Απόσπασμα τής άθλιας ανακοίνωσης των λούμπεν «αντισιωνιστών» :
«Η 7η Οκτωβρίου δεν αποτελεί καμία τρομοκρατική ενέργεια αλλά την οριακά απεγνωσμένη απάντηση ενός καταπιεσμένου λαού που έπειτα από δεκαετίες καταπίεσης και συνεχών σφαγών σε ένα καθεστώς πολιορκίας απάντησε με αντεπίθεση, στην προσπάθεια του να λυτρωθεί έστω και για μικρό χρονικό διάστημα από την συνεχή πίεση τής σιωνιστικής δολοφονικής μηχανής.
Τα οποιαδήποτε επιχειρήματα περί αθώων θυμάτων σε rave party παραμένουν κάλπικα, παρέα με την προπαγάνδα από πλευράς των σιωναζί για δολοφονίες βρεφών αφού σε ένα 'πάρτι' στα σύνορα με την Γάζα οργανωμένο από τους ένοπλους εφέδρους και στρατιώτες τού IDF μπορεί να κατανοηθεί μόνο σαν άλλη μια φασιστική φανφάρα με σκοπό τον χλευασμό των παλαιστινίων και τής αντίστασης τους..»
ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗ
*
Η 7η Οκτωβρίου: Νομική, πολιτική και ιδεολογική αποδόμηση μιας ψευδούς αφήγησης.
Αυτός είναι ο υπαρκτός αντισημιτισμός φιλοφασισμός φιλο-θεοκρατισμός κομματιού τού κινήματος ΣΑΣ.
Ραντεβού στην Κόλαση..
Ζήτω το ΡΚΚ !
«Η 7η Οκτωβρίου δεν αποτελεί καμία τρομοκρατική ενέργεια αλλά την οριακά απεγνωσμένη απάντηση ενός καταπιεσμένου λαού… Τα επιχειρήματα περί αθώων θυμάτων σε rave party είναι κάλπικα…» - Ανοικτή Αντισιωνιστική Συνέλευση
Πρόλογος.
Σκοπός του κειμένου είναι η τεκμηριωμένη και αδιάλλακτη αποδόμηση μιας ρητορικής που παρουσιάζει τη σφαγή αμάχων ως «νόμιμη αντεπίθεση».
Η θέση μας είναι διττή: καταδικάζουμε την κατοχή, τον αποκλεισμό και τις αποικιοκρατικές πολιτικές κατά των Παλαιστινίων, και ταυτόχρονα απορρίπτουμε τη θεολογική και φονταμενταλιστική εξύμνηση της σφαγής αμάχων ως μέθοδο «αντίστασης».
Η ανάλυση οργανώνεται σε τρία μέρη: (Α) νομικο‑πολιτική τεκμηρίωση, (Β) ιδεολογική αποδόμηση, (Γ) συμπέρασμα‑θέση. Στο τέλος παρατίθεται συνοπτική βιβλιογραφία.
Α. Νομικο‑πολιτική τεκμηρίωση: γιατί η 7η Οκτωβρίου δεν είναι «νόμιμη αντίσταση».
Α1. Ο ορισμός: στοχοποίηση αμάχων = έγκλημα.
Η σκόπιμη στοχοποίηση αμάχων, οι μαζικές εκτελέσεις, οι απαγωγές και η σεξουαλική βία συνιστούν εγκλήματα πολέμου και, υπό συνθήκες, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η 7η Οκτωβρίου πληροί αυτά τα κριτήρια: συντονισμένες επιθέσεις σε μη στρατιωτικούς χώρους, εκατοντάδες νεκροί και δεκάδες όμηροι.
Α2. Τεκμήρια για τον άμαχο χαρακτήρα των στόχων.
Ανεξάρτητες έρευνες καταγράφουν εισβολές σε οικισμούς, δημόσιους χώρους και το μουσικό φεστιβάλ Nova, όπου οι παρευρισκόμενοι ήταν άμαχοι (ανάμεσά τους γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά).
Α3. Απαγωγές, σεξουαλική βία, βασανιστήρια.
Υπάρχουν καταγεγραμμένες περιπτώσεις ομηρίας, σεξουαλικής βίας και άλλων αποτρόπαιων πράξεων κατά τη διάρκεια της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου.
Η χρήση ομήρων αποτελεί βαρύ έγκλημα κατά το διεθνές δίκαιο.
Α4. Προσχεδιασμός και συντονισμός.
