Το
προαπαιτούμενο ενός διαλόγου υποτίθεται πως είναι ο σεβασμός του άλλου.
Όμως σε
κάθε διάλογο σιγοβράζει ένα ηφαίστειο, και σε κάθε συνάντηση συναντιούνται άλλοι
κόσμοι που θα μπορούσαν να πολεμούν για πάντα.
Ο
σεβασμός αυτός θα μπορούσε να σημαίνει την εικόνα ενός ενιαίου κόσμου, όπου οι
διαφορετικοί κόσμοι θα είχαν αφανιστεί ως δυνητικά συγκρουόμενοι.
Όμως
μάλλον σημαίνει την εξιδανίκευση ενός πρόσκαιρου κατασταλάγματος της σχέσης
κυριαρχίας, είτε κυριαρχεί ένας κόσμος και απαιτεί υποταγή που ονομάζει σεβασμό,
είτε κυριαρχείται ένας κόσμος και ζητά έλεος που το ονομάζει σεβασμό.
Ο
αφέντης ζητά σεβασμό.
Ο δούλος ζητά σεβασμό.
Ένας
καλός δικηγόρος ή ένας καλός παπάς μπορεί να εξυπηρετήσει και τους δύο αναλόγως
τής συγκυρίας.
Κάποτε
ο κόσμος ήταν γεμάτος παπάδες.
Τώρα είναι γεμάτος δικηγόρους.
Τώρα τελευταία
εμφανίστηκαν ξανά πολλοί παπάδες.
Παπάδες
και δικηγόροι έχουν πολλά να κάνουν ακόμα.
Ιωάννης Τζανάκος
Ιωάννης Τζανάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου