Σε καθαρά πολιτικοστρατιωτικό επίπεδο, ας πούμε τεχνικό-πολιτικοστρατιωτικό επίπεδο, έχω να πω ότι οι υποψήφιοι ή ενεργοί «ένοπλοι», ή οι τής ήπιας-μεσαίας βίας στον δρόμο, στην ελληνική επικράτεια, είναι για τα μπάζα.
Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και άλλους χαρακτηρισμούς, αλλά δεν θέλω να κατηγορηθώ για «σεξισμό».
Απορώ πραγματικά.
Έχουν επιχειρήσει να εκπαιδευτούν; ή περιορίζονται στις τεχνικές μαθητείες και υποδείξεις των ποινικών και των χουλιγκάνων;
Γιατί, για κανονικά εκπαιδευμένους για κάποια μορφή, έστω σεκταριστική, αντάρτικου (πόλεων) δεν τους κόβω.
Πιθανά να έχουν ιδεολογικοποιήσει κιόλας αυτήν τους την τεχνική και πολεμολογική ανικανότητα.
Πάλι όμως απορώ, αν τα δω τα πράγματα σε μιαν ευρύτερη ιστορική σκοπιά.
Θυμάμαι κάποιον γνωστό μαλάκα μεγαλοπαράγοντα τού «χώρου» που κόμπαζε έμμεσα αλλά με γελοία φιγουρατζίδικο τρόπο, σε ένα συριζαίικο μπλόγκ μάλιστα, ότι είχε εκπαιδευτεί στην γνωστή κοιλάδα.
Και μόνο από τον τρόπο που εξέθετε την εκπαίδευση του, εγώ κατάλαβα σε ποιο «βαθμό» πρέπει να έφτασε η εκπαίδευση του.
Οι ψημένοι αγωνιστές στην «κοιλάδα», φάτσες μεγάλες ενός πραγματικού εθνικού/εθνικιστικού αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, πρέπει να έριξαν μεγάλα γέλια με τον τύπο και τους ομοίους του, ανέκδοτο έγινε ο «ελληνικός» χώρος, είμαι σίγουρος.
Άσε παιδί μου τα πιστολάκια, θα του είπανε, δεν κάνεις εσύ για αυτά, κάντε κάτι πιο ήπιο εκεί πάνω, και απλά βοηθήστε μας.
Οι νεώτεροι πιθανά θα είναι ακόμα πιο χύμα στο κύμα, κάτι σαν «γλυκιά συμμορία» τής συμφοράς, έχω επισημάνει κάποιες από τις γελοίες λεπτομέρειες τής απολεμισιάς τους τής απίστευτης.
Μόνο Μία πράξη τους ήταν «επαγγελματική», και υποψιάζομαι ότι ήρθε από «αλλού», χωρίς να αποκλείω να ήταν από άτομο με ιδιαίτερες ικανότητες. Οι άλλοι μπάζα, ούτε για τα μπάζα.
Πάμε τώρα στην ουσία:
Μια «επαγωγή» πρέπει να υπάρξει στα τσίρκα εδώ πέρα, την οποία τους την προτείνω για να μάθουν ίσως κάποτε, στο μέλλον, και να πολεμούν:
Να ξεκινήσουν πρώτα από την έννοια και την βίωση τής παθητικής αντίστασης, να ξεκινήσουν από την ικανότητα να δέχεσαι πλήγματα και να παραμένεις βράχος, και να μάθουν ότι όταν θέσεις τον εαυτό σου στο ανώτατο όριο τής παθητικής απάρνησης τού εαυτού τότε δεν πρέπει να κάνεις πίσω, ΠΟΤΕ, και μετά βλέπουμε.
Χάλια είστε, μικροαστοί..
Ιωάννης Τζανάκος
Μα καλά εσύ από ποια «σκοπιά» μιλάς ρε φίλε; θα πούνε τα χυμαδιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτάξτε κότες, υπάρχουν πολλά υβρίδια.
Ψάξτε εσείς να βρείτε την σκοπιά μου..
Δικό σας το πρόβλημα, όχι δικό μου.
Η τεχνική σας αυτό δείχνει: ότι θέλετε εκπαίδευση, σε όλα τα επίπεδα, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να το κατανοήσετε αυτό, έχετε δομικά όρια, οπότε κάνουμε το καλό και το ρίχνουμε στο γιαλό..