Η πολλαπλότητα σημείων εισβολής, τα μέσα μετακίνησης, ο όγκος πυρών και ο ρυθμός επιχειρήσεων δείχνουν προσχεδιασμένη και άριστα συντονισμένη επιχείρηση, όχι «απελπισμένο ξέσπασμα».
Α5. Συνοπτικό συμπέρασμα δικαίου.
Η ιστορική συγκρουσιακότητα δεν νομιμοποιεί εγκλήματα πολέμου.
Η 7η Οκτωβρίου εμπίπτει στον πυρήνα των απαγορεύσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και απαιτεί λογοδοσία.
*
Β. Ιδεολογική αποδόμηση: γιατί η υπεράσπιση της σφαγής είναι πολιτικά και ηθικά διεφθαρμένη.
Β1. Από τον «αντισιωνισμό» στον αντισημιτισμό.
Η ταύτιση «σιωνισμού = ναζισμού» και η δαιμονοποίηση του αντιπάλου ως απόλυτου Κακού αντικαθιστούν την πολιτική κριτική με θεολογική δαιμονολογία.
Πρόκειται για μεταμφιεσμένο αντισημιτισμό που ακυρώνει τον ορθολογικό έλεγχο των πράξεων.
Β2. Ψευδο‑αντιιμπεριαλισμός χωρίς υποκείμενο.
Η επίκληση «απελπισμένης απάντησης» παρακάμπτει την ταξική/κοινωνική ανάλυση.
Αντικαθιστά το χειραφετητικό υποκείμενο με ένα ιεροποιημένο «λαϊκό σώμα» που «δικαιούται να σκοτώνει» - λογική ξένη προς κάθε διεθνιστική, κοσμική αριστερά.
Β3. Λατρεία της θυσίας: αισθητική της νεκρολαγνείας.
Η εξύμνηση της βίας ως κάθαρσης και η ιεροποίηση της θυσίας μετατρέπουν το πένθος σε εργαλείο προπαγάνδας.
Δεν είναι απελευθέρωση αλλά παγίδα καταστροφής για τους ίδιους τους καταπιεσμένους.
Β4. Προδοσία του διεθνισμού.
Η στήριξη θεοκρατικού φονταμενταλισμού στο όνομα του «αντι‑Δυτικού» είναι άρνηση του διεθνισμού.
Η απελευθέρωση των λαών δεν περνά από τη σφαγή αμάχων αλλά από κοσμικό, χειραφετητικό αγώνα.
Β5. Η πολιτική που γίνεται θεολογία.
Η πίστη σε «ιστορική εκπλήρωση μέσω αίματος» ακυρώνει τη διαλεκτική πολιτική δράση και καθηλώνει τα κινήματα σε μυστικιστική βία χωρίς πρόγραμμα κοινωνικού μετασχηματισμού.
*
Γ. Θέση.
Είμαστε ενάντια στην κατοχή, στους εποικισμούς και στον αποκλεισμό των Παλαιστινίων.
Εξίσου είμαστε ενάντια στη θεοκρατική φρίκη και στη λατρεία της σφαγής.
Η 7η Οκτωβρίου ήταν μαζική επίθεση κατά αμάχων και συνιστά εγκλήματα πολέμου/κατά της ανθρωπότητας.
Η αλληλεγγύη στους καταπιεσμένους δεν περιλαμβάνει άλλοθι για εγκλήματα.
Ιωάννης Τζανάκος
*
Παραπομπές.
UN Human Rights Council, Report of the Independent International Commission of Inquiry on the Occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, and Israel (A/HRC/56/26, 27 May 2024).
Διαπιστώσεις για στοχοποίηση αμάχων, ομηρίες και σεξουαλική βία.
Human Rights Watch, October 7: Crimes Against Humanity and War Crimes by Hamas‑Led Groups (17 July 2024).
International Criminal Court, Δήλωση Εισαγγελέα Karim A. A. Khan για εντάλματα σύλληψης (20 May 2024).
Le Monde, How a rave party near Gaza turned into a horror (10 Oct 2023) - ρεπορτάζ για το Nova festival.
Associated Press (Fact Check), What we know about claims regarding babies on Oct. 7 (Nov 2023) - έλεγχος υπερβολών/γεγονότων.
Amnesty International, Unlawful detentions/hostage‑taking by Hamas and other armed groups (2024) - παραβιάσεις και ομηρίες.
The Washington Post, Hamas’s tunnel network and use of civilian infrastructure (18 Dec 2023) - στρατιωτική χρήση νοσοκομείων/σχολείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου