Ο κόσμος υποφέρει

 

Πριν φύγω από την Αθήνα είχα διαπιστώσει κάτι: 

Κάθε εβδομάδα ακούγονταν από κάποιο διαμέρισμα, εγγύτερα στο δικό μου ή πιο μακριά , ουρλιαχτά από διενέξεις, παραληρήματα και ύβρεις. 

Πάντα αναρωτιέμαι: 

Που βρίσκεται η Κόλαση; 

Εκεί που συντελείται ο αλληλοσπαραγμός ή στο αυτί μου που δέχεται τις καυτές σταγόνες αυτού του αλληλοσπαραγμού; 

Η αντήχηση ταξιδεύει απειλητικά σε όλες τις έτοιμες να δεχτούν αισθήσεις και τις θέτει σε αμφιβολία.. 

Είναι αισθήσεις ενός ξένου Κόσμου, ή ο Κόσμος αυτός αναγγέλλει την εμφάνιση του Είναι του; 

Και αυτή η αναγγελία είναι απόδειξη αλήθειας, ενώ οι αδρανείς αισθήσεις του ακροατή, ακόμα κι αν αυτός είναι έτοιμος να «συμπάσχει» με τα δρώντα υποκείμενα, είναι ακόμα μια φορά οι εννοιολογικές κατασκευές μιας Φιλοσοφικής εγωπάθειας. 

 

Υφίστανται όπως μια πέτρα που ακούει τα πρώτα κύματα ενός ηφαιστειακού μάγματος που έρχεται να καταστρέψει κάτι που ακόμα κι αν υπάρχει δεν υπήρξε ποτέ..

Ιωάννης Τζανάκος