Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2021

Απολαύστε aristeri ανανέωση. Απόλαυση μεγάλη..

Προτού απολαύσουμε μαζί έναν διάλογο στο φατσοβιβλίο από τα πρώην κοινά «μετερίζια» τού «ορθολογιστικού διαφωτιστικού αγώνα» τής ελληνικής «ορθολογιστικής διανόησης», λέγε με κκε-εσ αριστεριστές αναρχοαυτόνομοι, όλα τα καλά παιδιά μαζί, μαζί και με την φιλελεύθερη αστική τάξη, από κοινού ενάντια στον τρισκατάρατο σταλινικό εχθρό, λέγε με (τότε) κΚε, αλλά και ενάντια στο τρισκατάρατο «ανορθολογιστή» εχθρό, θα ήθελα να σας θυμίσω κάποιες παλαιότερες ωραίες στιγμές της, στιγμές υποκρισίας πάντα:
 

 
  
 
 
Ο Παντελής Μπασάκος, προέβη εκ των υστέρων σε σφοδρά επικριτικά σχόλια κατά του Καστοριάδη, στο τεύχος 75 (Απρίλιος 1989) του περιοδικού «Σχολιαστής». 
 
Θα ήθελα να θυμίσω ότι: 
Ο λεγόμενος «ανανεωτικός χώρος»  ήταν ο αγαπημένος «χώρος» της καραμανλικής και ευρώδουλης Δεξιάς μετά την πτώση της Χούντας.
Αυτός ο «χώρος» ήταν και ένας από τους βασικούς «βραχίονες» της νέας αστικής κουλτούρας στα πανεπιστήμια, βοηθώντας (και) με διοικητικό τρόπο στην αντικατάσταση των χουντο-καθηγητών, καταλαμβάνοντας καλά ακαδημαϊκά πόστα, μέσω και άξιων και ανάξιων να λέγονται διανοούμενοι διανοουμένων. 
Δεν θα το κρίνουμε εμείς, ποιος ήταν άξιος και ποιος ανάξιος σαν επιστήμονας και διανοούμενος, πάντως όλοι τους, άξιοι και ανάξιοι ως διανοουμενο-επιστήμονες, αποδείχτηκαν αξιολογότατοι σαν θεσιθήρες, ιντριγκαδόροι, βύσματα, διαδρομιστές,  ιδεολογικοί συκοφάντες, πολιτικοί συνωμότες, φραξιονιστές, πολιτικοί και ιδεολογικοί ιεροεξεταστές, και άλλα. 
Ο διάλογος που θα διαβάσετε παρακάτω, 2 άξιων –και ως διανοουμένων- εκπροσώπων του ανανεωτικού/αριστερού/αριστερίστικου-αστικοφιλελεύθερου τέως «συμμαχικού ιδεολογικού σχήματος», είναι απολαυστικός  και αποκαλύπτει πολλά ενδιαφέροντα παρασκήνια. 
Δεν κρύβω την συμπάθειά μου προς τον Παντελή Μπασάκο,  τον πρώην ή ποτέ-αριστερό της παρέας, γιατί ο άνθρωπος είναι σαν να έχει λυτρωθεί από τα ψυχικά δεσμά του μετά από τόσες δεκαετίες εσωτερικής αυτοκαταπίεσης και αυτοκαταστολής, να μην μπορεί να πει αυτά που θέλει.
Κάπου η «συμμαχία» χάλασε, μάλλον με τον Σύριζα στην φάση της τσαμπουκαλεμένης αριστερίστικης φάσης του, και τώρα έχουν βγει όλα τα απωθημένα στο φως. Θα ήθελα να πούνε κι άλλα,  και να μην περιμένουν ο ένας τον άλλον, εκεί στην πρώην ανανέωση, ποιος θα φύγει πρώτος από αυτή την μάταιη ζωή, για να πέσει το ιδεολογικό θάψιμο, όπως έκαναν με τους  «εχθρούς», τον Καστοριάδη και τον Κονδύλη, που δεν τόλμησαν να τους κριτικάρουν ανοιχτά όσο ζούσαν [μόνο ο Μπασάκος είχε το θάρρος να πει μερικά πράγματα για τον Καστοριάδη], και περιορίζονταν στην νεοορθόδοξη μαρίδα για να σπάμε πλάκα, στα ευκολάκια δηλαδή.

Τις ευχές μου στέλνω και το άδολο, πάναγνο, καθάριο μίσος μου.


