Το Κουρδικό ζήτημα και οι θιασώτες τού «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω»..

 

 

Γράφτηκε όταν ο Τραμπ απέσυρε την στρατιωτική δύναμη των Η.Π.Α στην βόρεια Συρία, για να διευκολύνει τον τουρκικό στρατό να εισβάλει στις κουρδικές περιοχές που ελέγχονταν από το YPG (PKK)

 

Η αναμενόμενη από εμέ (και άλλους βέβαια) «στροφή» των Η.Π.Α στο Κουρδικό, αν τελικά σταθεροποιηθεί και δεν είναι μέρος ενός χοντρού παιχνιδιού, δίνει το δικαίωμα σε διάφορους αντι-κούρδους να επαναλάβουν το μνημειώδες που είπε στην ελλάδα μια αναρχο-χοτζική ομάδα (ναι, υπάρχει κι αυτό) ότι «δρέπουν τους καρπούς των πράξεών τους» (δεν άκουσαν τους χοτζικούς να κάνουν συμμαχία με ποιόν; με τη Χαμάς ας πούμε; καλά να πάθουνε λοιπόν).

Καταρχάς θα δούμε αν η συμμαχία Κούρδων της Συρίας (κομμάτι του ΡΚΚ) με τις Η.Π.Α όντως θα διαρραγεί ή ατονήσει, και θα το δούμε αυτό σε συνάρτηση με το ευρύτερο παιχνίδι στην περιοχή. 

Το σίγουρο είναι ότι οι Η.Π.Α κάνουνε ή πιθανόν θα κάνουνε με την Τουρκία αυτό που οι δυτικοί και οι Ρώσοι κάνουνε «μιά ζωή». 

Την θέλουν πολύ, την ποθούν, την γουστάρουνε πολύ όσο γίνεται, όποια καψόνια κι αν τους κάνει η Τουρκία. 

Από τον Μαρξ, τους Γερμανούς εθνικιστές-ιμπεριαλιστές των αρχών του 20ου αιώνα και τού Μεσοπολέμου μέχρι τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές της σημερινής εποχής, με τον Κλόουν ηγέτη που μαζί με τον Τσάρο αποτελούν τα ινδάλματα τής (εδώ ορτοντόξ) παγκόσμιας ακροδεξιάς, η Τουρκία είναι ένα ποθητόν γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό λουκουμάκι χρήσιμο ως δηλητηριασμένο για τον εκάστοτε αντίπαλο τής κάθε δύναμης. 

Και η Τουρκία πέφτει στην αγκαλιά τής κάθε μίας από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να πικάρει την άλλη, ώσπου να κάνει αυτό που θέλει το κράτος αυτό, μέχρι δηλαδή να κάψει δολοφονήσει εξοντώσει κάθε ενοχλητικό έθνος ή λαό που τολμά να υπάρχει εντός ή δίπλα της χωρίς να υποτάσσεται σε αυτήν. 

Η μοναδική ευκαιρία να μπούνε αυτά τα γίδια στην θέση τους, το 1922, χάθηκε λόγω τής ανοησίας των Ελλήνων εθνικιστών και λόγω τής υποστήριξης που δέχτηκαν από τους μπολσεβίκους γιατί τα «δικά μας» (προαναφερόμενα) γίδια είχαν «φροντίσει» να ταυτιστούν πλήρως με την Αντάντ απέναντι στην μπολσεβίκικη εξουσία. 

Τέλος πάντων, λέω να μην θίξουμε άλλο την ατάραχη πατριωτική ή διεθνιστική συνείδηση των σημερινών ανοήτων γιδιών απογόνων των παλαιών γιδιών, και να περιοριστούμε στο Κουρδικό.  

Οι Κούρδοι λοιπόν αφήνονται πάλι μόνοι, από τους μοναδικούς συμμάχους που μπόρεσαν να έχουν, και στους οποίους γαντζώθηκαν πάνω. 

