باور هاشون هستن ، به یه چیزی باور دارن ، بعد زندونی اون باور میشن ، به اون باور اعتقاد دارن ، ایمان دارن ،
بقدری هم به اون باور ، ایمان پیدا می کنن ، که اصلا دوست ندارن که بدونن که بیرون از باورشون ، حرف های دیگه ای هم وجود داره ، و آدمای دیگه ای با باورهای دیگه وجود داره ،
یاد می گیریم که آدمای دیگه ، با باورهای متفاوت از ما ، دشمن هستن ، یا اگه دشمن نباشن ، از ما نیستن ،
از فلسفه و استدلال ، فقط جهت باورمند تر شدن خودمون بر باور کنونی خودمون استفاده می کنیم و نه جهت کشف حقیقت ،
وقتی هم که از باور قبلی خودمون دست می کشیم ، می ریم باوری با صد و هشتاد درجه اختلاف با باور قبلی رو انتخاب می کنیم و زندانی باور جدید میشیم !!!
Ένα καταπληκτικό (μικρό σε έκταση) κείμενο ενός εξόριστου Ιρανού κομμουνιστή, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εκκίνηση για μια νέα ανοιχτή επαναστατική κριτική θεώρηση των εννοιών και ιδεών.
Δεν θα περιαυτολογήσω αν πω ότι έχω εκφράσει ανάλογες, σχεδόν ταυτόσημες απόψεις.
(Χρησιμοποιήστε τον αυτόματο μεταφραστή, το κείμενο έχει απλή συντακτική δομή και καταλαβαίνεις επακριβώς τι λέει).
Ιωάννης Τζανάκος
Μια μετάφραση:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Φυλακισμένος!
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι φυλακισμένοι, αν δεν είναι σε κελί, είναι φυλακισμένοι του συστήματος, και αν δεν υπάρχει τίποτα από αυτά, είναι περιορισμένοι στις σκέψεις τους, καλύτερα να μην λέμε στις «σκέψεις», αλλά ότι είναι φυλακισμένοι στις πεποιθήσεις τους, σε αυτό που πιστεύουν, υπάρχει εγκλεισμός σε Αυτό που πιστεύουν. Πιστεύουν, πιστεύουν σε αυτή την πίστη, πιστεύουν.
Πιστεύουν τόσο πολύ σε αυτή την πεποίθηση που δεν τους αρέσει να ξέρουν ότι υπάρχουν άλλες λέξεις έξω από την πίστη τους, και υπάρχουν άλλοι άνθρωποι με άλλες πεποιθήσεις.
Μαθαίνουμε ότι άλλοι άνθρωποι με διαφορετικές πεποιθήσεις από εμάς είναι εχθροί, ή αν δεν είναι εχθροί, δεν είναι σαν εμάς.
Χρησιμοποιούμε φιλοσοφία και συλλογισμούς μόνο για να κάνουμε τους εαυτούς μας να πιστέψουν περισσότερο στην τρέχουσα πεποίθησή μας και όχι για να ανακαλύψουμε.
Όταν εγκαταλείπουμε την προηγούμενη πεποίθησή μας, επιλέγουμε μια πεποίθηση που είναι 180 μοίρες διαφορετική από την προηγούμενη και γινόμαστε αιχμάλωτοι της νέας πεποίθησης!!!...»