  • Georges Faraklas
    Στο πανεπιστήμιο που διδάσκεις είσαι γνωστός αριστερός, μετέχεις στην πολιτικά κυρίαρχη ομάδα, επομένως μπορείς να καλέσεις όποιον θέλεις, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, πάντα.
    Στο τμήμα που διδάσκεις, και στο οποίο είχα την τιμή να διδάσκω και εγώ, ετέθη κάποτε ζήτημα να είναι υποψήφιος ο κ. Μαραντζίδης, ο οποίος τότε είχε δημοσιεύσει τα *Εμφύλια Πάθη*, μαζί με τον
    Stathis Kalyvas
    . Συνοπτικώς: του δηλώθηκε αρμοδίως, πως ενώ επιστήμονας είναι άξιος, θέση στο τμήμα δεν μπορεί ούτε να την σκέφτεται, πολιτικό βέτο. Πολιτικό, όχι επιστημονικό. Το βιβλίο που συνέγραψε μαζί με τον Στάθη Καλύβα δεν κρίθηκε ως επιστημονικά ανεπαρκές. Δεν συζητήθηκε καν η επιστημονική του αξία. Κρίθηκε το ότι τόλμησε να το γράψει.
    Το επιστημονικό πρόβλημα με την αριστερά όμως είναι αυτό. Είναι πως όντας στρατευμένος κανείς, όταν δηλαδή υποστηρίζει τις 'σωστές θέσεις', ο αριστερός κριτής δεν πολυεπιμένει στην ερευνητική διαδικασία που οδήγησε σε αυτές ως συμπεράσματα . Και φυσικά θα προτιμηθεί από κάποιον άλλον, που ενώ ερευνητικά μπορεί να είναι πιο γερός, δεν φτάνει στα συμπεράσματα τα σωστά.
    Ετούτη είναι μια πολύ πιο λεπτή λογοκρισία από εκείνην που δυναμικά αποκλείει κάποιον από το να μιλήσει δημόσια. Και δεν είναι βέβαια αρμοδιότητα καμιάς αστυνομίας. Όμως, η μια κυριαρχία, η ωμή, στηρίζει την άλλη, την λεπτή. Η ωμή κυριαρχία είπε εκ προοιμίου όχι στον κ. Μαραντζίδη. Η πιο λεπτή εκφράζεται 'κρίνοντας' έργα.
    Φαντάζεται κανείς πως χωρίς το ρωμαλέο αριστερό κίνημα στο Πολυτεχνείο, το κίνημα που βγάζει πρυτάνεις και κάνει και άλλα θαύματα, θα μοιραζόντουσαν έτσι οι μεταπτυχιακοί τίτλοι στα μέλη της κεντρικής επιτροπής του Σύριζα, του σεβαστού αρχηγού του κόμματος συμπεριλαμβανομένου, θα αναγνωρίζοταν τοσο απλόχερα η επιστημονική αξία των στελεχών; μπα.


    Pantelis
    , μοῦ εἶχε κάνει ἐντύπωση ποὺ συναίνεσες μὲ ἐκείνη τὴν ἀπόφαση γιὰ τὸν κ. Μαραντζίδη. Ἐγὼ τὸ σκέφτομαι συχνὰ καὶ ἔχω τύψεις, παρόλο ποὺ μόλις εἶχα ἐκλεγεῖ (πρέπει νὰ ἦταν πρὶν 20 χρόνια) καὶ δὲν ἤξερα μὲ βεβαιότητα ἂν εἶναι ἐπιστημονικὴ ἢ πολιτικὴ ἡ ἀπόφαση. Μπορεῖ νὰ μὲ βόλευε νὰ μὴν εἶμαι βέβαιος, τὸ ξέρω! Καὶ γι' αὐτὸ ἀκριβῶς ἔχω τύψεις. Θὰ τὸ ἐκτιμοῦσα βέβαια ἂν ἀνέφερες καὶ τὴν δική σου εὐθύνη στὴν παραπάνω ἀφήγηση... 🙂 Ἐσύ, ποὺ ἤσουν ἤδη ἕνα πολὺ παλιὸ μέλος τοῦ Τμήματος θὰ μποροῦσες πιὸ εὔκολα νὰ εἶχες πεῖ κάτι. Φαντάζομαι ὅτι ὕστερα μετάνιωσες καὶ τώρα ἔχεις τύψεις. Ἂν ἔχεις, πές το. Δὲν εἶναι ντροπή. Ἀλλὰ βέβαια ὅλα αὐτὰ εἶναι ἐκτὸς θέματος. Συγκρατῶ ὅτι καὶ σύμφωνα μὲ σένα ὁ κ. Ἀλιβιζάτος ἔχει ἄδικο νὰ θεωρεῖ πὼς δὲν θὰ μποροῦσα νὰ καλέσω "στο μάθημά [μου], χωρίς να φοβ[άμ]αι παρατράγουδα, [...] δημοσιογράφους που έχουν αρθρογραφήσει ανοιχτά είτε κατά της 17Ν είτε υπέρ του νεοφιλελευθερισμού". Ἐπειδὴ ὅμως καὶ οἱ μὴ ἀριστεροὶ συνάδελφοί μου καλοῦν ὅποιον θέλουν χωρὶς παρατράγουδα, διδάσκουν ὅ,τι θέλουν χωρὶς παρατράγουδα, ἐνῶ παράλληλα ἀρθρογραφοῦν κατὰ τῆς 17Ν, ὅπως ἐμεῖς οἱ ἀριστεροί, καὶ ὑπὲρ τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ, ἀντίθετα μὲ μᾶς τοὺς ἀριστερούς, θὰ μοῦ ἐπιτρέψεις νὰ θεωρήσω ὅτι καὶ αὐτοὶ μποροῦν νὰ καλέσουν "στο μάθημά τους, χωρίς να φοβούνται παρατράγουδα, [...] δημοσιογράφους που έχουν αρθρογραφήσει ανοιχτά είτε κατά της 17Ν είτε υπέρ του νεοφιλελευθερισμού", παρόλο ποὺ αὐτοὶ δὲν στηρίζονται ἀπὸ τὰ περίφημα ἀριστερὰ κυκλώματα ἐξουσίας, ἀλλὰ (φαντάζομαι) ἀπὸ τὰ δεξιὰ κυκλώματα ἐξουσίας (ἡ ΔΑΠ εἶναι πρώτη δύναμη στοὺς φοιτητές, μετὰ ἔρχεται ἡ ἄκρα ἀριστερά, ὅσο γιὰ τὸν ΣυΡιζΑ, δὲν ἔχει καμμία ἀξιόλογη ἐπιρροὴ στοὺς φοιτητές).

