I am slowly discovering that the Iranian communists are saints.

Anyone who talks about justice should stop or show us the metric system of their scales.

 

When the abscess of religion breaks, the pus pours out like a new faith, which you must not let infect you, again.

 

Δεν «το» πηγαίνω, με πηγαίνει.

 

Κάποιοι εγελιανοί νόμισαν ότι ο Έγελος τους υποσχέθηκε πλήρη και καλοπληρωμένη ιστορική σύνταξη, μια χαρά, να κάθονται πάνω στους κόπους και τα βάσανα των ανθρώπων τής παλιότερης εποχής, να τα καρπώνονται, και να τους ρίχνουν κι ένα βλέμμα κατανοήσης και συμπόνοιας, πάνω από τον τάφο.

Η ίδια η διαδικασία, το προτσές που λέγανε (εγώ δεν το έλεγα ποτέ έτσι), τους διέψευσε, και μάλλον προβλέπεται και άλλο αίμα, κι άλλα δάκρυα, κι άλλος ιδρώτας, με άγνωστη τη συνέχεια τού όλου πράγματος.

Όμως, παρά το τέλος τής βιασύνης ή ακόμα και τής ελπίδας, στους νεοεγελιανούς κύκλους, δημιουργήθηκε το βασανιστικό ερώτημα: Όντως υποσχέθηκε ο Έγελος αυτή την σύνταξη; 

Ή οι νεοεγελιανοί κατάλαβαν λάθος;

 

Οι μεγάλες λέξεις έχουν αδειάσει από την κενότητα τους, σαν να κουβαλάνε ένα συντελεσμένο τέλος, τελευταίο και οριστικό.

Σε αγαπώ.

 

I am slowly discovering that the Iranian communists are saints.

While they can eat their enemy's enemy's shit, just as the Vietnamese ate Soviet shit, as the Ukrainians eat American-Western shit, while Lenin ate German shit, they, being the saints that they are, refuse to eat shit in general , so they refuse to eat the necessary, for the downfall of theocrats, western shit.

I watch this holy drama of the purity of Iranian communists, while I begging them to sin, to eat shit too, like all their fellow democrats and communists all over the world, when they are under persecution, but these, these saints do not, they listen to no one, they want to climb the high peaks of sacrifice for the Idea.

---

 

Ιωάννης Τζανάκος