Οι άλλοι, που λένε λίγο ως πολύ ότι τώρα καλά να πάθουν απλά είναι οι εχθροί των Κούρδων, οπότε είναι σαν να σου λέει ο εχθρός σου ότι καλά να πάθεις τώρα που πιθανόν θα σε εγκαταλείψει ο μοναδικός σύμμαχός σου. 

Είναι δομημένη αυτή η χαιρεκακία, η οποία είμαι σίγουρος ότι θα αναπτυχθεί και από τα γιδοπρόβατα του κκε, ως ένας κυκλικός συλλογισμός του τύπου:

Αν δεν σας εγκαταλείπανε ή δεν σας εγκαταλείψουν οι Η.Π.Α τότε είστε ρουφιάνοι του ιμπεριαλισμού, αν σας εγκαταλείψουνε τότε καλά να πάθετε.

Ό,τι και να κάνανε δηλαδή οι Κούρδοι τα διάφορα φιλοαραβικά ή αντικουρδικά ή φιλοϊρανικά τάχα αντι-ιμπεριαλιστικά γίδια θα είχαν πάντα να πούνε ότι οι Κούρδοι κάνανε λάθος. 

Θα πει ο εξυπνούλης, μάλλον του κκε ή και ο αναρχο-χοτζικός, τα πιο γίδια δηλαδή από όλα μαζί τα γίδια τής στάνης, ότι θα έπρεπε οι Κούρδοι, ή μάλλον η «κουρδική εργατική τάξη» να χαράξει αυτόνομη ταξική πορεία αντικαπιταλιστική αντι-ιμπεριαλιστική ή μόνον αντικαπιταλιστική και άλλα θεωρητικά για τα πανηγύρια σε κενό αέρος και εγκεφάλου. 

Αφού πρώτα θα έλεγα εγώ, για να συμπληρώσω τα βελάσματα των γιδιών αυτών με ένα βέλασμα που δεν λένε αλλά το εννοούν, αφού πρώτα λοιπόν οι Κούρδοι κάνανε τα εξής:

α) Να δηλώσουν υποταγή στα  τάγματα ασφαλείας και θανάτου τού Άσσαντ.

β) Να δηλώσουν πίστη στην Χαμάς και την Οαπ ίσως.

γ) Να υπογράψουν ότι δεν θα ζητήσουνε αυτονομίες και τέτοια, για κράτος δεν το συζητώ (τι κι αν είναι 20 με 30 εκατομμύρια, έλα μωρέ λεπτομέρειες τώρα...)

δ) Να υποσχεθούν με όρκους ακατάλυτους ότι ακόμα κι αν εμφανιστεί στρατός με πρόθεση και πράξη να τους σκοτώσει κάψει βιάσει εξοντώσει εξαλείψει αυτοί δεν θα καλέσουν κανέναν δυτικό ή «αμερικάνο σατανά», αφού μάλιστα στο τέλος θα τους προδώσει ρε αδελφέ!

Κάπως έτσι θα μπορούσε (εναλλακτικώς) να βγεί και η παροιμία «Σφάξε με Αγά μου να αγιάσω».

Ή όπως λέει και ο Κουτσούμπας, το δόγμα της γεωπολιτικής αναβάθμισης εξυπηρετεί (γεωπολιτικά) το μονοπωλιακό κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους, οπότε ξέρετε σύντροφοι τι εξυπηρετεί τους λαούς;  ε, μα δεν το καταλάβατε ακόμα; 

Η γεωπολιτική υποβάθμιση, 

δηλαδή;

Σφάξε με Αγά μου να προλεταριοαγιάσω, στην δευτέρα παρουσία πάντα, γιατί τώρα, κρέας για σφαγή μας πάνε οι διάφοροι εθνικιστές ορτοντόξ ή οι Κουτσούμπες και βλέπουμε..

----------

 

Ιωάννης Τζανάκος