    Συντάκτης
    Georges Faraklas
    Δεν συναίνεσα, διότι δεν ρωτήθηκα. Ήταν απόφαση 'γραφείου.' - εκείνων που 'ήξεραν' - δηλαδή εκείνων που είχαν την σχέση με το κόμμα,. Αυτή την ευλογία δεν την διέθετα. Αλλά ενδεχομένως, αν ήταν αλλιώς η διάταξη των πραγμάτων, να είχα συμμετάσχει στη λήψη της απόφασης. Δεν αναφέρομαι σε αρετές ή απαξϊες προσώπων, και οπωσδήποτε όχι σε καμία δική μου αρετή. Αναφέρομαι σε μια πολιτική δομή στο πανεπιστήμιο, την οποία υπηρετούν επί το πλείστον άνθρωποι καλοί, τινές εξ αυτών και αξιόλογοι. Επί το πλείστον - διότι όταν μιλάς για κόμμα, δεν μπορεί να λείπουν τα ανθρωπάκια, κ.λπ.
    Και νομίζω πως η απαρίθμηση των παραγόντων που καθορίζουν την πολιτική στο πανεπιστήμιο, που κάνεις πιο πάνω, είναι μάλλον ελλιπής, ακριβώς επειδή απουσιάζει η αναφορά στον ρόλο του κόμματος στο πανεπιστήμιο. Αυτό, δεν χρειάζεται πλειοψηφίες στις φοιτητικές εκλογές για να κάνει τη δουλειά του. Θα τις ήθελε κι αυτές, αλλά δεν τις έχει, εδώ και πάρα πολύ καιρό Έτσι έχει προσαρμοστεί, εργάζεται με δυναμικές μειοψηφίες.



  • Pantelis
    , ἡ άπόφαση πάρθηκε παρουσίᾳ ἡμῶν καὶ μπορούσαμε νὰ ἀντιδράσουμε. Δὲν τὸ κάναμε γιατὶ πιστεύαμε ὅτι ὑπάρχουν ἐπιστημονικοὶ λόγοι, ἢ γιατὶ ἔτσι μᾶς βόλευε νὰ πιστεύουμε. Τὸ κόμμα στὸ ὁποῖο ἀναφέρεσαι εἶναι ὁ Συνασπισμός. Τὰ περισσότερα μέλη ΔΕΠ δὲν ἀνῆκαν σὲ αὐτό. Ὅσο γιὰ τὴν θέση τοῦ Ἀλιβιζάτου, συμφωνοῦμε λοιπὸν ὅτι μπορεῖ νὰ προσκληθεῖ κάθε δημοσιογράφος ποὺ ἀρθρογραφεῖ κατὰ τῆς 17Ν (ἀλήθεια, ποιοί εἶναι ΥΠΕΡ τῆς 17Ν;) καὶ ἐπίσης ὑπὲρ τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ. Νὰ ρωτήσουμε τὸν φίλο μου τὸν Ἀρστείδη Χατζῆ, ποὺ δηλώνει ὑπέρμαχος τῶν θέσεων τῆς Σχολῆς τοῦ Σικάγου ἂν εἶχε ποτὲ κανένα πρόβλημα; Μπορεῖ νὰ εἶχε καὶ νὰ μὴν τὸ ξέρω.
    Pantelis
    , ὁ Συνασπισμὸς ὅπως καὶ ὁ ΣυΡιζΑ εἶναι μᾶλλον νεφελώματα παρὰ κανονικὰ κόμματα. Θὰ ἦταν ἀστεῖο νὰ ὑποθέσει κανεὶς ὅτι προχωροῦν σὲ προγραφές. Οἱ προγραφὲς γίνονται ἐκ τῶν ἐνόντων, ὅταν γίνονται. Σὲ τί ὀφείλεται τότε ἐκείνη ἡ ἀπόφαση; θὰ μοῦ πεῖς. Νομίζω στὸν φόβο ποὺ εἴχατε ὅλοι ὅσοι εἴχατε ὑποστεῖ τὴν καταπίεση τῆς δεξιᾶς πανεπιστημιακῆς ἐλὶτ στὸ ἑνιαῖο Τμῆμα, ποὺ μόλις εἴχατε καταφέρει νὰ σπάσετε στὰ δύο. Ἂν εἶχε τεθεῖ τὸ ἴδιο ζήτημα 2-3 χρόνια μετά, δὲν θὰ εἶχε γίνει κάτι τέτοιο.
     
