1.
Το «έθνος» [nation] ως αυτάρκης και απολυτοποιημένος καθορισμός και αυτοκαθορισμός τού κοινωνικού Είναι «τείνει» [να συναρμόζεται] στον ρατσισμό και την ιμπεριαλιστική κυριαρχία.
Ο δημοκρατικός αγώνας τού λαού όμως μπορεί να αποδώσει σε αυτόν τον καθορισμό έναν ευρύτερο και αληθινότερο αυτοκαθορισμό εντάσσοντάς τον σε μια πολλαπλότητα δημοκρατικών και αταξικών καθορισμών.
Το έθνος [nation] μπορεί «κι αυτό» να γίνει ένας από τους καθορισμούς τής ενοποιημένης και ταυτόχρονα πολλαπλής ανθρωπότητας, χωρίς επίσης να αφομοιώνει αλλοτριωτικά την οικεία και την ξένη εθνοτικότητα, τον οικείο-ή-ξένο εθνοτικό καθορισμό.
2.
Όλες οι μη-ιμπεριαλιστικές χώρες στον καπιταλιστικό κόσμο είναι διαρκώς ανολοκλήρωτα έθνη [και έθνη-κράτη].
Ο εθνικός δημοκρατικός αγώνας σε αυτές τις χώρες είναι πάντα και ένας αγώνας ενάντια στις παθογένειες και τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα που προκαλεί αυτή τους η εθνική μη-ολοκλήρωση.
Μπορεί αυτός ο αγώνας να είναι μάταιος και αδιέξοδος όσο δεν αναγνωρίζεται ότι στα πλαίσια τού (ιμπεριαλιστικού) καπιταλισμού η εθνική ολοκλήρωση των μη-ιμπεριαλιστικών χωρών είναι αδύνατη, και να σημαίνει διαρκείς κινδύνους για την ανάφλεξη ενός ιδιότυπου εθνοολοκληρωτισμού «επισπεύδουσας» εθνοομογενοποίησης-εθνοολοκλήρωσης, αλλά δεν γίνεται να εγκαταλειφθεί απόλυτα και να απαξιωθεί απόλυτα με την πρόφαση τής αθλιότητας και ματαιότητάς του με τον τρόπο που συνήθως επιτελείται.
Η τείνουσα αλλά μηδέποτε επιτελεσμένη εθνική ολοκλήρωση των μη-ιμπεριαλιστικών χωρών, όσο θα υπάρχει καπιταλισμός, θα επιτελεστεί μόνο σε μια παγκόσμια ομοσπονδία ισότιμων μη-καπιταλιστικών εθνών, αλλά και έτσι, με αυτόν τον μη-ρατσιστικό μη-κυριαρχικό τρόπο, θα επιτελεστεί, όχι όμως σαν «ολοκλήρωση» καθαυτή αλλά ως δημοκρατική πραγμάτωση.
Ιωάννης Τζανάκος
In 1803 we sailed out to sea
ΑπάντησηΔιαγραφήOut from the sweet town of Derry
For Australia bound if we didn't all drown
The marks of our fetters we carried
In the rusty iron chains we cried for our wean's
Our good women we left in sorrow
As the main sails unfurled, our curses we hurled
At the English and thoughts of tomorrow
At the mouth of the Foyle, bid farwell to the soil
As down below decks we were lying
O'Doherty screamed, woken out of a dream
By a vision of bold Robert dying
The sun burned cruel as we dished out the gruel
Dan O'Connor was down with the fever
Sixty rebels today bound for Botany Bay
How many will reach their receiver?
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
I cursed them to hell, as our bow fought the swell
Our ship danced like a moth in the firelight
Wild horses rode high as the devil passed by
Taking souls to Hades by twilight
Five weeks out to sea, we were now forty-three
We buried our comrades each morning
In our own slime, we were lost in the time
Endless night without dawning
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Van Diemen's land is a hell for a man
To end out his whole life in slavery
Where the climate is raw and the gun makes the law
Neither wind nor rain care for bravery
Twenty years have gone by, I've ended my bond
My comrades' ghosts walk behind me
A rebel I came, I'm still the same
On the cold winter's night you will find me
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Oh, oh, I wish I was back home in Derry
Bobby Sands