Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2021
Σοσιαλισμός και δημοκρατία
Ο σοσιαλισμός είναι ένα παγκόσμιο δημοκρατικό σύστημα
που θα απελευθερώσει κάθε ξεχωριστό εργαζόμενο λαό όπως θα υφίσταται και
ως μοναδικός και ως αναπόσπαστο μέρος μιας οικουμενικής αδελφότητας
συνεργαζόμενων και ελεύθερων παραγωγών σε μια παγκόσμια-και-τοπική κοινωνία
χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πατριαρχική, εγκληματική-λούμπεν και παρακρατική βία.
Δεν υπάρχει δι-εθνής ή τοπικός σοσιαλισμός, υπάρχει ο
ένας και μοναδικός σοσιαλισμός, ο πραγματικός δημοκρατικός σοσιαλισμός των
συνεταιρισμένων παραγωγών που οργανώνονται και σε περιφερειακές και σε
κεντρικές δημοκρατίες, σε μια ενιαία πολύμορφη παγκόσμια δημοκρατία των
ελεύθερων παραγωγών που ως παγκόσμια ομοσπονδία εργαζόμενων λαών θα απαρτίζεται
χωρίς βία από τις επιμέρους τοπικές, εθνικές, περιφερειακές δημοκρατίες.
Ο σοσιαλισμός είναι η κυριολεξία της δημοκρατίας, και
η πραγματική δημοκρατία θα είναι ο σοσιαλισμός των παραγωγών:
Η δημοκρατία των
παραγωγών και όχι η σημερινή λειψή δημοκρατία [ή φιλελεύθερη δημοκρατία] των
ιδιωτών ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής και της γης.
Ιωάννης Τζανάκος
ΘΕΣΗ ΦΟΥΛΒΙΟ (αδελφοί Ταβιάνι): Η ουτοπία ως προάγγελος ήττας..
Εισαγωγικός πρόλογος
Πρόκειται για δύο κείμενα που γράφτηκαν σε μια εποχή ρήξης με τον (μαζικό) σεκταρισμό που έχει επικρατήσει το «κίνημα» στην ελλαδική επικράτεια (αλλά και αλλού).
Είναι δύο αφελή και ανολοκλήρωτα κείμενα μιας άλλης «αγνής» εποχής. Σήμερα θα ήμουν ηπιότερος στην έκφραση αλλά σφοδρότερος στο περιεχόμενο των λόγων μου.
Η ρήξη έχει επέλθει, και σήμερα ζούμε στο παρόν τού δεξιού αυταρχισμού, ο οποίος όμως ήρθε ξανά στο προσκήνιο τής πολιτικής κυριαρχίας και τής ιδεολογικής ηγεμονίας αξιοποιώντας αυτή ακριβώς την «άνθιση» τού σεκταρισμού σαν το καλύτερο έδαφος για να νομιμοποιήσει την επιστροφή του.
Οι δικές μου διαπιστώσεις τής εποχής εκείνης έχουν πλέον επεκταθεί, διευρυνθεί, και περιλαμβάνουν ένα μεγαλύτερο φάσμα ιδεολογικών και πολιτικών φαινομένων.
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021
Πόλεμοι και διαδοχές στο σημαίνον
Η κόλαση του σημαίνοντος στα «υποσυστήματα».
Όταν υπάρχει μια μορφή συμβολικής και ιδεολογικής
εγγύτητας μεταξύ υποκειμένων, η οποία σημαίνει ένα είδος ένταξης τους σε ένα «κοινό»
υποσύστημα ιδεολογικής και αξιακής/θεωρησιακής νοηματοδότησης, τότε οι
διαντιδράσεις κατά την διεργασία διαδοχής και αντικατάστασης «από αυτά τα υποκείμενα» των κεντρικών σημαινόντων εντός αυτού
του υποσυστήματος δεν είναι και τόσο εύκολα ορατές και διαυγάσιμες, ούτε είναι
ιδιαίτερα σύντομες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)