    Συντάκτης
    Georges Faraklas
    αχ αυτά τα νεφελωματα. Ειναι τόσο βολική η αοριστία. Καταντάει, με όλο το σέβας, κωμικό, σαν την Σικελία, που όταν ρωτησεις για τη μαφία θα σου πουν "Μα δεν το ξέρετε, μαφία δεν υπάρχει". Ποιο κόμμα, λέμε σε ένα τμήμα που είχε / έχει ως βαρύνοντες παράγοντες στους κόλπους του τον Άλκη Ρήγο, την Σία Αναγνωστοπούλου, τον Νικο Θεοτοκά, τον μακαρίτη φίλο μου Σταύρο Κωνσταντακόπουλο, και δεν τελείωσα.
    Ναι, αυτό το όχι κόμμα αλλά νεφέλωμα, που ήδη πριν από το 80, με τον κ. Γαβρόγλου, (κάτι μου θυμίζει αυτό το όνομα, καταραμένο αλτσχαιμερς) επιδιώκει το να μπορεί να λέει τι θα γίνεται παντού στο πανεπιστήμιο. Και σε παρα πολλές περιπτώσεις το πετυχαίνει.
    Και παραλείπω - ίσως διότι ξεχνώ, ίσως διότι αγνοώ, και επειδή οι γραμμές σύνδεσης με έναν ισχυρό πόλο εξουσίας δεν είναι πάντοτε τόσον εμφανείς.
    Νεφέλωμα, κάποτε και αποπνικτικό, ή δεν το έχεις νιώσει έτσι;
    Α, καλά έκανες και μου θύμισες και τη δεξιά, πως την είχα ξεχάσει την καπιταλιστική περικύκλωση, που δικαιολογεί την προστασία από το κόμμα. Λοιπόν, έχω νέα. Δεν ήταν δεξιά ελίτ αυτή στην οποία αναφέρεσαι. Γέννημα θρέμμα του κκε εσωτερικού, surprise surprise, ηταν η τότε ομάδα των διεθνολόγων, με προεξάρχοντα τον κ Δ. Κώνστα. Απλώς, κάποια στιγμή αυτονομήθηκε προς την κατεύθυνση των συμφερόντων της, δίχως ποτέ να κόψει εντελώς τον ομφάλιο λώρο.

    Συντάκτης
    Νεφελώματα bis. Να συμπληρώσω: Το σκάνδαλο του Παντείου, στο οποίο μετέχουν οι κ. Κώνστας, Παπαθανασόπουλος, μέλη ή πολύ φίλοι του ΚΚΕς, και ο κ. Γετιμης, πολύ φίλος νομίζω του κόμματος και αυτός, νομίζω όχι μέλος, θεωρήθηκε επίθεση στο κόμμα. Στελέχη όπως ο κ. Κουβέλης παρελαύνουν ως μάρτυρες πολιτικής υποστήριξης. Ο κ. Μηλιός, εξέχουσα προσωπικότης της αριστεράς, μιλάει για συνωμοσία της κακιάς δεξιάς. Το λέει με εκείνο το χαμόγελο, του 'εγώ ξέρω, δεν είμαι κανένα κορόιδο εγώ'
    Από αυτή τη 'δεξιά ελίτ' μας έσωσε το κόμμα, Γιώργο.
    Αλλά ξέρω. Στο σχήμα, η αριστερά το καλό, η δεξιά το κακό, κατεξοχήν διαλεκτικό σχήμα, αφού η ομάδα Κώνστα ήταν οι κακοί, θα ήταν και δεξιοί.
    Εντάξει ως εδώ. Αλλά και η δεξιά ελίτ! Μην το πεις απότομα στον κ. Μηλιό ή στον κ. Κουβέλη, έχουν και μια ηλικία.



  • Pantelis
    , ὁ Ρῆγος εἶχε προτείνει τὸν Μαραντζίδη. Ἄρα ὁ Ρῆγος παίζει δύο ρόλους στὸ ἀφήγημά σου: καὶ τοῦ καλοῦ ὑπερασπιστῆ τοῦ Μαραντζίδη καὶ τοῦ κακοῦ κομματικοῦ στελέχους ποὺ ἐνορχηστρώνει τὸν διωγμό του. Λάθος casting; Ἐπίσης ὁ Γιανναρᾶς καὶ ὁ Ἤφαιστος ἦσαν, surprise surprise, KKE ἐσωτερικοῦ; Κοίτα τί μαθαίνει κανείς! Μπράβο τους ὅμως, γιατὶ φαίνεται πὼς οἱ κατάπττυστοι ἀριστεροὶ Πετραλιᾶς, Ψυχοπαίδης καί... Μπασᾶκος, ποὺ ἀρθρογραφοῦσαν κατὰ τοῦ πρώτου, ἔπαιζαν κι αὐτοὶ διπλὸ παιχνίδι, καὶ μαζί τους καὶ ἐναντίον τους! Χμ! Μήπως ἁπλῶς τὸ rewriting κάπου χωλαίνει, καὶ προσφεύγει σὲ ἕνα καυστικὸ ὕφος γιὰ νὰ ἐξισορροπήσει τὰ κενά του.

    Τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι συμφωνήσαμε πὼς αὐτὸ ποὺ λέει ὁ κ. Ἀλιβιζάτος δὲν στέκει. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα, οἱ ἱστορικοὶ τοῦ μέλλοντος θὰ ἐξιχνιάσουν τὸ διπλὸ παιχνίδι τοῦ Ρήγου, τοῦ Πετραλιᾶ, τοῦ Ψυχοπαίδη καὶ τοῦ Μπασάκου. Ἐπίσης θὰ διαπιστώσουν εὔκολα ἂν πίσω ἀπὸ τὸν χαώδη χαρακτήρα τοῦ Συνασπισμοῦ κρυβόταν ἡ σιδερένια γροθιὰ κάποιου νέου Στάλιν. 🙂 Δὲν χρειάζεται νὰ ἀγχωνόμαστε.
     
    Συντάκτης
    Βιάζεσαι να πεις συμφωνήσαμε. Άς μην είμαστε διάδικοι μαζί και δικαστές. Όσον αφορά το vernünfteln το είχε προτείνει ο τάδε ή ο δείνα - θα μου επιτρέψεις να το παρακάμψω: σημασία έχει με ποιο σκεπτικό δεν έγινε δεκτός. Αυτό είναι το επιστημονικό - κριτικό ζητούμενο, τα άλλα αδιάφορα - δεν θέλω να πω κουτσομπολίστικα.
    Συνέχεια στις εκπλήξεις. Λοιπόν, να σου θυμίσω, πως τω καιρώ εκείνω, ο κ. Γιανναράς ήταν προωθούμενος από το Αντί, αν το έχεις ακουστά, ως εναλλακτικός αριστερός διανοητής. Ναι, αν δεν τα έχεις τα τεύχη του Αντι, να σου τα δώσω. Επιπλέον, είχε, άκουσον άκουσον, μια πολύ γερή υποστήριξη, μέσα στην Κ.Ε. του ΚΚΕεσ. Περίεργα πράγματα. Το κύριο lobbying υπέρ αυτού είχαν αναλάβει ο Κεντροεπίτροπος τότε κ. Ζουράρης, και το βαθύ κόμμα κ. Γαβρόγλου. Par Toutatis. I spare you the details. (Ξαναβρέθηκαν οι δύο φίλοι στο Υπ. Παιδείας. Και άλλο surprise, σε καλό μας σήμερα).
    Θέλω να πω, είναι λίγο δύσκολο, αλλά αυτά έχει η ζωή: Κάποια φράξια αριστερή, και κάποιοι συνεργαζόμενοι [ο Ψυχοπαίδης μου είχε κάνει την τιμή να μην με θεωρεί αριστερό, προφανώς επειδή δεν τον παπαγάλιζα, αλλά και έτσι, χάρη μου έκανε- ο δε Πετραλιάς ήτανε ενδομύχως βέβαιος πως είμαι από στόφα πράκτορα -ε, υπάρχουν και διαφορές στο στυλ ] αντιτάχθηκαν στην εκλογή Γιανναρά. Το ΚΚες τον εξέλεξε. Απορίες;
     
    [ο διάλογος συνεχίζεται, θα επικαιροποιούμε την αναδημοσίευση του] 
     
    • Pantelis Bassakos
      Η υπόθεση είχε μεγάλο ακαδημαϊκό παρασκήνιο, με πιέσεις ευθείες και έμμεσες να μην υποβάλει υποψηφιότητα ο Μαραντζίδης. Από τις μελανές σελίδες του Τμήματος. Τον Μαραντζίδη τον είχαμε προτείνει ο Μοσχονάς και εγώ.


    • Vasiliki
      , μόλις εἶχα ἔρθει. Πάντως θυμᾶμαι πολὺ καθαρὰ νὰ δηλώνει ὁ Ἄλκης ὅτι πρότεινε στὸν Μαραντζίδη νὰ ὑποβάλει ὑποψηφιότητα καὶ νὰ δέχεται κριτικές. Νομίζω ὅτι ἤσασταν καὶ ἐσὺ καὶ ὁ Μάκης παρόντες, ἀλλὰ γιὰ αὐτὸ εἶμαι λιγότερο βέβαιος. Τώρα μοῦ λὲς ὅτι ὁ Ἄλκης ἀκολουθοῦσε τὴν δική σου γνωμοδότηση καὶ τοῦ Μάκη; Χαίρομαι ποὺ τὸ μαθαίνω. Πάντως δὲν νομίζω ὅτι μπορεῖ νὰ κατηγορηθεῖ ὁ Ἄλκης γιὰ κάτι σχετικά.
       
      Pantelis
      , μοῦ εἶπες ὅτι δὲν ὑπῆρχε δεξιὰ έλὶτ στὸ ἑνιαῖο Τμῆμα. Σοῦ ἀπάντησα. Ὁ Ἥφαιστος καὶ ὁ Γιανναρᾶς εἶναι δεξιὰ ἐλίτ. Ἐσὺ ἄλλωστε μοῦ τὸ εἶχες ἐξηγήσει τότε. Ὅτι τὸ Ἀντὶ ἄνοιγε τὶς στῆλες του στὸν Γιανναρᾶ τὸ ξέρω. Θυμᾶμαι τὸν Ψυχοπαίδη καὶ ἐσένα νὰ μοῦ ἐξηγεῖτε μὲ πολὺ ἔντονους τόνους πόσο ἀπαράδεκτο ἦταν αὐτὸ ἐκ μέρους τοῦ Παπουτσάκη. Βρισκόμασταν ἔξω ἀπὸ μιὰ ταβέρνα στὴν Ἐμπεδοκλέους στὸ Παγκράτι, ἂν αὐτὸ βοηθάει τὴν μνήμη σου. Ἐγὼ συνεχίζω νὰ μὴν τὸ βρίσκω ἀπαράδεκτο. Οἱ ἀριστεροὶ πρέπει νὰ συζητοῦν μὲ τοὺς δεξιούς, ὅπως οἱ δεξιοὶ μὲ τοὺς ἀριστερούς. Αὐτὸ ἐφάρμοσα σὲ ὅλη μου τὴν μέχρι τώρα ζωή. Ἔχω διαβάσει καμμιὰ δεκαριὰ ἔργα τοῦ Γιανναρᾶ. Κάποτε μοῦ ἄρεσε. Εἶχα πάει καὶ στὸ Παρίσι νὰ τὸν ἀκούσω. Ἔχω διαβάσει καὶ ἕνα ἐνδιαφέρον βιβλίο τοῦ Ἥφαιστου γιὰ τὸν πόλεμο, γραμμένο ἀπὸ κονδυλικὴ σκοπία. Αὐτὰ ὅμως δὲν κάνουν τὸν Γιανναρᾶ ἢ τὸν Ἥφαιστο ἀριστερούς: Ὅταν σὲ διαβάζουν ἀριστεροὶ δὲν γίνεσαι αὐτομάτως ἀριστερός, οὔτε ὅταν σὲ βρίσκουν ἐνδιαφέροντα οἱ ἀριστεροί. Πρὸς Θεοῦ! Καὶ ὅταν ἦλθα στὸ Τμῆμα ἤσασταν ὅλοι ἐπίκουροι γιατὶ εἴχατε πολιτικὲς κόντρες μὲ τοὺς δεξιοὺς ὑψηλόβαθμους τοῦ ἑνιαίου Τμήματος ὅπως μοῦ εἶχες ἐξηγήσει τότε λεπτομερῶς. Τώρα ὅμως βλέπω ἔχουμε ἐναλλακτικὴ ἀφήγηση. 🙂


      Ὅσο γιὰ τὸν ἀγαπητὸ κ. Ἀλιβιζάτο, ἔ, κάνει λάθος σὲ αὐτό. Ὅλοι κάνουμε κάποτε. Καὶ εἶναι καλὸ νὰ μᾶς διορθώνουν.
 
  • Georges Faraklas
    Ο Γιανναράς πάντως δεν υπήρξε ποτέ δεξιός κομματικά. Μπερδεύει ότι ορισμένες θέσεις του είναι συντηρητικές/εθνικιστικές (με ειδικό τρόπο). Η αρθρογραφία του είναι απαράδεκτη, γραφική κ.λπ. Τα βιβλία του όμως, ιδίως τα παλαιότερα, έχουν ενδιαφέρον. Φαίνεται από την κουβέντα ότι και η μάχη εναντίον του αφορούσε κυρίως πολιτικές θέσεις και όχι την φιλοσοφική του επάρκεια. Όταν πια εξελέγη ο Γιανναράς στο Πάντειο, ποιες εν τέλει υπήρξαν οι εντυπώσεις των επικριτών του; Είχε δεξιά ατζέντα; Ήξερε φιλοσοφία; Άλλαξαν γνώμη οι επικριτές του;

  • Nikos Daskalakis
    , συμφωνῶ μὲ τὴν γενικὴ ἀξιολόγηση τοῦ ἔργου τοῦ Γιανναρᾶ (καὶ τῆς ἀρθρογραφίας...). Ὅσο γιὰ τὴν γνώμη τῶν ἐπικριτῶν του, ὁ
    Pantelis Bassakos
    εἶναι ὁ ἄνθρωπός σας. 🙂


  • Georges Faraklas
    Ο Άλκης ήταν διευθυντής του Τομέα. Συνεπώς το είπε αυτός, καθώς είχε αποφασίσει ο Τομέας -κατά πλειοψηφία απόφαση- με εισήγηση των δύο που ανέφερα. Δεν θυμάμαι την στενά προσωπική θέση του Άλκη, θυμάμαι όμως ότι ζήτησε (όπως και η ΓΣ) η πρόταση για μια θέση που θα ταίριαζε στο προφίλ και του Μαραντζίδη να γίνει αφού προηγουμένως πλειοψηφούσε πρόταση που αφορούσε θέση σε άλλον Τομέα. ΄


  • Pantelis Bassakos
    αγαπητέ, έκανα το εξής σχόλιο στον κ. Φαράκλα περί Γιανναρά και με παρέπεμψε σε εσάς: "Ο Γιανναράς πάντως δεν υπήρξε ποτέ δεξιός κομματικά. Μπερδεύει ότι ορισμένες θέσεις του είναι συντηρητικές/εθνικιστικές (με ειδικό τρόπο). Η αρθρογραφία του είναι απαράδεκτη, γραφική κ.λπ. Τα βιβλία του όμως, ιδίως τα παλαιότερα, έχουν ενδιαφέρον. Φαίνεται από την κουβέντα ότι και η μάχη εναντίον του αφορούσε κυρίως πολιτικές θέσεις και όχι την φιλοσοφική του επάρκεια. Όταν πια εξελέγη ο Γιανναράς στο Πάντειο, ποιες εν τέλει υπήρξαν οι εντυπώσεις των επικριτών του; Είχε δεξιά ατζέντα; Ήξερε φιλοσοφία; Άλλαξαν γνώμη οι επικριτές του;" Ποια ήταν η γνώμη σας όταν ο κ. Γιιανναράς πλέον εξελέγη στο Πάντειο;


  • Nikos Daskalakis
    , τί ψήφιζε τελικὰ ὁ Γιανναρᾶς; Γιατί τὰ ἄρθρα του δὲν διαπνέονται ἀπὸ δογματικὴ προσήλωση στὸν προοδευτισμό. Κι ὁ Παναγιώτης Ἥφαιστος; Οὔτε αὐτὸς δεξιός; Δὲν φαντάζομαι!
     
    Georges Faraklas
    Δεν έχω ιδέα. Είναι περίπλοκο, νομίζω. Τη Νέα Δημοκρατία πάντως αποκλείεται, δεν την υποστήριξε ποτέ. Μην ξεχνάμε τη συμπόρευσή του μετά τη μεταπολίτευση με Μοσκώφ, Ζουράρι, Παπουτσάκη, Νίκο Γιανναδάκη - όλοι αριστεροί τότε. Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, πάντως, μέντοράς του σε ορισμένα πράγματα, στα μεταθανάτια Collectanea γράφει ότι ο ίδιος ψήφισε Πασόκ και το 1977 και το 1981. Τον Ήφαιστο δεν τον γνωρίζω ούτε εξ ονόματος. Μιλάω πάντα για τον Γιανναρά του 1980. Αν και τη ΝΔ δεν την πρότεινε ποτέ (σε αντίθεση με το Ράμφο ή τον Τσιρόπουλο που την στήριζαν τη δεκαετία του 70). Οι παρέες του Γιανναρά τότε και για πολλά χρόνια αργότερα δεν ήταν ποτέ δεξιές (άλλο οι συντηρητικές θέσεις του που ο ίδιος τις αξιολογούσε αλλιώς)

    Βλέπω, πάντως, Γιώργο, πως όπως κι αν εμφανίζονται τα γεγονότα, η θέση σου δεν κλονίζεται, δεν επηρεάζεται. Η Βασιλική επιβεβαίωσε το ακαδημαϊκό παρασκήνιο, με τις άμεσες και έμμεσες πιέσεις, για το οποίο μιλούσε ο Παντελής, αλλά you take refuge στο ότι ο Μάκης Μοσχονάς που πρότεινε τον Μαραντζίδη μαζί με τη Βασιλική ήταν κομματικός και άρα είτε δεν υπήρχε κομματική εντολή είτε υπάκουσε σε αυτήν για να τον προτείνει. Το ότι ο Μάκης Μοσχονάς μπορεί να είχε την ανεξαρτησία (το λέω επειδή λίγο τον ξέρω) για να υποστηρίξει αυτή την υποψηφιότητα ανεξάρτητα από το κομματικό και ιδεολογικό παρασκήνιο που μπορεί να ήταν στη θέση του, βλέπω ότι δεν παιζει.


    Συντάκτης
    Nikos Daskalakis
    καλησπέρα. Μου ζητάτε άρθρο πολυσέλιδο. Έστω συνοπτικώς. Η Φιλοσοφία είναι εξ ορισμού κριτική. Θεωρούμε τον Αγ. Άνσελμο φιλόσοφο, διότι, όπως και η μέηνστρημ σχολαστική παράδοση, ήταν διαλεκτικός: ξεκινούσε, λ.χ., από τη θέση πως δεν υπήρξε χριστός, για να αποδείξει την ύπαρξη δια της εις άτοπον απαγωγής. Αυτό, ήταν σκάνδαλον στα μάτια του Γρηγόριου Παλαμά, λ.χ., Αυτό το αρνείται, προγραμματικά αυτή η παράδοση, την οποία καλλιεργεί ο κ. Χ.Γ.
    Σου λέει όμως, και γω φιλοσοφία είμαι. Ε, με το και γω φιλοσοφία είμαι, είναι και οι γκουρού και οι συμπαθείς σαμάνοι. Όμως δεν είναι αυτόν το άθλημα της φιλοσοφίας, δεν μεταγράφεις μπασκετμπωλίστα σε ομάδα ποδοσφαίρου.
    Το "που ανήκει" τις ή τί ψηφίζει είναι ερωτήματα αδιάφορα, για μένα. Γνωρίζω ακροδεξιούς που μετέχουν στο "Πασοκ", μα και στο ΚΚΕ και στις διάφορες. μεταμορφώσεις του ΚΚεες, εως σήμερα.
    Ο πυρήνας της σκέψης του κ. Χ.Γ. είναι βαθύτατα αυταρχικός. Το ότι το κκεΕς υποστήριξε τον κ. Χ.Γ., ήταν στο πλαίσιο του οπορτουνισμού του - άλλωστε εκείνο τον καιρό η νεορθοδοξία ήταν μόδα,. Η ίδια ομάδα είναι που συνεργάστηκε πανευτυχής με τους Ανελ.
    Υπήρξα προσωπικός φίλος του Νικου Γιανναδάκη, Γνώριζα τον Ζ. Λορεντζάτο. Καταλαβαίνω την στάση του Νίκου, ο οποίος ήταν αγνός άνθρωπος, αισθανόταν προδομένος στα ιδανικά του, και πίστεψε σε μια άλλη νοηματοδότηση. Κατανοητό, όχι δικαιολογήσιμο.
    Η μόνη ακέραια μορφή σε αυτή την κατεύθυνση σκέψης, που εγώ γνωρίζω, ήταν ο Ν.Γ. Πεντζίκης. Να έχετε τον Πεντζίκη στο νου σας, αυτή την σύγκριση, αν θέλετε να καταλάβετε την ποιότητα του κ. Χ.Γ.


    Vasso Kindi
    Να διευκρινίσω ότι η πρότασή μας στηριζόταν σε καθαρά ακαδημαϊκά κριτήρια. Δεν υπάρχαν politics στη σκέψη μας. Politics υπήρξαν στην απόρριψη αυτής της επιλογής, απόρριψη που δεν έγινε με θεσμικό τρόπο


    Georges Faraklas
    Δεν λέμε τα ίδια Γιώργο πάντως - ίσως να μην γνώριζες τις λεπτομέρειες καθώς μόλις είχες έρθει στο Τμήμα. Εγώ ήμουν ακόμη επίκουρος επί θητεία και όχι ότι φοβήθηκα αλλά δεν ένιωσα άνετα με το όλο κλίμα.

    Pantelis Bassakos
    και τον Λορεντζάτο δεν τον θεωρείτε ακέραια μορφή; Όχι

    Συντάκτης
    Nikos Daskalakis
    Ναι, ακέραιος, αλλά ο Πεντζίκης ήταν κάτι το διαφορετικό. He did walk the walk, ο Λορεντζάτος did just talk the talk.

    Pantelis Bassakos
    Επίσης, στον ορισμό που δίνετε στη φιλοσοφία, δεν θα χωρούσαν πολλοί (πλην Χ.Γ.). Ο Λεβινάς λ.χ., δεν θα χωρούσε, ο Κίρκεργκωρ επίσης...



    • Nikos Daskalakis
      δεν έχετε δικιο. Ο Levinas υπήρξε μαθητής και βοηθός του Husserl, ενός από τους πιο σκληρούς λογικούς αναλυτές της σύγχρονης φιλοσοφίας. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω μεταπτυχιακό του σεμινάριο το '75 - ήταν ομότιμος πια - στη Σορβόννη Paris -4. Αντικείμενο: η έκτη λογική έρευνα του Χούσσερλ. Με λογική ανάλυση άψογη. Στα γεράματά του. Όταν ήδη ήταν ο Levinas. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό
      Το ανάλογο ισχύει για τον Κιρκεγκαρντ. Το πόσο καλά γνώριζε τον Πλάτωνα του, τον διαλεκτικό πλατωνα.
      Vasso Kindi
      , ἐπειδὴ τυχαίνει νὰ ζῶ 20 χρόνια στὸ συγκεκριμένο Τμῆμα θὰ χρειαστεῖ ἴσως κάτι παραπάνω γιὰ νὰ ἀνακαλύψω ὅτι ζοῦσα σὲ πλήρη ἄγνοια ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Παντελὴς εἶναι πεπεισμένος ὅτι τὸ Κόμμα τοῦ Συνασπισμοῦ διοικοῦσε τότε τὸ ἐν λόγῳ Τμῆμα (δεδομένου μάλιστα ὅτι τότε ὁ Παντελὴς ἦταν ἡγετικὸ μέλος τοῦ Τμήματος καὶ δὲν ἦταν μέλος τοῦ Συνασπισμοῦ). Ὅσο γιὰ τὴν Βάσω, μᾶς ἐξήγησε ὅτι ὑπῆρξε παρασκήνιο. Νὰ σοῦ ἐξηγήσω λοιπὸν πῶς τὸ κατάλαβα, καὶ ἂς μὲ διορθώσει ἡ Βάσω ἂν κάνω λάθος: Ὁρισμένοι ἱστορικοὶ ποὺ διαφωνοῦσαν μὲ τὴν ἄποψη τοῦ κ. Μαραντζίδη γιὰ τὸν Ἐμφύλιο δὲν ἐπιθυμοῦσαν τὴν παρουσία του στὸ Τμῆμα. Οἱ συγκεκριμένοι ἱστορικοὶ ἦταν ἀριστεροί, βεβαίως. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὑπῆρχε κανενὸς εἴδους κόμματική γραμμή, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ Παντελής. Τὸ ὅτι ὁ Μάκης σὲν συμφωνοῦσε μαζί τους ἀποτελεῖ μιὰ ἁπλὴ ἔνδειξη πρὸς τὴν ἀντίθετη κατεύθυνση. Ἄρα λοιπὸν δὲν take refuge σὲ κάτι. Καταθέτω τὴν μαρτυρία μου καὶ ὁ Παντελὴς τὴν δική του. Ἐσὺ πιστεύεις τὸν Παντελή. Ἐγὼ ὅμως τείνω νὰ πιστεύω τὸν ἑαυτό μου. Γιατὶ ἡ ἐμπειρία μου εἶναι στὰ δικά μου μάτια πιὸ ἀξιόπιστη ἀπὸ τῶν ἄλλων. Μοιραῖα.
       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου